Σχεδόν 13.000 άνθρωποι απ’ όλον τον κόσμο πέρασαν 12 χρόνια δουλεύοντας για το μεγαλειώδες αλλά αμφιλεγόμενο έργο – Τα εγκαίνια θα γίνουν την Κυριακή
Μεγαλοπρεπής αλλά αμφιλεγόμενος, πολυτελής αλλά με αισθητική που σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλους χαρακτηρίζεται ο νέος ινδουιστικός ναός που έχει κατασκευαστεί στο κεντρικό Νιού Τζέρσεϊ, που θεωρείται ότι είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο.
Το κάμπους του BAPS Swaminarayan Akshardham καταλαμβάνει περίπου 180 στρέμματα στην κωμόπολη στα ανατολικά του πολιτειακού καπιτωλίου στο Τρεντόν. Η κατασκευή είναι σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το στάδιο MetLife και χρειάστηκαν 13.000 άνθρωποι απ’ όλον τον κόσμο που εργάστηκαν για 12 ολόκληρα χρόνια. Την ίδια ώρα, για τον χώρο έχουν υπάρξει αντιπαραθέσεις, συμπεριλαμβανομένης μίας αγωγής και μίας ομοσπονδιακής έρευνας για καταγγελλόμενη κακομεταχείριση εκατοντάδων εργαζομένων.
Κατασκευασμένο από μάρμαρο και πέτρα, ο ναός διαθέτει διακοσμητικές καμάρες, περίπλοκα και περίτεχνα γλυπτά, που απεικονίζουν ιστορίες από τις ινδουιστικές γραφές και περίπου 10.000 αγάλματα. Το ύψος του είναι μεγάλο, ενώ η κορυφή του ξεπερνά τα 58 μέτρα.
Με μεγάλη επισημότητα τα εγκαίνια
Ο αχανής χώρος περιλαμβάνει τον ναό, ένα κέντρο υποδοχής και ένα θρησκευτικό μουσείο. Τα εγκαίνια σηματοδοτούν για τους πιστούς μια στιγμή ορόσημο για τη μεγάλη και αυξανόμενη ινδουιστική κοινότητα της Αμερικής. Περίπου 300.000 ινδουιστές εκτιμάται ότι ζουν στο Νιου Τζέρσεϊ. Στην τελετή των εγκαινίων αναμένεται να περιλαμβάνει την επίσκεψη του Mahant Swami Maharaj, του πνευματικού ηγέτη της κοινότητας BAPS, που υποστηρίζει ότι διαθέτει πάνω από 1 εκατομμύριο πιστούς στον κόσμο και πάνω από 1.100 κέντρα.
Ο εθελοντής Νταρσάν Πατέλ, που είναι ο εκπρόσωπος του ναού, δήλωσε στο usatoday ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο ινδουιστικό ναό που χτίστηκε στη σύγχρονη εποχή. Για τους Αμερικανούς Ινδουιστές αποτελεί στιγμή υπερηφάνειας, καθώς θεωρούν ότι τους επιτρέπει να είναι μέρος του αμερικανικού ιστού διατηρώντας την ταυτότητά τους.
Το BAPS σημαίνει Bochasanwasi Shri Akshar Purushottam Swaminarayan Sanstha, ένα εκκλησίασμα που πήρε το όνομά του από τον Bhagwan Swaminarayan, έναν Ινδό θρησκευτικό ηγέτη στα τέλη της δεκαετίας του 1700. Το δόγμα δίνει έμφαση στην πίστη και την ανθρωπιστική υπηρεσία. Σύμφωνα με τον Patel, οι εθελοντές του δόγματος είναι γνωστοί για αμέτρητες ώρες ανιδιοτελούς εργασίας («seva») κάθε χρόνο. Οι εθελοντές προσέφεραν αμέτρητες ώρες για την κατασκευή του
Καταγγελίες από τους εργαζόμενους για κακοποίηση και για ομηρεία
Η εμπλοκή των εθελοντών αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης. Οι εθελοντές βρίσκονται στο επίκεντρο μιας αγωγής από το 2021 κατά της σέκτας, καταγγέλλοντας ότι κακοποιήθηκαν και κρατήθηκαν ως οιονεί κρατούμενοι στο εργοτάξιο, αλλά και μιας ποινικής έρευνας των ομοσπονδιακών αρχών που ακολούθησε μια έφοδο στον χώρο το 2021. Σύμφωνα με την αγωγή, η BAPS διακίνησε εκατοντάδες εργάτες από την Ινδία, που αναγκάστηκαν να εργαστούν σε κακές συνθήκες και με αμοιβή κάτω από τον κατώτατο μιστό.
Η δικηγόρος τους λέει ότι οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί κακομεταχείριση, καθώς δούλευαν 12,5 ώρες για επτά ημέρες την εβδομάδα και έπαιρναν ελάχιστα ρεπό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Οι ενάγοντες ζήτησαν από το δικαστήριο να δεχθεί το καθεστώς της ομαδικής αγωγής για να επεκταθεί σε έως και 600 εργαζόμενους σε κέντρα της BAPS σε όλες τις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των προαστίων του Λος Άντζελες, του Σικάγο, του Χιούστον και της Ατλάντα, δήλωσε η δικηγόρος. Η υπόθεση βρίσκεται σε αναμονή για να προχωρήσει η ποινική έρευνα.
Ο εκπρόσωπος της BAPS Ρονάκ Πατέλ, που δεν έχει συγγένεια με τον Νταρσάν Πατέλ, δήλωσε ότι τα μέρη συμφώνησαν να αναστείλουν την αγωγή εν αναμονή της έρευνας, με την οποία η οργάνωσή του συνεργάζεται πλήρως, ενώ έκανε λόγο για διχαστικά φαινόμενα στην πλευρά των εναγόντων.
Καταγγέλλουν ότι τους πήραν τα διαβατήρια
Σύμφωνα με την αγωγή, η BAPS πήρε τα διαβατήρια των εργαζομένων όταν έφτασαν στις ΗΠΑ και τα κράτησαν όταν βρίσκονταν στο Νιού Τζέρσεϊ για να μην μπορούν να φύγουν από τη χώρα. Οι εργάτες φέρονται ότι αναγκάζονταν να εργάζονται σε φυλασσόμενο χώρο, ενώ δεν τους επιτρέπονταν να φύγουν χωρίς επόπτες που συνδέονται με τον ναό.
Τουλάχιστον τρεις εργάτες έχασαν τη ζωή τους στον χώρο. Ένας 15χρονος έπεσε από ύψος 45 μέτρων το 2017, με αποτέλεσμα να υπάρξει εξωδικαστικός συμβιβασμός με την οικογένειά του. Το 2021 πέθανε ένας 57χρονος που χειριζόταν εξοπλισμό για κράσπεδα. Ο Ρόνακ Πάτελ υποστηρίζει ότι οι θάνατοι ήταν άσχετοι με τις συνθήκες ασφαλείας.
Μια άλλη αγωγή κατατέθηκε κατά του ναού από συγγενείς εργαζομένου που πέθανε στον ναό το 2020. Ο άνδρας ήταν 30 ετών, λιθοξόος από την Ιδία, που σύμφωνα με την υπόθεση, πέθανε λόγω έλλειψης θεραπείας μετά από ιατρικό πρόβλημα που αντιμετώπισε στον ναό. Ο Πάτελ αρνήθηκε τους ισχυρισμούς, λέγοντας ότι η BAPS ανταποκρίθηκε κατάλληλα και το άτομο δεν αρνήθηκε την ιατρική περίθαλψη.
Σύμφωνα με την BAPS, οι εθελοντές προσέφεραν δωρεάν τις υπηρεσίες τους. Όμως, λέει η BAPS, πλήρωσε για όλες τις ανάγκες τους και τις ανάγκες των οικογενειών τους «ώστε να μην υποφέρουν από οικονομικές δυσκολίες, ως αποτέλεσμα της seva των τεχνιτών.
Πρόστιμα 20.000 δολαρίων
Τον Μάρτιο, το αστυνομικό τμήμα της κοινότητας Ρόμπινσβιλ ανταποκρίθηκε σε ένα επείγον ιατρικό περιστατικό σε σπίτι όπου φιλοξενούνταν εθελοντές του ναού και εντόπισε επικίνδυνα επίπεδα μονοξειδίου του άνθρακα και διάφορες παραβιάσεις του κώδικα. Ο δήμαρχος υποστηρίζει ότι τα ζητήματα που αφορούν την BAPS και τις ενώσεις της με τον δήμο έχουν επιβληθεί, ενώ τα πρόστιμα έχουν καταβληθεί.
Τα πρόστιμα που εισπράχθηκαν ανήλθαν συνολικά σε περίπου 20.000 δολάρια.
Ανοιχτός ο ναός και στο ευρύ κοινό
Ο ναός θα ανοίξει για κανονικές λειτουργίες την Τετάρτη. Η πανεπιστημιούπολη θα είναι επίσης ανοιχτή στο ευρύ κοινό για περιήγηση σχεδόν κάθε μέρα.
Το έργο χρηματοδοτήθηκε από δωρεές ανθρώπων από όλο τον κόσμο, δήλωσε ο Πατέλ, που δεν ήταν σε θέση να δώσει το κόστος κατασκευής.
Μεταξύ των εθελοντών ήταν φοιτητές, στελέχη επιχειρήσεων, γιατροί και αρχιτέκτονες που άφησαν τα πάντα πίσω τους για να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Όλοι μετείχαν στην προσπάθεια λόγω της επιρροής του γκουρού στη ζωή τους αλλά και λόγω της ελπίδας ότι ο ναός θα χρησιμεύσει ως κόμβος ανιδιοτελούς υπηρεσίας με θετική επιρροή στην κοινωνία.
