Θα μπορούσε να εγκλωβιστεί στον τίτλο του ζεν πρεμιέ ή στον χαρακτηρισμό του it boy. Ομως ο δημοφιλής πρωταγωνιστής επιλέγει να είναι πολύ περισσότερα και κυρίως πολύ πιο ουσιαστικά
Ο Γιάννης Κουκουράκης βασανίζεται συχνά από αϋπνία. Μη φανταστεί κανείς βέβαια ότι ξενυχτά περιφέροντας δεξιά κι αριστερά τη ματαιοδοξία του. Αντιθέτως, παρότι μπορεί κανείς λαμβάνοντας υπόψη τη στερεοτυπική εικόνα του ζεν πρεμιέ να υποθέτει πως ο αγαπητός ηθοποιός είναι παιδί της νύχτας, ο ίδιος δηλώνει λάτρης της ημέρας. Θέλει να ξυπνά νωρίς και να εκμεταλλεύεται κάθε λεπτό της. Ωστόσο όποτε κοιμάται νιώθει ήσυχος. Είναι συμφιλιωμένος με τις επιλογές του και χαρούμενος γι’ αυτές. Και όχι, δεν φταίει η φρενήρης δημοσιότητα που απολαμβάνει τα τελευταία τρία χρόνια, την οποία ακόμα λέει πως αντιμετωπίζει με συστολή και συχνά με αμηχανία.
Ο αγαπητός ηθοποιός που φέτος πρωταγωνιστεί στο «Μαύρο Ρόδο» του MEGA -Κυριακή έως Τρίτη στις 22.30-, ενσαρκώνοντας έναν σκοτεινό αλλά πληγωμένο άνδρα, θα μπορούσε να είναι περήφανος για πολλά πράγματα. Εκείνος επιλέγει και προκρίνει το γεγονός πως παραμένει τίμιος και συνεπής απέναντι στον εαυτό του. Και βέβαια ότι καταφέρνει να διατηρεί αλώβητη την αθωότητά του, τη μεγαλύτερη και την πιο σπουδαία προίκα που κουβαλά από παιδί, εκείνο το παιδί που μεγάλωσε κι ανατράφηκε σε ένα μικρό χωριό της Κρήτης.
GALA: Πρωταγωνιστείτε σε μία σειρά με κεντρική θεματική την πίστη και τη θρησκεία. Σκέφτεστε ότι μπορεί σε μια χώρα με αρκετά αναπτυγμένο (σε βαθμό φανατισμού) θρησκευτικό αίσθημα κάποιοι να θιγούν;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΚΟΥΡΑΚΗΣ: Δεν πέρασε καθόλου από το μυαλό μου κάτι τέτοιο. Το θέμα της πίστης και της αναμέτρησης των «πρέπει» με τα «θέλω» αντιμετωπίζεται με απόλυτο σεβασμό και ευαισθησία. Εντάξει, δεν ζούμε και στον Μεσαίωνα. Η κοινωνία μας πλέον έχει αλλάξει, το ίδιο και η αντιμετώπιση των πραγμάτων. Τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε πλέον είναι παγκόσμια. Δεν υπάρχει βεβήλωση ή προσβολή. Παρά μόνον τίθεται η ανθρώπινη ψυχή στο μικροσκόπιο.
G.: Επειτα από τρεις πυκνές τηλεοπτικές σεζόν αποφασίσατε να εργαστείτε ξανά στην τηλεόραση. Δεν δελεαστήκατε να κάνετε το δώρο της ανάπαυλας στον εαυτό σας;
Γ.Κ.: Δελεάστηκα να κάνω το αντίθετο. Κάθε συνεργασία θέλω να με πηγαίνει ένα σκαλί παραπάνω, να με οδηγεί ένα βήμα παραπέρα, να με βοηθάει να πλουτίζω το οπλοστάσιό μου ώστε να μπορώ να εξελιχθώ σαν εργάτης. Αυτό είναι το κύριο κριτήριο που έχω, όπως επίσης το πόσο με εκφράζει η εκάστοτε δουλειά. Η φετινή πρόταση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενη δουλειά την οποία έχω μέσα στην καρδιά μου για πάρα πολλούς λόγους. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια γνώρισα εκπληκτικούς ανθρώπους, έμαθα πολλά για τις αντοχές και τα όριά μου, πήρα πάρα πολλή αγάπη που δεν θα ξεχάσω ποτέ και είμαι τόσο, μα τόσο ευγνώμων για όλα αυτά. Με τον Κώστα Αναγνωστόπουλο που σκηνοθετεί τη σειρά συνεργαστήκαμε πέρυσι στις «Αγριες Μέλισσες» και είχα από την αρχή μεγάλη εμπιστοσύνη. Οπότε όταν μιλήσαμε για το «Μαύρο Ρόδο» ήξερα ότι θα είναι μια πολύ έντιμη και σοβαρή προσπάθεια. Αγαπώ πάρα πολύ τη δουλειά που κάνω. Ωστόσο αποφάσισα να μείνω εκτός θεάτρου για τα της ανάπαυλας.
G.: Μια που το λέτε, προέρχεστε από μια μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία που σας πρόσφερε απήχηση και αναγνωρισιμότητα. Δίνουν αυτά και τη δύναμη σε έναν ηθοποιό να είναι πιο επιλεκτικός με τις επόμενες συνεργασίες του;
Γ.Κ.: Θεωρητικά μιλώντας, θα έλεγα ναι. Είναι όμως καθαρά προσωπικό θέμα και έχει να κάνει με το τι αναζητά ο καθένας. Εγώ, για παράδειγμα, από όταν τελείωσα τη σχολή μέχρι και σήμερα, ακολουθώ πάντα το ένστικτό μου και τα κριτήρια που θέτω κατά καιρούς. Είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου και αυτό φαντάζομαι επηρεάζει και τις αποφάσεις που παίρνω. Ως αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεν νιώθω ότι ζημιώθηκα από αυτό το τροπάρι. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ποτέ πού θα σε βγάλει η κάθε επιλογή. Αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικό να πέφτεις το βράδυ για ύπνο ήρεμος με τις επιλογές σου.
G.: Μιλήστε μου για τον χαρακτήρα που θα υποδυθείτε. Καταλαβαίνω ότι είναι ένας σκοτεινός και αδίστακτος άνθρωπος του υποκόσμου χωρίς ηθικούς φραγμούς. Πώς προσεγγίζετε έναν τέτοιο ρόλο; Από πού αντλείτε αναφορές;
Γ.Κ.: Ο Βίκος δεν έχει γνωρίσει τους γονείς του, έχει μεγαλώσει από νωρίς μέσα στη νύχτα και τους νόμους της. Η προδοσία πληρώνεται με αίμα. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί. Αυτή είναι η δική του κανονικότητα. Δεν γνωρίζει κάτι άλλο. Ο,τι κάνει το κάνει γιατί έτσι έχει μάθει, όχι γιατί είναι διαταραγμένος. Αναφορές αντλώ από όπου μπορώ. Από σειρές, άρθρα, συζητήσεις, ντοκιμαντέρ. Εκανα κάτι ανάλογο με αυτό που έκανα και με τον Κωσταντή. Εβαλα τον Βίκο απέναντί μου, άρχισα να διαβάζω τα σενάρια, να παρατηρώ πράγματα και είπα: Τίνος είσαι συ; Για πάμε να γνωριστούμε. Για κάθε πράξη υπάρχει δικαιολογία. Από εκεί ξεκινάει το ταξίδι.
G.: Τη δημοφιλία που απολαμβάνετε πώς την εισπράττετε; Σας αρέσει, τρέφει την αυταρέσκειά σας, σας φοβίζει, σας ενοχλεί;
Γ.Κ.: Στην αρχή μού ήρθε σαν σφαλιάρα. Δεν είχα ιδέα πώς να αντιδράσω. Καλά, ούτε και τώρα έχω εδώ που τα λέμε. Κάθε φορά έχει να κάνει και με την προσέγγιση. Ντρέπομαι γενικά και προσπαθώ να μη φαίνεται η αμηχανία μου. Αυταρέσκεια δεν υπάρχει για να τραφεί. Είναι πάρα πολύ όμορφο το να δέχεσαι αγάπη. Σε όλο αυτό η ευγένεια είναι που νικάει σίγουρα. Στην αγένεια πράττω αναλόγως. Δεν έχω τέτοια κολλήματα.
G.: Εχετε απαντήσει στον εαυτό σας το γιατί γίνατε ηθοποιός, εννοώ επιλέξατε τελικά ένα απαιτητικό επάγγελμα με πολύ κόπο, πολλές απογοητεύσεις και όχι ουρανομήκεις αποδοχές;
Γ.Κ.: Να πω την αλήθεια, η απόφαση να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα δεν ήρθε από την αρχή. Ούτε και όταν αποφοίτησα από τη δραματική σχολή ήξερα αν θέλω να το ακολουθήσω. Απάντησα στον εαυτό μου όταν έγραψα το πρώτο μου θεατρικό έργο και το έκανα παραγωγή και σκηνοθεσία στην Κρήτη. Αυτό με έκανε να πω: Ναι, ρε παιδί μου! Αυτό με γεμίζει, αυτό με κάνει ελεύθερο, αυτό μου δίνει πραγματική χαρά, αυτό με εξιτάρει. Εννοείται ότι έχω ζήσει περιόδους ματαιώσεων και οικονομικών δυσκολιών. Ποιος δεν τις έχει περάσει; Εκτός κι αν προέρχεται κανείς από ευκατάστατη οικογένεια και έχει από εκεί χρήματα και στήριξη, οπότε πάω πάσο.
G.: Ποιον θεωρείτε καθοριστικό ή τέλος πάντων άνθρωπο-κλειδί για την πορεία σας στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση;
Γ.Κ.: Αρχικά τη δασκάλα μου, που την έχω σαν οικογένειά μου πια. Τη Σοφία Κακαρελίδου. Εκείνη μου έδωσε τις αρχές που ακολουθώ μέχρι σήμερα. Σε αυτήν βλέπω τις αξίες της δουλειάς, το ήθος που πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης, την καθαρότητα του ανθρώπου. Μου δίδαξε να έχω υπομονή και επιμονή. Μέσα από εκείνη άρχισα να ψυλλιάζομαι ότι μπορώ να αγαπήσω αυτό το επάγγελμα. Πάντα τη συμβουλεύομαι και ρωτάω τη γνώμη της. Και φυσικά καθοριστικοί είναι όλοι οι άνθρωποι που έχουμε δουλέψει μαζί. Από όλους μαθαίνεις. Κάθε συνεργασία, καλή ή κακή, σου μαθαίνει και σου δίνει εμπειρίες που οφείλεις να τις χρησιμοποιήσεις θετικά.
G.: Εχετε περάσει μέρος των παιδικών χρόνων σας στην Αθήνα και το υπόλοιπο στην Κρήτη. Τι αναπολείτε από εκείνη την εποχή;
Γ.Κ.: Το φαγητό της γιαγιάς μου και το χωριό μου, ένα πολύ μικρό χωριό στα Χανιά που μου φαινόταν το ωραιότερο σημείο του κόσμου. Τα χρόνια αυτά τα έχω συνδυάσει με γεύσεις και μυρωδιές.
G.: Ποιο θα λέγατε πως είναι εκείνο το χαρακτηριστικό σας που έχετε καταφέρει να διατηρήσετε ακέραιο από παιδί έως σήμερα;
Γ.Κ.: Την πίστη ότι οι άνθρωποι έχουν πάντα καλή πρόθεση. Αυτό έχει μια αφέλεια και έλλειψη πονηράδας που μου αρέσει. Χωρίς να σημαίνει ότι τρως αμάσητο χόρτο, έτσι;
G.: Ποιο είναι το «κρυφό» σας ταλέντο; Υπάρχει κάτι άλλο στο οποίο είστε πολύ καλός;
Γ.Κ.: Στην αϋπνία και τη μαγειρική.
G.: Εχετε κάποια μικρή καθημερινή ιεροτελεστία; Κάποια ρουτίνα που σας αρέσει να απολαμβάνετε με τον εαυτό σας;
Γ.Κ.: Να βλέπω τη θάλασσα από το παράθυρό μου το πρωί πίνοντας τον καφέ μου. Αλλά έλα που δεν τη βλέπω και έχω κόψει και τον καφέ.
G.: Εχετε πει ότι εκείνο που δεν συγχωρείτε είναι ο εαυτός σας. Σκληρό ακούγεται. Γιατί;
Γ.Κ.: Γιατί ισχύει. Το λογισμικό μου είναι τέτοιο. Πετάει error. Πάντα έτσι ήμουν.
G.: Με δεδομένο ότι έχετε 124 χιλιάδες followers στα κοινωνικά δίκτυα, πόσο σημαντική θεωρείτε την εικόνα σας αλλά και πόσο κρίσιμη πιστεύετε πως είναι για έναν ηθοποιό που ζει και εργάζεται το 2022;
Γ.Κ.: Το μόνο που με νοιάζει είναι να είμαι εγώ καλά με τον εαυτό μου. Δεν αισθάνομαι ότι έχω κάποια ευθύνη να είμαι κάπως συγκεκριμένα λόγω αναγνωρισιμότητας. Δεν πιστεύω καθόλου στα νούμερα σε ό,τι αφορά τη δουλειά ενός ηθοποιού αλλά και την επιλογή του για κάποιο project. Εννοώ πως αν το κριτήριο για την επιλογή κάποιου είναι το Instagram του, τότε μάλλον τα κριτήρια δεν είναι καλλιτεχνικά και κάτι δεν πάει καλά. Οι κυνηγοί των αριθμών με παραπέμπουν σε influencing, που μια χαρά όλα δηλαδή – κανένα θέμα. Απλώς είναι άλλη δουλειά.
G.: Υπάρχει κάτι που σας έχει λείψει;
Γ.Κ.: Αμέ! Τα ταξίδια που θέλω να κάνω τέσσερα χρόνια τώρα και το να έχω ελεύθερα Σαββατοκύριακα!
