Tο δίλημμα των εκλογών: Καππάτος ή Φαραντούρης για την εκπροσώπηση Κεφαλονιάς & Ιθάκης;

Σήμερα λήγει η προθεσμία κατάθεσης ψηφοδελτίων για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Ήδη εδώ και πολλούς μήνες πριν την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, αλλά και χθες και σήμερα πλημμυρίζουν τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο του κέντρου δημοσιεύματα που με φέρουν να επιλέγω μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας ή σε κάποια άλλη περιφέρεια.

Θέλω να επαναλάβω ότι η αταλάντευτη επιλογή μου από την αρχή ήταν και παραμένει η πατρίδα μου. Κεφαλονιά & Ιθάκη. Το δήλωσα στην έναρξη αυτού του αγώνα, το επανέλαβα το βράδυ της 21ης Μαΐου, το επιβεβαίωσα σε συνεντεύξεις μου και ομιλίες μου, σε φίλους και αντιπάλους μου, σε όλους ανεξαιρέτως. Εάν επιθυμούσα μια σίγουρη θέση στη Βουλή θα είχα αδράξει την ευκαιρία απ’ την αρχή, εδώ και πολύ καιρό. Εάν το μόνο μου μέλημα ήταν η βουλευτική ιδιότητα ή η βουλευτική αποζημίωση δεν θα επέλεγα απ’ την αρχή τη δύσκολη μονοεδρική μας, μετά και την τιμητική πρόταση που μου έγινε απ’ τις οργανώσεις μας στην Κεφαλονιά & Ιθάκη. Έχω εργασία. Και 23 χρόνια ακαδημαϊκής και δικηγορικής προϋπηρεσίας στα πλέον δύσκολα και απαιτητικά περιβάλλοντα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η (οικογενειακή μας) απόφαση να κατέβω υποψήφιος στον τόπο μου οφείλεται αποκλειστικά στην αγάπη μου γι’ αυτόν τον τόπο και στην πεποίθησή μου ότι μπορώ να προσφέρω κατί καλύτερο απ’ αυτό που έχουμε σήμερα. Κάποιοι απόρρησαν μ’ αυτήν μου την απόφαση. Κάποιοι την χλεύασαν. Κάποιοι, ακόμη και καλόπιστοι, πίστεψαν ότι το ενδιαφέρον μου είναι συγκυριακό ή τυχοδιωκτικό. Οι πολιτικοί μου αντίπαλοι, χωρίς επιχειρήματα για το όραμά μας για την Κεφαλονιά & Ιθάκη, αναμασούσαν “μα αυτός έλλειπε, ενώ εμείς δεν το ‘χουμε κουνήσει απο δω”. Για ό,τι δηλαδή ακριβώς κατηγορούσαν τον Αντώνη Τρίτση οι “φίλοι” και αντίπαλοί του όταν αποφάσισε μετά από σπουδές και εργασία στο εξωτερικό να επιστρέψει για να  προσφέρει στην πατρίδα του.

Πιστεύω πραγματικά ότι στον τόπο μας αξίζει κάτι καλύτερο. Δεν απαξιώνω τις προσπάθειες που έχουν γίνει διαχρονικά. Όμως μας αξίζει κάτι καλύτερο: στον πολιτισμό, στην ανάπτυξη, στην εξωστρέφεια, στην υγεία, στις υποδομές, στον αγροτοδιατροφικό τομέα, στον τουρισμό, στον αθλητισμό, στην νεανική απασχόληση και επιχειρηματικότητα. Μας αξίζει κάτι καλύτερο απ’ την καραμέλα των “Ιανών”, απ’ τα μικρορουσφετάκια, απ’ τους πολιτικούς μεσάζοντες και τους κομματάρχες με “τους ανθρώπους τους”, απ’ τις εξαρτήσεις, το αλισβρίσι και τις παλαιοκομματικές αντιλήψεις.

Στους 3.700 συμπατριώτες μου που με τίμησαν στις προηγούμενες εκλογές και συνολικά στους 6.027 που τίμησαν το ψηφοδέλτιό μας: Ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Σε όσους προτίμησαν το ψηφοδέλτιο άλλων κομμάτων: Μήπως σε τούτες τις εκλογές, απαλλαγμένοι απ’ το άγχος του σταυρού και της κομματικής επιλογής, ήρθε η ώρα να σκεφθείτε ποιό πρόσωπο (πέρα απ’ τις θεμιτές κομματικές/πολιτικές προτιμήσεις σας) μπορεί να σας εκπροσωπήσει καλύτερα στο κέντρο, στον έξω κόσμο, στην διεκδίκηση ενός καλύτερου αύριο για τον τόπο μας και τα παιδιά μας χωρίς κομματικές παρωπίδες;

Σίγουρα θα σπεύσουν κάποιοι να μιλήσουν για τους υφιστάμενους πολιτικούς συσχετισμούς, για ψευδοδιλήμματα, για τον βουλευτή που “πρέπει να ‘ναι με το πρώτο κόμμα” κλπ. κλπ. κλπ… Ωστόσο τελικά το δίλημμα παραμένει: Καππάτος ή Φαραντούρης μπορεί να εκπροσωπήσει καλύτερα τον τόπο μας;