ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥΡΟΥΤΟΓΛΟΥ
Βγαίνοντας από το μετρό του Παρισιού, με τους χαρακτηριστικούς ήχους και τα χαρακτηριστικά καθίσματα – τόσο γνώριμα σε όσους έχουν ταξιδέψει μερικές φορές στη γαλλική πρωτεύουσα – θα ανεβείτε τα σκαλιά που οδηγούν κατευθείαν στην καρδιά αυτού του μεγάλου, θεσπέσιου δρόμου. Μίας μεγάλης, φαρδιάς, εμβληματικής λεωφόρου, που είναι χωρίς συζήτηση μία από τις διασημότερες λεωφόρους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η οδός Saint-Germain-des-Prés σας υποδέχεται με τον εντυπωσιακό Αγγλικανικό ναό Saint-Germain-des-Prés, την πιο παλιά εκκλησία της πόλης που πρωτοχτίστηκε το 543 μ.Χ., να ορθώνεται μπροστά σας με το που θα βγείτε από τον σταθμό του μετρό. Πρόκειται για ένα ολοζώντανο κομμάτι παριζιάνικης ιστορίας, αφού ο ναός που έχει δεχθεί δεκάδες αρχιτεκτονικές τροποποιήσεις μέσα στο πέρασμα των αιώνων, αλλά παραμένει διάσημος για τις πανέμορφες τοιχογραφίες του, έχει δει να περνούν από δίπλα του μερικά από τα καθοριστικότερα γεγονότα της Γαλλίας: από την επιδρομή και κατάκτηση της πόλης του Παρισιού από τους Βίκινγκ μέχρι τη μεγάλη και πανίσχυρη Γαλλική Αυτοκρατορία και την αυγή μίας ολότελα νέας εποχής τον 19ο αιώνα.
Όποιος σκοπεύει να περάσει ένα πρωινό στη χιλιοφωτογραφημένη και απίστευτα ινσταγκραμική Saint-Germain-des-Prés πρέπει να έχει οπωσδήποτε στο μυαλό του ένα πράγμα: πως ακόμα κι αν το ξενοδοχείο σας στο Παρίσι έχει πρωινό εκείνη τη συγκεκριμένα μέρα αξίζει να περιμένετε ώστε να απολαύσετε το πρώτο γεύμα της ημέρας σε ένα απερίγραπτα παριζιάνικο σποτ: στην περιοχή υπάρχουν τουλάχιστον τρία ιστορικά καφέ-εστιατόρια της γαλλικής πρωτεύουσας, τόσο διάσημα και θρυλικά που αποτελούν από μόνα τους αξιοθέατα της Πόλης του Φωτός.
Πιάστε τραπεζάκι στο σχεδόν μυθικό Café de Flore ή στο εξίσου εμβληματικό Les Deux Magots, στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Τα δύο παριζιάνικα στέκια με τη σοφιστικέ ατμόσφαιρα στέκονται αντικρυστά, σαν να αναμετριούνται πρώτα αναμεταξύ τους και έπειτα και τα δύο μαζί με την τεράστια ιστορία που τα ακολουθεί. Και με όλους τους σπουδαίους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών που πέρασαν κάποτε από τα τραπεζάκια τους.
Εκεί θα απολαύσετε ένα αυθεντικό κρουασάν βουτύρου μαζί με ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ με κρέμα. Κι αυτός είναι, μάλλον, ο μοναδικός σωστός τρόπος να πιει κανείς τον καφέ του στο Παρίσι. Όπως ακριβώς τον πίνουν οι ντόπιοι. Αν από την άλλη, βρεθείτε στη Boulevard Saint Germain γύρω στο μεσημεράκι στο νούμερο 151 θα συναντήσετε την πορτοκαλί τέντα και τη χαρακτηριστική επιγραφή ενός από τα πιο ξεχωριστά εστιατόρια ολόκληρης της Ευρώπης. Είναι η φημισμένη Brasserie Lipp, το στέκι του Scott Fitzerald και το καταφύγιο του Ernetst Hemingway, ένα μέρος πέρα για πέρα συγκινητικό ειδικά για τους λάτρεις της λογοτεχνίας που ταξιδεύουν στο Παρίσι και κλείνουν από πολύ νωρίς τραπέζι εκεί.
Συνεχίστε τη βόλτα σας με κατεύθυνση προς τις όχθες του Σηκουάνα και συγκεκριμένα προς την οδό Quai de Conti. Εκεί, στο νούμερο 23 θα βρείτε το Γαλλικό Ινστιτούτο (Institut de France), το ίδρυμα που παίζει εξέχοντα ρόλο στην πολιτιστική ζωή της πόλης, ως ο προστάτης και ακρογωνιαίος λίθος των Τεχνών, της Λογοτεχνίας και των Επιστημών. Στα όρια του Ινστιτούτο συστεγάζονται 5 σπουδαίες παριζιάνικες ακαδημίας, με πιο γνωστή την Académie Française που έχει ιδρυθεί το 1635. Εκεί θα βρείτε και την πλέον ιστορική Bibliothèque Mazarine, την παλαιότερη βιβλιοθήκη σε όλη τη γαλλική πρωτεύουσα. Είναι ανοικτή για το κοινό από Δευτέρα μέχρι Σάββατο, από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα.
Ακριβώς απέναντι από το Ινστιτούτο η γέφυρα Pont des Arts έχει αποτελέσει διακαή πόθο τόσο των τουριστών όσο και των φωτογράφων και των σκηνοθετών που έχουν κάνει μία στάση στην πόλη που πολλοί θεωρούν ως την «ωραιότερη» και πιο «φινετσάτη» στην Ευρώπη. Πολύ γοητευτική και απόλυτα φωτογενής η Pont des Arts κατασκευάστηκε το 1800 και ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες είναι το ιδανικό σημείο για ένα πικνίκ πλάι στο πανέμορφο ποτάμι του Παρισιού, με δεκάδες καλλιτέχνες του δρόμου να ζωγραφίζουν και να παίζουν μουσική σε ένα σκηνικό βαθιά κινηματογραφικό.
Σε απόσταση αναπνοής και δύο από τα σημεία του Saint Germain όπου το καλλιτεχνικό παρελθόν της πόλης αφηγείται τις δικές του συναρπαστικές ιστορίες. Το βιβλιοπωλείο Shakespeare and Company είναι «ναός» των απανταχού βιβλιοφάγων και όχι μόνο όσων μπορούν να διαβάζουν στα γαλλικά, αφού στα ράφια του θα βρείτε και πολλά αγγλόφωνα βιβλία. Δεν πρόκειται για ένα απλό βιβλιοπωλείο αλλά για μία λογοτεχνική μυσταγωγία, ένα μέρος όπου έχουν γίνει και γραφτεί πολλά: στο πατάρι του Shakespeare and Company συγγραφείς που δεν είχαν που να μείνουν έβρισκαν καταφύγιο για τις νύχτες με αντάλλαγμα εργασία στο κατάστημα, ανάμεσα τους και ο James Joyce ο οποίος έγραψε μέσα στο βιβλιοπωλείο τον «Οδυσσέα», ένα βιβλίο-σταθμό στο κίνημα του Μοντερνισμού και ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά μία vintage, χαμηλή κατοικία με τοίχους καλυμμένους με πολύχρωμα γκράφιτι, τόσο έντονα και φωτεινά που απλά αποκλείεται να μην τραβήξουν το βλέμμα σας. Σε αυτό το σπίτι μία από τις πιο ιντριγκαδόρικες μορφές της γαλλικής μουσικής, ο Serga Gainsbourg έγραψε για τη Μπριζίτ Μπαρντό το τραγούδι «Je T’aime,…Moi Non Plus», το οποίο τελικά τραγούδησε με τη χρονη – τότε- Jane Birkin ξεκινώντας ένα φλογερό ειδύλλιο και έναν μεγάλο έρωτα. Σήμερα οι περαστικοί φωτογραφίζονται μπροστά από την κλειδωμένη πόρτα του, ενώ το κτήριο επρόκειτο να μετατραπεί σε μουσείο, ένα πρότζεκτ που προς το παρόν έχει παγώσει για γραφειοκρατικούς και οικονομικούς λόγους.
Συνεχίστε τη διαδρομή σας με κατεύθυνση την μικρή και χαριτωμένη πλατεία Henri Mondor, εκεί όπου στέκεται με περηφάνεια το άγαλμα του διακεκριμένου νομικού και ήρωα της Γαλλικής Επανάστασης Georges Danton, ο οποίος έζησε σε αυτή τη γειτονιά. Στην απέναντι πλευρά του δρόμου «τρυπώστε» μέσα στο κρυφό πέρασμα της Cour du Commerce Saint-André, μίας στοάς συναρπαστικής για τους λάτρεις της ιστορίας. Εδώ επιβάλλεται να κάνετε μία στάση στη brasserie Le Procope, που είναι στην ουσία το παλαιότερο καφέ του Παρισιού ανοίγοντας για πρώτη φορά τις πόρτες του το 1686. Εκεί ο Danton, ο Jean Paul Μarat και άλλες σημαντικές μορφές της επανάστασης συναντιόντουσαν και χάνονται για ώρες σε ατελείωτες συζητήσεις για μία διαφορετική Γαλλία.
Μετά από έναν γρήγορο καφέ και μία καταπληκτική γλυκιά τάρτα συνοδεία μπόλικης ιστορίας αφήστε τα βήματα σας να σάς οδηγήσουν στη Rue de l’Odéon και στο νεοκλασικής τεχνοτροπίας Odéon-Théâtre de l’Europe, που κατασκευάστηκε το 1782 πραγματοποιώντας ιστορική πρεμιέρα με την παράσταση «Οι γάμοι του Figaro» που ανέβηκε εκεί το 1784. Το θέατρο που κάθε νέα σεζόν αποτελεί σταθμό για τις παριζιάνικες καλλιτεχνικές εξελίξεις είχε καταληφθεί από το φοιτητικό κίνημα κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων τον Μάιο του 1968, γεγονός που συμβάλει ακόμα περισσότερο στον μύθο και τη γοητεία του.
Λίγο πριν το τέλος της ημέρας κατευθυνθείτε προς τους διάσημους και ολάνθιστους Κήπους του Λουξεμβούργου ή αλλιώς προς το σημείο όπου οι Παριζιάνοι απολαμβάνουν τις απογευματινές βόλτες τους δίπλα στη φύση ή το πρωινό τους τζόκινγκ με αρκετό καθαρό αέρα. Οι ντόπιοι αποκαλούν το πάρκο απλώς «Luco» και κυριολεκτικά το λατρεύουν χάρη στη θαυμάσια λιμνούλα στο κέντρο του, η οποία τα Σαββατοκύριακα γεμίζει με παιδάκια που αφήνουν τις βαρκούλες τους να σουλατσάρουν στο νερό. Τον χειμερινούς μήνες, στα μεγάλα κρύα, το νερό παγώνει και τα πάντα τριγύρω μετατρέπονται σε ένα σκηνικό βαθιά ελκυστικό, πέρα ως πέρα χειμωνιάτικο. Αν ταξιδεύετε με μικρά παιδιά το μόνο σίγουρο είναι πως θα ξετρελαθούν με την τεράστια ποικιλία φυτών και λουλουδιών που υπάρχουν στους Κήπους και έτσι μία στάση στο θερμοκήπιο με τις σπάνιες, πανέμορφες ορχιδέες είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη.
Πριν δύσει ο ήλιος επιστρέψτε προς το ποτάμι, όχι μόνο γιατί όλοι ξέρουν πως ο Σηκουάνας είναι αβάσταχτα ρομαντικός κατά το ηλιοβασίλεμα. Βαδίστε προς τα εκεί για να δείτε τους πύργους της Παναγίας των Παρισίων λουσμένους στο βαθύ, σκοτεινό φως των πρώτων βραδινών ωρών. Αυτή είναι η στιγμή (μαζί με την ανατολή) που αυτός ο συγκλονιστικός και πολυβασανισμένος γοτθικός ναός της Γαλλίας, ένα αληθινό σύμβολο του δυτικού πολιτισμού, είναι πιο ελκυστικός από κάθε άλλη στιγμή.
Δεν είναι ψέμα πως το Παρίσι είναι μία πόλη ατελείωτη. Όσες φορές κι αν ταξιδέψετε εκεί δύσκολα θα νιώσετε πως την έχετε μάθει στα αλήθεια. Σε αυτή τη συγκλονιστική πρωτεύουσα με τα 20 διαφορετικά διαμερίσματα κάθε συνοικία είναι στην πραγματικότητα ένα ξεχωριστό σύμπαν από μόνο του. Αν όμως θέλετε να δείτε το Παρίσι ακριβώς όπως το περιέγραψε κάποτε ο Hemingway στο βιβλίο του «Μία Κινητή Γιορτή» τότε αναπόφευκτα όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Saint Germain.
