Παρόλο που ο αέρας της κανονικότητας και της απελευθέρωσης από τα σκληρά μέτρα είχε πνεύσει στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, η Κίνα μέχρι και πριν από λίγες εβδομάδες βρισκόταν σε έναν δικό της αστερισμό, σε μια ομηρία που όξυνε επικίνδυνα το κλίμα και οδήγησε εκατομμύρια πολίτες σε μια πρωτόγνωρη – για τα δεδομένα του καθεστώτος – εξέγερση.

Οι αντιδράσεις λόγω των αυστηρών μέτρων – επί τρία συνεχόμενα, μάλιστα, έτη – ήταν τόσο σφοδρές που τα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων διεθνών ΜΜΕ φιλοξενούσαν αλλεπάλληλα ρεπορτάζ με ασύλληπτες εικόνες από τις μαζικές διαμαρτυρίες στους δρόμους. Κινέζοι σε απόγνωση πηδούσαν ακόμη και από τα παράθυρα για να γλιτώσουν τον εγκλεισμό…

Την ίδια στιγμή, δεν ήταν λίγες οι αναφορές του Τύπου στο μετέωρο πολιτικό μέλλον του Σι Τζιπίνγκ, του σκληρού πολιτικού του Πεκίνου, ο οποίος είδε για πρώτη φορά την τύχη του να κρέμεται από μια τόσο λεπτή κλωστή και την αμφισβήτηση να είναι απρόσμενα ηχηρή. Μέσα στο σκηνικό χάους και αναβρασμού στην Κίνα, η κατάσταση έμοιαζε εκτός ελέγχου, τα μέτρα που ίσχυαν επέβαλαν παρατεταμένο λουκέτο σε επιχειρήσεις, απανωτά τεστ για τον κορωνοϊό, καραντίνα 14 ημερών, εξαντλητικά αυστηρό έλεγχο στις μετακινήσεις μέσα από ειδικό σύστημα ιχνηλάτησης ακόμη και σφράγισμα σπιτιών.

Η αντοχή, ωστόσο, στέρεψε και οι ογκώδεις διαμαρτυρίες, που σημειωτέον προκάλεσαν ισχυρό κύμα καταστολής και συλλήψεων, ανάγκασαν την κυβέρνηση του Σι να εγκαταλείψει την τόσο σκληρή πολιτική, προχωρώντας σε μια πρώτη χαλάρωση των περιορισμών. Πλέον, η εικόνα στην Κίνα μοιάζει κάπως πιο υγιής μετά την παράλυση σε μεγάλες πόλεις, συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού κέντρου, της Σανγκάης.

Ο Πάτροκλος Κουδούνης, όμως, που ταξίδεψε στην άλλοτε εντυπωσιακή πόλη παρομοιάζει όσα αντίκρισε – μέσα από εικόνες που εξασφάλισε – με μια φυλακή… Είδε μια Σανγκάη που δεν θα μπορούσε να φανταστεί.

«Όταν ζήτησα ποτήρια, μου απάντησαν ότι τα ποτήρια και τα αλουμινένια κουτάκια απαγορεύονταν γιατί υπήρχε πιθανότητα, κάποιοι να μην αντέξουν την ψυχολογική πίεση της καραντίνας και να κόψουν τις φλέβες τους»… Η συγκλονιστική ανάμνηση που κρατά από το προσωπικό του ξενοδοχείου όπου διέμεινε.

Πώς αποφάσισε όμως να ταξιδέψει στην Κίνα και τι περιορισμούς συνάντησε αρχικά ο Έλληνας τουρίστας; «Έχω την τύχη να ταξιδεύω συχνά, ειδικά στην Άπω Ανατολή. Η τελευταία μου επίσκεψη στη Σανγκάη ήταν τον Δεκέμβριο του 2019. Αναχώρησα από εκεί λίγο πριν την αποφράδα ημέρα της πρώτης είδησης για κάποιον περίεργο ιό που εμφανίστηκε στην πόλη Γουχάν. Πριν από λίγες εβδομάδες και αφού ο χρόνος της υποχρεωτικής καραντίνας σε κρατικό ξενοδοχείο μειώθηκε σε 10 ημέρες, πήρα την απόφαση να ξαναπάω, καθώς όφειλα να επισκεφτώ φίλους και συνεργάτες» επισημαίνει αρχικά.

«Έβλεπες μόνο ανθρώπους με άσπρες στολές»

«Μετά από μια μεγάλη ταλαιπωρία που είχε σχέση με τα μοριακά τεστ, την απαιτούμενη εφαρμογή κτλ, κατάφερα να επιβιβαστώ και να φτάσω με το καλό στη Σαγκάη. Η πρώτη εικόνα τρομακτική… Ένα τεράστιο αεροδρόμιο άδειο, όπου έβλεπες μόνο ανθρώπους με άσπρες στολές που μας έδιναν οδηγίες στα κινέζικα. Καταλαβαίναμε από τις χειρονομίες, ενώ ακολουθούσαμε οπουδήποτε τους Κινέζους επιβάτες που προπορεύονταν. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο στις 9 το βράδυ» συνεχίζει αναφερόμενος στην πρώτη γεύση από την πόλη.

Ανατρέχοντας στα όσα πρωτόγνωρα βίωσε, ο Πάτροκλος αναφέρεται στις «ώρες νοσοκομείου» που λάμβανε τα γεύματα του ξενοδοχείου, στην απαγόρευση ελεύθερης κυκλοφορίας ακόμη και μέσα στο κατάλυμα αλλά και στα αδιανόητα συχνά τεστ που προσέθεταν περαιτέρω πίεση.

«Το δωμάτιο ανεκτό (100 ευρώ ανά διανυκτέρευση) αλλά με παράλογες ελλείψεις. Δεν υπήρχε ψυγείο, γυάλινα ποτήρια και λάμπες ανάγνωσης. Όταν ζήτησα ποτήρια και coca cola, μου απήντησαν ότι τα ποτήρια και τα αλουμινένια κουτάκια απαγορεύονταν γιατί υπήρχε πιθανότητα, κάποιοι να μην αντέξουν την ψυχολογική πίεση της καραντίνας και να κόψουν τις φλέβες τους. Το αστείο είναι ότι από τη δεύτερη μέρα ζήτησα δυτικό μενού (50 ευρω ημερησίως αντί για 15 που κόστιζε το κινέζικο μενού), το οποίο ερχόταν μεσα σε ένα μεγάλο κουτί και όχι σε δίσκο. Προφανώς κανείς δεν είχε ανοίξει ποτέ το κουτί που περιείχε καθημερινά ένα κουτί diet coke. Τα γεύματα μοιράζονταν στις 07:30, στις 11:30 και στις 17:30 με συγκλονιστική ακρίβεια» επισημαίνει ειδικότερα ο Πάτροκλος.

«Δεν επιτρεπόταν να βγούμε ούτε στον διάδρομο»

Μέσα στο σκηνικό που θύμιζε παραλογισμό, ο Έλληνας τουρίστας αναφέρεται στην αίσθηση που δημιουργεί η στέρηση ελευθερίας. Δεν είχε όρεξη να ακούσει καν μουσική στην οποία ανατρέχει κάθε φορά που αισθάνεται πίεση.

«Κάθε δυο μέρες, στις 08:00, μας έκαναν τεστ. Εμείς στο κατώφλι του δωματίου. Δεν επιτρεπόταν να βγούμε στον διάδρομο… Ούτε εκείνοι να μπουν στο δωμάτιο. Προφανώς, ούτε λόγος για καθαρίστριες. Δύσκολες συνθήκες, δυστοπικό περιβάλλον, πρωτόγνωρες εικόνες. Το περίεργο ήταν ότι ενώ αγαπώ τη μουσική, δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να ακούσω. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι το σώμα μου δεν συνήθισε ποτέ τη νέα ώρα (κοιμόμουν κάθε μέρα 10:00-15:00), ήταν τα αξιοπερίεργα αποτελέσματα που είχε πάνω μου η στέρηση της ελευθερίας… Εκ των υστέρων κατάλαβα πόσο άσχημα ήταν καθώς εκείνο το σκοτεινό δεκαήμερο σβήστηκε από την μνήμη μου, μια μέρα μετά την έξοδο από τη φυλακή» σημειώνει.

Επισημαίνει, δε, τις «παγίδες» που εγκυμονούσε η κυκλοφορία και η τόσο στενή παρακολούθηση από τις Αρχές.

«Αποφάσισα να μην κυκλοφορώ πολύ. Διότι με αυτό το “μαγικό” application, το “σύστημα” ξέρει ανά πάσα στιγμή πού είσαι, που κινήθηκες και με ποιους. Έτσι, αν βρεθείς σε ένα εστιατόριο και την επομένη κάποιος από τους πελάτες που βρισκόταν εκεί τις ίδιες ώρες με εσένα βγει θετικός, τίθεσαι κι εσύ σε υποχρεωτική καραντίνα. Στο ξενοδοχείο όπου διέμενα, ένα βράδυ πριν τρις μηνες, εμφανίστηκαν τα covid authorities με την αστυνομία, και το έκλεισαν επί τόπου για δύο εβδομάδες επειδή είχε εντοπιστεί κρούσμα. Όσοι διέμεναν εκεί καθώς και οι εργαζόμενοι, κλείστηκαν σε δωμάτια για 14 ημέρες. Το ίδιο όμως επεβλήθη και σε εκείνους που βρέθηκαν εκεί, εκείνο το βράδυ, για να δειπνήσουν. Χωρίς άλλα ρούχα με μόνη παροχή τα φάρμακα που πιθανως να χρειάζονταν. Αυτά τα σκληρά μέτρα είναι η αιτία των επεισοδίων που ξέσπασαν πρόσφατα», καταλήγει η αφήγηση του Πάτροκλου από το ταξίδι στη Σανγκάη.