Οσο εξοικειωμένος και να είναι κάποιος με το real estate, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πού μπορούν να οδηγηθούν τα πράγματα στην περίπτωση ενός μυθικού αμπελώνα. Βλέπετε, όταν μια φιάλη κοστίζει χρυσάφι δεν θα σου πουλήσει κανείς τη γη από την οποία προέρχεται για ψίχουλα, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ένας αμπελώνας -σε αντίθεση με ένα χρυσωρυχείο- είναι ένα “κοίτασμα” που δεν εξαντλείται ποτέ. Πρωταθλητής του “no limits” οινικού real estate είναι δίχως αμφιβολία τα Grand Cru της Βουργουνδίας: τα αμπελοτόπια από τα οποία προέρχονται τα ακριβότερα ερυθρά και λευκά κρασιά της Γης και των οποίων οι ιδιοκτησίες δεν μετριούνται σε δεκάδες ή εκατοντάδες εκτάρια, αλλά συνήθως σε εκατοστά(!) του εκταρίου καθιστώντας κάθε πετραδάκι τους διαμάντι.
Με βάση την αντίληψη ότι τα ερυθρά κρασιά είναι πιο …κρασάρες, ίσως κάποιος σκεφτεί ότι τα φυτεμένα με Pinot Noir Grand Crus θα ήταν τα ακριβότερα όλων. Ομως τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει το Montrachet, τον απόλυτο “λευκό” τόπο του πλανήτη που μετρά 8 μόλις εκτάρια. Μοιρασμένο μεταξύ των χωριών Puligny Montrachet και Chassagne Montrachet -για αυτό άλλωστε και τα δύο χωριά έχουν το δικαίωμα να φέρουν το βαρύγδουπο όνομά του σαν δεύτερο συνθετικό- το Montrachet είναι μια ευλογημένη γη που με τον τέλειο Ν.Α. προσανατολισμό, το ιδανικό υψόμετρο των 250 μέτρων, το πλούσιο σε μαγγάνιο ασβεστολιθικό έδαφος και την προστασία που της παρέχει το γύρω ανάγλυφο, παίρνει τα σκήπτρα από όλα τα γειτονικά -και εξίσου μυθικά- Grand Crus.
Μοιρασμένο ανάμεσα σε 16 ιδιοκτήτες είναι το Montrachet, με την τελευταία αγοραπωλησία να έχει λάβει χώρα πριν από 30 χρόνια, οπότε και η Credit Foncier αγόρασε 428τ.μ. για περισσότερο του μισού εκατομμυρίου ευρώ! Αν και το ποσό ακούγεται αδιανόητο, υπολογίζεται ότι η σημερινή αξία τού αποκλειστικά φυτεμένου με Chardonnay αμπελώνα υπερβαίνει τα €60 εκατ. ανά εκτάριο.
Η ιστορία του οίκου Leflaive ξεκινά το 1717, όμως μην φανταστείτε ότι ακόμα και τότε μπορούσες να αγοράσεις γη στην περιοχή μπιρ-παρά, αφού αμπελοτόπια σαν το Montrachet ήταν ήδη περιζήτητα 500 ολόκληρα χρόνια πριν! Ετσι χρειάστηκε να φθάσουμε στον μεσοπόλεμο προκειμένου ο Joseph Leflaive να ολοκληρώσει ένα portfolio Grand Cru μεριδίων που συνολικά αριθμούν 4,8ha. Ακόμα και αν το νούμερο αυτό φαντάζει τρομακτικό για τα δεδομένα της περιοχής, το Domaine Leflaive δεν κατάφερε τίποτα περισσότερο από το να αποκτήσει μόλις 0,082ha εκτάρια στο ύψιστο των αμπελοτοπιών. Το οποίο σημαίνει ότι με δεδομένες τις τρομακτικά χαμηλές αποδόσεις των 60χρονων κλιμάτων, μόλις ένα βαρέλι των 228 λίτρων παράγεται κάθε χρόνο!
Η Anne Claude Leflaive
Το μεγαλείο του Domaine Leflaive Montrachet Grand Cru βέβαια δεν οφείλεται μόνο στο ύψιστο δυναμικό του αμπελοτοπιού, αλλά και στον περφεξιονισμό του παραγωγού, ο οποίος χτίστηκε κατά την δεκαετία του ΄90 οπότε και τα ηνία του οίκου κρατούσε η Anne Claude Leflaive. Εχοντας ασπαστεί την βιοδυναμική φιλοσοφία -που βλέπει τη γη όχι ως μεμονωμένη οντότητα αλλά ως μέρος του σύμπαντος και άρα επηρεαζόμενη από αυτό- η μεγάλη οινοποιός σταδιακά άλλαξε τον τρόπο καλλιέργειας όλων των αμπελώνων της και μετά το 1997 πέτυχε επιδόσεις που υποχρέωσαν το περιοδικό Decanter να της απονέμει τον τίτλο του κορυφαίου παραγωγού λευκών κρασιών στον κόσμο.
Ο πρόωρος χαμός της το 2015 βύθισε στο πένθος όλο τον οινικό κόσμο, ωστόσο διόλου δεν επηρέασε το status του οίκου -του οποίου ηγείται πλέον ο εγγονός του Joseph, Brice de la Molandiere- αλλά ούτε και τις ασύλληπτες τιμές όλων ανεξαιρέτως των Grand Crus που παράγει. Και αν για κάποια εξ αυτών ίσως κάποιος να μπορούσε να παραθέσει μερικά νούμερα και …επιτεύγματα δημοπρασιών, η λιλιπούτεια ετήσια ποσότητα των 300 περίπου φιαλών του Montrachet δεν αφήνει περιθώρια για τίποτα άλλο παρά για ένα πέπλο μυστηρίου.
Μπορείτε πάντως να υπολογίσετε ότι σπουδαίες εσοδείες όπως το 2004, το 2005 και το 2010 έχουν πουληθεί έναντι €9.000-€11.000, νούμερα που θα έκαναν τα περισσότερα μεγάλα κόκκινα του πλανήτη να φαντάζουν ευκαιρία. Μάλιστα μια βόλτα στο διαδίκτυο θα σας φέρει σε ιστότοπους fine wines εμπόρων που έχουν διαθέσιμες κάποιες φιάλες έναντι ποσών που υπερβαίνουν το εικοσάρικο.
Ο αμπελώνας Montrachet επαναπροσδιορίζει τις έννοιες του μελένιου πλούτου, της αχαλίνωτης δύναμης, της ξηροκαρπάτης ηδονής, την τρομακτικής ικανότητας παλαίωσης και της απόλυτης σπανιότητας στο παγκόσμιο λευκό κρασί, με την πρόταση του Domaine Leflaive να αποτελεί μία από τις πλέον ποθητές. Ναι, η τιμή μπορεί να είναι απλά εξωπραγματική όμως ας δεχτούμε τα λόγια του βοτανολόγου Dr Jules Navalle που το 1855 ανέλαβε μια πρώτη επίσημη καταγραφή των μεγάλων αμπελοτοπιών της Βουργουνδίας: “Οποια και αν είναι η τιμή που κάποιος καλείται να πληρώσει για ένα Montrachet, ποτέ δεν έχει πληρώσει αρκετά!”
www.leflaive.fr / Instagram: @domaineleflaive
