Αιμιλία Υψηλάντη για την απώλεια της κόρης της: «Η ευθύνη μου για την εγγονή μου είναι να ζήσω»

«Δεν είναι σωστό να βάλω την εγγόνα μου στη θέση του παιδιού μου»

Η Αιμιλία Υψηλάντη μίλησε για την απώλεια της κόρης της και τη στήριξη της εγγονής της έναν χρόνο μετά τον θάνατό της.

Η ηθοποιός, Αιμιλία Υψηλάντη ήταν καλεσμένη στο Mega για να μιλήσει για το έργο «Η σκιά του Μαρτ του Στιγκ Ντάγκερμαν», που έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Αργώ πριν από μια εβδομάδα.

Ωστόσο, η συζήτηση έφτασε και στην απώλεια της κόρης της καθώς σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από τον θάνατό της.

Στην ερώτηση για την αλλαγή στη ζωή της από εκείνη τη μέρα και για την κηδεμονία της εγγονής της, η Αιμιλία Υψηλάντη ανέφερε πως «προφανώς τα πράγματα αλλάξαν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όμως αν θέλουμε να τιμήσουμε τους ανθρώπους που έφυγαν, το πιστεύω ακράδαντα, πρέπει να κάνουμε κάθε προσπάθεια να τιμήσουμε τη ζωή. Βασικά τη ζωή, ακόμα και τη δική μας, η οποία μπορεί να είναι πολύτιμη σαν έννοια ζωής αυτή καθ’ αυτή αλλά και για κάποιους ανθρώπους που είναι γύρω μας.

»Οφείλεις λοιπόν, τιμώντας τους ανθρώπους που έχουν φύγει, να μπορέσεις να κρατηθείς. Να είσαι παρών ακόμα και για να τους θυμάσαι. Έτσι δεν είναι; Όσο θυμάσαι κάποιον, αυτός ζει».

Στην ερώτηση για το αν μοιάζει η εγγονή της με την κόρη της η ηθοποιός συνέχισε λέγοντας «να μην πούμε όμως κάτι παραπάνω γι’ αυτό. Δεν είναι σωστό να βάλω την εγγόνα μου στη θέση του παιδιού μου, παρόλο που καμιά φορά μπορεί να γίνεται αυτό άθελα μου. Μια υπερπροστατευτικότητα θα έλεγα. Φυσικό είναι γιατί δεν έχω και κανέναν άλλον, σε ένα σημείο, δηλαδή καταλαβαίνω σαν άνθρωπος ότι και λάθος να κάνω ανθρώπινο είναι και οι άνθρωποι είναι για να κάνουν λάθη».

«Η ευθύνη μου για την εγγονή μου είναι να ζήσω. Να ζήσω και να είμαι γερή. Αυτό νομίζω ότι είναι ευθύνη όλων μας. Να ζήσουμε και να ζήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να δούμε τι μπορούμε να προσφέρουμε. Πολλές φορές λέμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε δώσει παραπάνω ίσως αγάπη, προσοχή και τα λοιπά. Ωραία, δώσε τώρα. Ο άνθρωπος έχει μεγάλα αποθέματα επιθυμίας για να δώσει αγάπη και να προσφέρει. Όταν λοιπόν κάπου λέει ότι δεν την έδωσε, δεν τον εμποδίζει τίποτα να την δώσει τώρα» κατέληξε η Αιμιλία Υψηλάντη.