5η Ιουνίου , Παγκόσμια Ημέρα Πένθους για το περιβάλλον
Αυτό που γιορτάζουμε κάθε φορά με τις Παγκόσμιες ημέρες ενθύμησης είναι συχνά αυτό που έχουμε κακοποιήσει, αυτό που έχει χαθεί και επιθυμούμε να το ανακτήσουμε ή ακόμη αυτό που κινδυνεύει να χαθεί και επιθυμούμε να το διασώσουμε .Εάν είχαμε επίγνωση για τη καταστροφική συμπεριφορά μας προς το περιβάλλον, θα έπρεπε να είναι ημέρα πένθους. Το πένθος είναι λυτρωτικό γιατί πάντα αναπολούμε τις ομορφιές που χάσαμε και στη σιωπή κάνουμε την αυτοαξιόλογησή μας, αναζητούμε τις δικές μας ευθύνες. Συνεπώς μπορεί να αποτελέσει είναι εφαλτήριο για μια διαφορετική βελτιωμένη συμπεριφορά .
Και θα πρέπει να ανησυχούμε, γιατί το περιβάλλον έχει ήδη εμφανίσει έντονα τα συμπτώματα της ασθένειας. Είναι σαν τον άνθρωπο, ο οποίος έχοντας υποστεί ψυχικό τραύμα και αυτό δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά , σύντομα θα εκφραστεί στο σώμα με διαφορετικές μορφές. Μερικά συμπτώματα του περιβάλλοντος που ασθενεί βαριά είναι η κλιματική αναστάτωση, η απώλεια βιοποικιλότητας , τα τελευταία 50 χρόνια έχουμε απολέσει το μισό πληθυσμό των ζώων, συρρίκνωση του πρασίνου οι πανδημίες και ενώ διανύουμε ήδη τον 6ο αφανισμό των ειδών. Μπορούμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό να πούμε ότι ζούμε στον Καταστροφοζωικό Αιώνα.
Στη χώρα μας βιώνουμε τον υπερτουρισμό σε νησιωτικές κυρίως περιοχές με τις σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις όπως δόμηση ξενοδοχειακών μονάδων σε ένα χαλαρό νομοθετικό πλαίσιο. Μάλιστα, λίγες ημέρες πριν την διάλυση της βουλής η κυβέρνηση πέρασε τροπολογία η οποία επιτρέπει τη δόμηση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων ακόμη και σε απόσταση 30 μέτρων από των αιγιαλό, ενώ η απόφαση του ΣτΕ 176/23 η οποία θέτει περιορισμούς στη δόμηση και έχει αναστατώσει ιδιοκτήτες δεν φαίνεται να έχει ισχύ για όλες τις περιπτώσεις.
Είναι πρόδηλο ότι εάν συνεχίσουμε με το ίδιο αναπτυξιακό μοντέλο , τότε τα παιδιά μας θα μάχονται για το ψωμί τους και τα εγγόνια μας για τη ζωή τους. Η βίαιη αυτοκτονική επιδρομή του ανθρώπου στη φύση πρέπει να σταματήσει.
Οι περιοχές ΝΑΤURA παραδίδονται σε επενδυτές με τη κατασκευή αυτοκινητόδρομων, ανεξέλεγκτης εγκατάστασης ανεμογεννητριών, κατασκευή υδροφράγματων κλπ. Το ίδιο συμβαίνει και στις θάλασσες με τις εξορύξεις , ιχθυοτροφεία, υπεραλιεία και στη γη με την εξόρυξη υδρογοναθράκων. Τα δάση συρρικνώνονται με τη μεγέθυνση της ελεύθερης αλλά και βιομηχανικής κτηνοτροφίας, την αύξηση των παραγωγικών ζώων, που με τη σειρά τους συμβάλουν στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Η αναιμική υλοποίηση της ανακύκλωσης δεν προσφέρει σημαντικά οφέλη στη προστασία του περιβάλλοντος.
Ο αριθμός των αυτοκινήτων στους δρόμους μας αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο ενώ τα λιγότερο ρυπογόνα τρένα αφανίζονται, υπολειτουργούν ή σκοτώνουν.
Αντιθέτως, η γραφειοκρατία , η έλλειψη σχεδιασμού και ενδιαφέροντος από τη Πολιτεία για την χρήση φιλικών προς το περιβάλλον πηγών ενέργειας για κάθε σπίτι, για κάθε κοινότητα, καθώς και η διαπλοκή με τους ισχυρούς προμηθευτές δεν διασφαλίζουν ένα καλύτερο, ασφαλές περιβάλλον,. Τέλος, στα σχολικά αναλυτικά προγράμματα η Περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι ανύπαρκτη η εκεί που υπάρχει ακόμη δεν έχει δοθεί ή δέουσα σημασία, καθώς χαρακτηρίζεται από ατολμία και απουσία απόκτησης εμπειρικής γνώσης από τους μαθητές.
Πέρα όμως από το Νόμο και την Ηθική υπάρχει και το Φυσικό Δίκαιο. Στην Αντιγόνη του Σοφοκλή ο Κρέοντας εκπροσωπούσε το κράτος Δικαίου με τους νόμους του. Η Αντιγόνη είναι αυτή που αναφέρεται στις ακατάλυτες αρχές του φυσικού δικαίου, όχι του νομικού η ακόμη του εθιμικού. Δηλαδή σε αυτές τις αρχές που απορρέουν από τη φύση μας και δεν έχουν σχέση με το υψηλό ΑΕΠ, την πρόοδο της τεχνολογίας, τη συσσώρευση πλούτου. Στη φύση μας λοιπόν είναι αυτή η ανάγκη να ζούμε σε ένα ασφαλές, όμορφο περιβάλλον όπως μας το χάρισε η Φύση. Εάν δεν το καταφέρουμε δεν μπορούμε να ισχυρισθούμε το έργο του πολιτισμού μας κρίνεται θετικό.
Ελπίζουμε στα επόμενα χρόνια να γιορτάζουμε την 5η Ιουνίου ως μια ημέρα θριάμβου του ανθρώπου στον αγώνα του για την προστασία του περιβάλλοντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΑΤΟΣ
ΠΡΑΣΙΝΟ και ΜΩΒ
