Άφαντο, διαπιστώθηκε για μια ακόμη φορά πως είναι, το ελληνικό κράτος στη Θράκη και οι κυβερνητικοί διαχειριστές των υποθέσεών του (στην προκειμένη περίπτωση οι υπουργοί εξωτερικών, εσωτερικών και εργασίας) απλοί/άφωνοι παρατηρητές των εξελίξεων που κατευθύνει το τουρκικό προξενείο.
Η απίστευτη ιστορία που ακολουθεί ξεπερνά τα τοπικά μειονοτικά όρια και οδηγεί στον πυρήνα της ελληνικής κατευναστικής (έναντι της Τουρκίας) πολιτικής, η οποία τελικά ενθαρρύνει την Άγκυρα να απαιτεί από την Αθήνα «τα πάντα».
Σύμφωνα με το τεκμηριωμένο ρεπορτάζ του aftodioikisi.gr, «ο μουσουλμάνος δήμαρχος Ιάσμου (στην περιοχή της Κομοτηνής) Οντέρ Μουμίν με απόφαση του – όπως αυτή έγινε γνωστή μέσω της σελίδας του δήμου Ιάσμου στο Facebook – απέλυσε εργαζόμενο προγράμματος Κοινωφελούς Εργασία (“διέκοψε την συνεργασία” όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην σχετική ανάρτηση) με τον ισχυρισμό ότι ανήκει στην “τρομοκρατική οργάνωση” όπως την χαρακτηρίζει FETÖ. Πρόκειται για την οργάνωση των “Γκιουλενιστών”, δηλαδή των οπαδών του μουσουλμάνου ιερωμένου Φετουλάχ Γκιουλέν, τους οποίους το καθεστώς Ερντογάν – και μόνο αυτό – έχει χαρακτηρίσει ως τρομοκρατική οργάνωση».
Μάλιστα, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εν λόγω απόφαση του Δημάρχου αναρτήθηκε και στην «Διαφάνεια» προκειμένου να καλυφθεί με τη νομιμότητα του ελληνικού κράτους.
Ωστόσο, το ελληνικό κράτος (όπως και η ΕΕ και οι ΗΠΑ) δεν συμμερίζεται την άποψη/απόφαση του τουρκικού κράτους ότι ο ιμάμης Γκιουλέν (πρώην σύμμαχος και νυν εχθρός του Ερντογάν) είναι αρχηγός τρομοκρατικής οργάνωσης, ούτε ότι όσοι συνδέονται μαζί του είναι τρομοκράτες.
Παρ’ όλα αυτά, η απόφαση του δημάρχου Ιάσμου για την απόλυση ενός υπαλλήλου με την κατηγορία ότι είναι «γκιουλενιστής» (ο οποίος μάλιστα εργάζονταν για την υλοποίηση ενός προγράμματος χρηματοδοτούμενο από το [ελληνικό] υπουργείο Εργασίας) δημοσιεύτηκε στη Διαφάνεια αποκτώντας την κάλυψη του ελληνικού κράτους, το οποίο όπως είπαμε δεν τοποθετεί την οργάνωση των γκουλενιστών (FETO) στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Πέρα, ωστόσο, από την πράξη του δημάρχου Ιάσμου ο οποίος φαίνεται ότι δίνει αναφορά στο τουρκικό προξενείο και το τουρκικό (και όχι στο ελληνικό) υπουργείο Εσωτερικών, εντύπωση προκαλεί η σιωπή με την οποία αντιμετωπίζουν αυτή την ιστορία οι ελληνικές αρχές:
· Το ελληνικό υπουργείο εσωτερικών που βλέπει ένα δήμαρχο να λαμβάνει αποφάσεις που κινούνται εκτός των επίσημων θέσεων της ελληνικής πολιτείας
· Το ελληνικό υπουργείο εργασίας, που χρηματοδότησε το πρόγραμμα από το οποίο απολύθηκε ο μουσουλμάνος Έλληνας υπήκοος με ανυπόστατη (για το ελληνικό κράτος) κατηγορία σε βάρος του
· Το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών που είναι ο θεματοφύλακας της Συνθήκης (Λοζάνη) στη βάση της οποία υπάρχει και διαβιεί η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη
Εξηγήσεις γι’ αυτή την αφωνία (της κυβέρνησης) υπάρχουν και δυστυχώς είναι αυτές που τελικά έχουν οδηγήσει στην αποθράσυνση της Τουρκίας, όχι μόνο στη Θράκη αλλά σ’ ολόκληρο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, η ελληνική κυβέρνηση σιωπά γιατί δεν θέλει να διαταράξει τις ισορροπίες (και να επηρεάσει σε βάρος της ΝΔ τη γραμμή που θα δώσει το τουρκικό προξενείο στις επικείμενες εκλογές).
Με τέτοιου είδους καιροσκοπική αντιμετώπιση μείζονος σημασίας ζητημάτων είναι μάλλον ευτύχημα που οι τουρκικές διεκδικήσεις δεν περιλαμβάνουν το τουρκολίμανο και τα τουρκοβούνια.
