Αγαπημένε Κοσμά,
Έφυγες τόσο άδικα, τόσο αναπάντεχα, τόσο πρόωρα και η θλίψη μου είναι απέραντη…
Και τώρα που έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού ψάχνω τις λέξεις που όμως φαντάζουν “μικρές” για να περιγράψουν τη μεγαλοσύνη σου.
Η Αρετή, η Τιμιότητα και η Προσφορά πρέπει να αναγνωρίζονται, διότι όπως έλεγε ο Περικλής “όπου βραβεύεται η Αρετή, εκεί ξεφυτρώνουν Άριστοι άνθρωποι”.
Είχα την μεγάλη τιμή και την τύχη να συνεργάζομαι μαζί σου για 14 χρόνια και να γνωρίσω από κοντά το μεγαλείο της ψυχής σου, τον έντιμο, ηθικό, ακέραιο και γεμάτο από προσφορά και καλοσύνη χαρακτήρα σου.
Με όλα αυτά και σε συνδυασμό με την εμπειρία τόσων χρόνων που είχες στην εφαρμογή της γνώσης του μηχανικού μου έδωσες πολύτιμη βοήθεια στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα.
Είχαμε άριστη συνεργασία και πάντα δημιουργικά καταλήγαμε στο σωστό αποτέλεσμα.
Αισθάνομαι τόσο τυχερή που βρέθηκα κοντά σου!
Πάντα θα σε σκέφτομαι και θα σε θυμάμαι με αγάπη, πιστεύοντας ότι ο θάνατος ποτέ δεν θα μπορέσει να σβήσει το φως που απλόχερα σκόρπισε το πέρασμά σου από τον προσωρινό τούτο κόσμο.
Κοσμά μου,
Καλό σου ταξίδι στην αιωνιότητα!
Σ’ευχαριστώ για όλα!
Η συνεργάτης σου
Αλεξάνδρα Παναγιωτάκη
O ΚΟΣΜΑΣ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ
Ο Κατασκευαστικός Τομέας & τα χωριά μας ειδικότερα, θρηνούμε, για την απώλεια του Πολιτικού Μηχανικού ΚΟΣΜΑ ΠΑΝΑΓΗ ΒΟΥΤΣΙΝΑ από τα Σαρλάτα Λειβαθούς.
Είχα την τύχη να τον γνωρίζω από έφηβο στο οικοδομικό συνεργείο των αδελφών «Σπύρου & Διονύση Νεόφυτου». Τότε που κάθε Σαββατοκύριακο μαζευόμασταν όλα τα παιδιά για να ρίξουμε τα ‘τσιμέντα’ πλάκες ή κολώνες στα πρώτα σπίτια των χωριών μας. Με τη λάτα στον ώμο… γεμίζαμε με αδρανή υλικά τη μικρή μπετονιέρα ή κουβαλούσαμε το τσιμέντο με το καρότσι..
Η επόμενη φάση της ζωής του, τον βρήκε φοιτητή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στον τομέα Πολιτικών Μηχανικών. Μα τα καλοκαίρια του τα γέμιζε εργασιακά για να καλύψει τα έξοδά του, σε αυτό. Δεν ήταν λίγες οι φόρες που τον πειράζαμε πάνω στη δουλειά.
Αργότερα αναζήτησε και από Πανεπιστήμιο της Αμερικής, τεχνικές γνώσεις πάνω στην ειδικότητά του. Μα αν και θα μπορούσε να εργαστεί αλλού ή στην Αμερική, ο ίδιος διάλεξε να μείνει «Πιστός» στο χωριό του, που υπερ αγαπούσε.
Περίπου το 1990, ασχολήθηκε με την κατασκευή των σπιτιών. Όλη την ημέρα έτρεχε πάνω στις οικοδομές δίνοντας οδηγίες στους εργολάβους. Ακούραστος- αεικίνητος- άφοβος στα ύψη και ΑΠΟΛΥΤΑ αυστηρός σε θέματα ασφάλειας της κατασκευής και του προσωπικού.
Δεν ήταν λίγες οι φορές, που μείωνε την αμοιβή του για να ενισχύσει την κατασκευή που εξ ορισμού έχει και απρόβλεπτα έξοδα. Μας πρόσφερε τα σπίτια που μένουμε ή βλέπουμε και τα χαιρόμαστε!
Σπίτια ΑΣΦΑΛΗ που άντεξαν στον διπλό σεισμό του 2014, «Μπάμπη», όπως τον είχα ονομάσει. Μα όπως ο ίδιος μας έλεγε… το σπίτι μου- το γραφείο μου, είναι το αμάξι μου… Η ημέρα του έκλεινε πολύ αργά το βράδυ στο γραφείο του.
Μα ο ΚΟΣΜΑΣ ήταν σε όλα ΠΑΡΩΝ, σε φωτιές- σε δεντροφυτεύεις- στα τοπικά, σε κάθε χωριανό, για μια ερώτηση. Που αφορούσε από ένα σκαλί μέχρι την ανέγερση ενός μικρού ξενοδοχείου. Αχάραγα το πρωί τον εύρισκε πάνω στο γιαπί, κοιτούσε μετρούσε και περίμενε το τεχνικό σινάφι να τους δώσει οδηγίες.
Με Τιμούσε με την φιλία του. Το χαρακτηριστικό του ήταν Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ του χαρακτήρα του. Πάντα σε όσους εργαζόταν για αυτόν, τους πρόσφερε ένα δροσερό νερό. Κάποτε σε ένα τραπέζωμα, του είπαν «ΚΟΣΜΑ μου γιατί δεν κάνεις και εσύ το νέο σου σπίτι…» γέλασε καλόκαρδα
«ΤΟΣΑ ΣΠΙΤΙΑ έχω κάνει και σε όλα έχω κάτι αφήσει από τον εαυτό μου!!!».
Ο ΚΟΣΜΑΣ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ, έφυγε για το μακρινό ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Μα ο ΚΟΣΜΑΣ παραμένει σε όλες τις κατασκευές του, που έχουμε και χαιρόμαστε.
Η αγάπη του για τον συνάνθρωπο και το πάθος του για τη δουλειά του ήταν αυτό που τον καταξίωσε στην κοινωνία μας.
Όσο για μένα, κρατώ πολλά στην καρδιά μου από αυτά που μου προσέφερε. Στα κουρασμένα πλέον μάτια μου, μένει για ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙΝΗ Η ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΝΕΚΕ που με τόσα άλλα χωριανόπουλα ζήσαμε!
Καλό ταξίδι ΚΟΣΜΑ.
Γεράσιμος Διον. Κουταβάς
Ψηλέας
*Σημ.: Η φωτογραφία αποτελεί ευγενική παραχώρηση από τον κ. Γεράσιμο Στρατιώτη.
ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΚΟΣΜΑ ΒΟΥΤΣΙΝΑ
Εκ μέρους όλων των μηχανικών της Κεφαλονιάς και Ιθάκης,
το Δ.Σ της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΤΕΕ, εκφράζει την θλίψη του για την απώλεια του συναδέλφου Κοσμά Βουτσινά.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του.
Για τη Ν.Ε ΤΕΕ Κεφαλληνίας Ιθάκης
Η Πρόεδρος
Αγγελική Αντ.Κοκκολιάδη-Γαρμπή
ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΚΟΣΜΑ!
Έφυγε από κοντά μας ο φίλος μας Κοσμάς Βουτσινάς.
Με τον Κοσμά είχαμε κοινή πορεία 49 χρόνων. Είχα την τύχη να με τιμά με την αδιάλειπτη φιλία του όλα αυτά τα πολλά χρόνια.
Ήρεμος, ήπιος, χαμηλών τόνων, μειλίχιος, μοναχικός, αξιοπρεπής, εκ φύσεως σεμνός.
Πετυχημένος επαγγελματίας, αναζητητής επιστήμονας, πέρα για πέρα έντιμος άνθρωπος.
Όταν ενέσκηψε η αστραπιαία καταιγίδα της ασθένειάς του στάθηκε με παραδειγματική γενναιότητα απέναντί της. Δύο πράγματα πρωτίστως τον απασχολούσαν, να μην στενοχωριούνται οι φίλοι του με τα θλιβερά νέα και να κλείσει όλες τις επαγγελματικές του εκκρεμότητες, μη τυχόν και κάποιος αδικηθεί.
Συνειδητός πολίτης, αυθεντικός δημοκράτης, βρισκόταν πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Ανεπιτήδευτος και γνήσια ανιδιοτελής. Ουδέποτε ζήτησε «προβολές» και «ανελίξεις» αν και διέθετε σπουδαίες ικανότητες.
Φίλε Κοσμά!
Πλούτισες με την παρουσία σου την πορεία μου όπως και πολλών άλλων.
Ένα μεγάλο ανυπόκριτο ευχαριστώ!
Αλέκος Καλαφάτης
