Ο Τελευταίος Ξωμάχος της Λειβαθούς “εφυγε”…

Ο Τελευταίος Ξωμάχος

Έφυγε για τα βοσκοτόπια του Ουρανού… ο τελευταίος Ξωμάχος. Ο μακαρίτης ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Η. ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΣ  <Ο Νιόνιος του Τσινή>  από τα Ξερά Σαρλάτων. Που γνώριζε τα χωράφια καλύτερα & από το σπιτικό του.

Για πάνω από 70 χρόνια τα γυρόφερνε με το κοπάδι του. Μεγάλωσε μέσα στα πρόβατα του πατέρα του +Ηλία , με αυτά παντρεύτηκε τη γυναίκα του + Σοφία, με αυτά μεγάλωσε την Οικογένειά του, με αυτά γνώρισε χαρές και λύπες…

Έζησε την προκοπή των χωριών μας μέσα από την οικιστική και όχι μόνο ανάπτυξη.

Τον θυμάμαι νέο να βόσκει την μπουλούκα του και να σφυρίζει χαρούμενα τραγούδια ή άλλους ήχους για δαύτα. Όλες τις μέρες του χρόνου με ήλιο και με βροχή τα κουδούνια και τα σφυρίγματα μαρτυρούσαν κατά που τραβά το κοπάδι του.

Η Οικογένειά του πρόκοψε και είδε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα. Μα και για εμάς ΟΛΟΥΣ τους γνωστούς- φίλους ή συγγενείς ΠΑΝΤΑ είχε μια ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ να μας πει. Ρωτούσε με ΑΠΑΓΗ και ήταν ΠΑΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ.

Θυμάμαι… που μου έλεγε τα πρόβατα μου είναι σαν τα παιδιά μου! Τόσο πολύ τα αγαπούσε, τόσο πολύ τα πρόσεχε, γνώριζε το πόσο χορτάρι και από πού το έφαγαν. Κατάφερε σε πείσμα όλων να μείνει ΑΓΝΟΣ & ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ τόσο στην ίδια του τη ζωή, όσο και στην εκτροφή τους.

Λίγα χρόνια πριν έμαθα ότι πούλησε το κοπάδι. Σίγησε ο ήχος των κουδουνιών από τα καμποχώραφα της περιοχής! Όλοι αρχίσαμε να ρωτάμε το γιατί…

Ο καλλιεργημένος κάμπος πήρε την αρχέγονη μορφή του- ζούκλωσε. Ο ΝΙΟΝΙΟΣ έμεινε στο σπίτι. Η ηλικία του έφερε και προβλήματα ως την αποδημία του σήμερα.

Ο ΞΩΜΑΧΟΣ Ο ΝΙΟΝΙΟΣ έφυγε… με ήχους από τα κουδούνια των αγαπημένων προβάτων που είχε σε όλη του την ζωή. 

Τα χωράφια έμειναν βουβά, όπως και όλοι εμείς που μεγαλώσαμε & γεράσαμε μαζί τους!

ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΑΝΑΖΗΤΩ ΗΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ ΤΟΥ ΝΙΟΝΙΟΥ- ΔΙΟΝΥΣΗ Η. ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΓΝΟΣ ΒΟΣΚΟΣ

          Για πάντα όσο ζω- ούμε θα σε έχουμε στην ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ.

Αιώνια η Μνήμη σου

 Με Σεβασμό,

Γεράσιμος Διον. Κουταβάς Ψηλέας