Του Γιώργου Κράλογλου
Εμείς διαψεύδουμε την ΕΛΣΤΑΤ ή η ΕΛΣΤΑΤ εμάς όταν λέει ότι γεννήθηκαν 10.000 παιδιά λιγότερα από το 2021 και 7% δεν τρώει δεύτερο πιάτο, για οικονομία…
Έρευνες των ημερών αυτών της ΕΛΣΤΑΤ μας λένε ότι το 2022 το 6,6% του πληθυσμού αντιμετώπισε μέτρια ή σοβαρή ανεπάρκεια τροφής, ενώ το 1,5% του πληθυσμού δήλωσε ότι αντιμετώπισε μόνο σοβαρή ανεπάρκεια τροφής (σύμφωνα με την παγκόσμια τυπική κλίμακα FIES).
Τα ποσοστά για τη μέτρια ή σοβαρή ανεπάρκεια τροφής κατά τα προηγούμενα έτη ήταν 6,0% το 2021, 6,1% το 2020 και 8,0% το 2019, ενώ για τη σοβαρή ανεπάρκεια τροφής ήταν, αντίστοιχα, 1,5%, 1,6% και 1,5%.
Ένα νοικοκυριό θεωρείται ότι έχει μέτρια ή σοβαρή ανεπάρκεια τροφής όταν τουλάχιστον ένα μέλος του νοικοκυριού δήλωσε ότι, κατά τη διάρκεια των 12 προηγούμενων μηνών πριν τη διενέργεια της έρευνας, αναγκάστηκε να παραλείψει ένα γεύμα, έφαγε λιγότερο από όσο θεωρούσε ότι είχε ανάγκη, έμεινε χωρίς τροφή, πεινούσε αλλά δεν έφαγε, πέρασε μια ολόκληρη ημέρα χωρίς τροφή, λόγω έλλειψης χρημάτων ή άλλων πόρων.
Πάντα κατά την ΕΛΣΤΑΤ και σύμφωνα με άλλα στοιχεία των ερευνών της, μεγαλύτερη μείωση (10,3%) σημείωσαν και οι γεννήσεις στην Ελλάδα. Το 2022 ανήλθαν σε 76.541 (39.558 αγόρια και 36.983 κορίτσια) σε σχέση με το 2021 που ήταν 85.346 (43.998 αγόρια και 41.348 κορίτσια)…
Ας μείνουμε στις εικόνες που σχηματίζονται από την ΕΛΣΤΑΤ για τη χώρα. Και πάμε και σε μια ακόμη, πριν αρχίσουμε τα συν και τα πλην σε αυτές που απλώσαμε.
Μας την δίνει με τον δικό του τρόπο ο πάντα σωστός Lysikratis στο χθεσινό μας σημείωμα “…το ότι συνεχίζουν να αυξάνονται χωρίς προφανή λόγο σχεδόν όλα τα προϊόντα και που η ακρίβεια γιγαντώνεται αρέσει στον κόσμο, και για αυτό βρίσκεται διαρκώς έξω για καφέ, για φαγητό και για ψώνια. Δεν βλέπετε τη μόνιμη κυκλοφοριακή συμφόρηση στους δρόμους παντού και τις ουρές στα S. M. με κάτι φορτωμένα μέχρι το ταβάνι καρότσια;” Και καταλήγει εύστοχα ο Lysikratis “Είμαστε σε καλό δρόμο λοιπόν και δεν υπάρχει κανένα ζήτημα μαζοχισμού από κανέναν…”
Και πάμε σε άλλες δύο εικόνες που ενώ τις πηγαινοφέρνουν όλες οι κυβερνήσεις τις 10ετίες του “ανύπαρκτου”, αλα–Γκρέκα, σοσιαλισμού χωρίς να τις αλλάζουν (γιατί δεν θα έχουν κάτι άλλο να μας πουν ότι έχουν σκοπό να κάνουν…).
Η μία είναι το δήθεν κυνήγι της φοροδιαφυγής που ξεκίνησε κάπου το 1983. Ουδέποτε απέδωσε αυτά που δήλωσαν 7-8 κυβερνήσεις ότι θα πατάξουν. Και για τον λόγο αυτό το ίδιο κυνήγι ανανεώθηκε τώρα. Το 2023. Τι έχουμε και εδώ; Υπαρκτή εικόνα φοροκλοπής κατά πως δηλώνουν, ως σήμερα, οι κυβερνήσεις. Το δε κράτος του “ανύπαρκτου” σοσιαλισμού να την πατάσσει ανά 4ετία…
Η δεύτερη εικόνα δείχνει επίσης κυνήγι. Αυτή τη φορά στους ελεύθερους επαγγελματίες. Με το που αναλαμβάνει, εδώ και 40-45 χρόνια, η όποιας ιδεολογίας για την οικονομία κυβέρνηση, δεν ξεχνάει να αναφερθεί στα μέτρα ενάντια στην φοροκλοπή όλων των ελεύθερων επαγγελματιών. Τι συμβαίνει όμως και με τα μέτρα αυτά (επαναλαμβάνονται επίσης ανά 4ετία με διαφοροποιήσεις ως προς τον τρόπο του κυνηγιού) κανείς δεν κατάλαβε.
Ποια είναι η εικόνα που λείπει από την κοινωνία και ιδίως από την οικονομία. Αυτή με το σχέδιο της οικονομίας που στοχεύουμε. Το μοντέλο που ζητάμε να ακολουθήσουμε. Και την πολιτική που θα μας βγάλει στον δρόμο του. Αυτή η εικόνα είναι η μοναδική θαμπή της πολιτικής και οικονομικής μας ιστορίας. Θαμπή και προς τους στόχους ανάπτυξης που θέλει να παρουσιάσει. Και ως προς τις εξηγήσεις για τις άλλες εικόνες. Αυτές που βγάζει η ΕΛΣΤΑΤ και η επιχειρηματική μας πραγματικότητα.
