Η πολιτική καριέρα, η οικογενειακή ζωή, η αγάπη για τη φωτογραφία αλλά και τα social media: η υπουργός Παιδείας μάς μιλά για όσα τη δυσκολεύουν ή τη βοηθούν να ισορροπεί μεταξύ Κοινοβουλίου και πολύτιμων στιγμών με τον σύζυγο και τα παιδιά της
Σαφώς πιο χαλαρή και πολύ πιο χαμογελαστή από την αυστηρή εικόνα που εκπέμπει έχοντας αναλάβει ένα από τα δυσκολότερα υπουργεία, η Νίκη Κεραμέως μάς υποδέχεται φορώντας αντί για το κλασικό ταγιέρ, ένα τζιν με φούτερ. Στους χώρους που κινείται κυριαρχούν η καλαισθησία και η αγάπη για την τέχνη.
«Τα χρώματα στους τοίχους τα έχει επιλέξει ο σύζυγός μου. Είναι δικηγόρος, αλλά το απωθημένο του ήταν πάντα η αρχιτεκτονική και η τέχνη, τα οποία έκανε χόμπι τελικά», μου λέει όταν σχολιάζω τη διάχυτη καλαισθησία.
Παρατηρώ τις οικογενειακές φωτογραφίες που υπάρχουν διάσπαρτες στον χώρο της: η υπουργός Παιδείας σε ευτυχισμένες προσωπικές στιγμές, δίπλα στον Δημήτρη Λουκά -τον σύζυγό της- και τους δύο γιους τους, τον εφτάχρονο Λουκά και τον σχεδόν πεντάχρονο Κωνσταντίνο. «Μη φύγεις αν δεν γυρίσουν από την παιδική χαρά». «Θέλω να τους γνωρίσεις!», με προτρέπει καθώς αρχίζουμε την απολαυστική συζήτησή μας.
Gala: Θυμάστε, αλήθεια, τη στιγμή που σας έγινε για πρώτη φορά η πρόταση να κατεβείτε στην κεντρική πολιτική σκηνή;
Νίκη Κεραμέως: Φυσικά θυμάμαι. Μου τηλεφώνησε ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, τον Δεκέμβριο του 2014, και μου έκανε πρόταση να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Δεν σας κρύβω ότι τα έχασα. Ηταν μια πολύ μεγάλη τιμή, την οποία αποδέχθηκα με συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνω.
G.: Είχατε φανταστεί ποτέ τον εαυτό σας υπουργό;
Ν.Κ.: Ομολογώ πως όχι, παρά το γεγονός ότι πάντοτε είχα ένα έντονο ενδιαφέρον για τα κοινά και την πολιτική.
G.: Αλλαξε την καθημερινότητά σας ο υπουργικός θώκος;
Ν.Κ.: Πάρα πολύ και είναι λογικό, γιατί οι απαιτήσεις είναι μεγάλες και διαρκείς – επτά ημέρες την εβδομάδα και συχνά προκύπτουν μεταμεσονύχτιες κρίσεις και ανάγκες. Συνεπώς έπρεπε να αναπροσαρμόσω συνολικά το πρόγραμμά μου προκειμένου να βρίσκω χρόνο για την οικογένειά μου.
G.: Ποιο θεωρείτε το σημαντικότερο επίτευγμά σας ως υπουργού;
Ν.Κ.: Μου είναι δύσκολο να διαχωρίσω ένα συγκεκριμένο. Θα έλεγα ότι το κυριότερο είναι ότι τολμήσαμε τη συνολική μεταρρύθμιση από κάτω προς τα πάνω σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από το Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο, ως την Επαγγελματική Εκπαίδευση Κατάρτιση, το Πανεπιστήμιο και τη Διά Βίου Μάθηση.
G.: Πώς είναι η Νίκη Κεραμέως ως μητέρα;
Ν.Κ.: Στοργική και ενθουσιώδης, χαρούμενη με τα παιδιά μου, αλλά και υπέρ της πειθαρχίας και των κανόνων. Προσπαθώ να τους μεταδώσω τη χαρά για τη ζωή και το νοιάξιμο για τον άλλον.
G.: Ως σύζυγος;
Ν.Κ.: Θα πρέπει καλύτερα να ρωτήσετε τον Δημήτρη. Προσπαθώ να είμαι δοτική και υποστηρικτική.
G.: Θα μας περιγράψετε μια εικόνα οικογενειακής ευτυχίας;
Ν.Κ.: Η αγαπημένη στιγμή της ημέρας είναι όταν βρισκόμαστε αγκαλιά με τα παιδιά στο κρεβάτι και διαβάζουμε παραμύθια.
G.: Πώς σχολιάζουν τα παιδιά σας την πολιτική σας ιδιότητα;
Ν.Κ.: Ο μικρός μου γιος είναι 4,5 ετών και νομίζω ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τι κάνει η μαμά του. Ο μεγάλος, που είναι 7, γνωρίζει και μάλιστα, κατά καιρούς, μου ασκεί και κριτική. Θυμάμαι ότι την περίοδο του κορωνοϊού, λόγω των μέτρων που ίσχυαν, δεν προβλεπόταν να παρακολουθούν γονείς τις γιορτές του σχολείου και ήταν έξω φρενών!
G.: Ποια είναι η σχέση σας με τη μόδα;
Ν.Κ.: Εμμεση. Εχω καλές φίλες που με καθοδηγούν, καθώς δεν προλαβαίνω να την παρακολουθήσω ιδιαιτέρως.
G.: Σε τι θα έπρεπε οι Ελληνίδες μαμάδες να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους;
Ν.Κ.: Σε πολλά, και σίγουρα σε αρχές και αξίες. Από κοινού με το σχολείο ασφαλώς, το οποίο έρχεται όμως αργότερα στη ζωή των παιδιών. Τα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι καθοριστικά για τη μετέπειτα πορεία τους, τα θεμέλια χτίζονται από νωρίς. Πιστεύω ότι οι γονείς οφείλουμε να διδάσκουμε στα παιδιά μας, ανάμεσα σε άλλα, ήθος και συμπεριφορά.
G.: Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να αντιμετωπίσει η σύγχρονη κοινωνία και το σχολείο τη μάστιγα του bullying;
Ν.Κ.: Το σπίτι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην πρόληψη φαινομένων βίας και εκφοβισμού, αλλά και το σχολείο μπορεί και πρέπει να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση. Φροντίζουμε να έχουμε περισσότερους ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία, να κάνουμε επιμορφώσεις στους εκπαιδευτικούς μας για θέματα εκφοβισμού και πρόσφατα προβλέψαμε τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας που θα επιτρέπει στα παιδιά να καταγγέλλουν περιστατικά ή κάτι που τους προβληματίζει ακόμη και σε ανώνυμη βάση. Ετσι θα βοηθήσουμε να σπάσει η σιωπή.
G.: Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας μια σκηνή από τα παιδικά σας χρόνια;
Ν.Κ.: Ενα καλοκαίρι, όταν ήμουν 8 ή 9 χρόνων, παραθερίζαμε με τους γονείς μου στις Σπέτσες. Οταν νύχτωσε, λοιπόν, μία παρέα παιδιών το σκάσαμε, πήραμε πατίνια και ποδήλατα και φύγαμε μες στη νύχτα. Εννοείται πως η όλη ιστορία έληξε άδοξα, αφού έπεσα από το ποδήλατο και κατέληξα στο Κέντρο Υγείας του νησιού να μου κάνουν ράμματα.
G.: Ποια ξεχωρίζετε ως την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σας;
Ν.Κ.: Μία από τις δυσκολότερες ήταν όταν αποχαιρέτησα τον πατέρα μου, με τον οποίο ήμουν πολύ δεμένη, πριν από ενάμιση χρόνο. Για πολλούς ήταν ο καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας στη Νομική, που είχε διδάξει γενιές και γενιές φοιτητών. Για εμένα ήταν ο μπαμπάς μου, που μαζί με τη μητέρα μου με διαμόρφωσαν σε αυτό που είμαι σήμερα, που μου μετέδωσαν τις αρχές και αξίες τις οποίες πρεσβεύω.
G.: Ποιες είναι συνήθως οι κοινές δραστηριότητες με τα παιδιά σας;
Ν.Κ.: Προσπαθώ να τους αφιερώνω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ, όχι όσο θα ήθελα είναι η αλήθεια. Επιδιώκω ωστόσο ο χρόνος μας να είναι ποιοτικός. Πηγαίνουμε θέατρο, σινεμά, κάνουμε ποδήλατο, διαβάζουμε βιβλία, παίζουμε επιτραπέζια, τα Σαββατοκύριακα πηγαίνουμε για πρωινό όλοι μαζί, περπατάμε στη θάλασσα. Είναι οι στιγμές που μας αποφορτίζουν, μας δένουν και τις οποίες όλοι χρειαζόμαστε.
G.: Πόσο εύκολα αποδέχεται ένας άνδρας μια δυναμική και επιτυχημένη σύζυγο;
Ν.Κ.: Οχι εύκολα, πιστεύω, γενικά, αλλά ο Δημήτρης το κάνει με την καρδιά του. Είναι ο βράχος μου, με στηρίζει και χωρίς εκείνον δεν θα μπορούσα να κάνω όλα αυτά που κάνω σήμερα.
G.: Ποια είναι η αχίλλειος πτέρνα σας;
Ν.Κ.: Τι άλλο; Τα παιδιά μου. Είναι η αδιαμφισβήτητη αδυναμία μου.
G.: Τι σας ξεκουράζει συνήθως στον ελεύθερο χρόνο σας;
Ν.Κ.: Με ξεκουράζει πνευματικά η γυμναστική, ένα καλό βιβλίο και η φωτογραφία, με την οποία ασχολούμαι αρκετά και η αλήθεια είναι ότι μου προσφέρει πάντα μία διαφορετική οπτική για να βλέπω τα πράγματα.
G.: Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνετε πριν πέσετε για ύπνο το βράδυ;
Ν.Κ.: Τσεκάρω γρήγορα το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Βάζω για φόρτιση ηλεκτρονικές συσκευές, ρυθμίζω το ξυπνητήρι και διαβάζω λίγες σελίδες από ένα καλό βιβλίο.
G.: Πώς αντιδράτε στη σκληρή κριτική που μπορεί να σας ασκούν;
Ν.Κ.: Δεν με πειράζει καθόλου η σκληρή κριτική, αρκεί να αφορά το έργο μου και όχι την προσωπική μου ζωή, την οικογένειά μου, τα παιδιά μου. Αυτό που με ενοχλεί είναι όταν ξεπερνά κανείς αυτή τη λεπτή κόκκινη γραμμή. Κατά τα λοιπά, η κριτική είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Θεωρώ ότι μας βοηθά να γινόμαστε καλύτεροι.
G.: Ασχολείστε, αλήθεια, με τα social media;
Ν.Κ.: Ασχολούμαι προσωπικά με τα social media, είναι κάτι που μου αρέσει. Και τώρα που το συζητάμε, να και κάτι άλλο που με ξεκουράζει. Να ανεβάζω stories.
