Τσου εκάμανε μελίδια
Βράδυ 16ης Νοέμβρη 2023.
Κουζίνα σε διαμέρισμα της Αθήνας. Ο γιος έχει απλώσει κόκκινα και μαύρα κομμάτια ύφασμα πάνω στο τραπέζι της κουζίνας και τα δένει σε κοντάρια που βρίσκονται ριγμένα στο πάτωμα. Δίπλα ένα καφάσι με άδεια μπουκάλια μπύρας. Μπαίνει η μάνα με μια τσάντα ψώνια που τα ακουμπάει στον πάγκο της κουζίνας.
-Γερασιμάκη μου, τι μαστορεύεις έδεκει αφέντη μου;
Ο νεαρός δεν απαντάει και συνεχίζει το δέσιμο…
-Τι κοντάρια είναι εφκιά; (Παύση) Δεν πιστεύω, κακό στον Τούρκο μου, να τα ετοιμάζεις για αύριο!… Δε μιλείς ωρέ οργικό! Δεν πιστεύω να πάρεις, με τσου άλλους τσου κουρλούς , τσου δρόμους…!!
-Μάνα, αρκίνησες; Δε βαστάει τίποτα το κεφάλι σου; Αύριο θε νάναι η πορεία για το Πολύτεχνείο!
– Και γι αυτό μου τοιμάζεις τα φλάμπουρα; Για να φωνάζεις για ψωμιά και ελευθερίες; Μπιτσιλίρησες μεμίας; Δεν τσου δες επροχτές τι κάμανε; Τσου ταφιάσανε κάτι σπακαδόρους σαν και σένανε! Δεν αφήκανε κανένανε! Τσου κάμανε κακοθάνατους σου λέω! Τσου σπάσανε τα παίδια και τσου ξεβρακώσανε!
-Καλά…
-Τ’ ακούς; Τα πράματα είναι μινόρε! Και συ μου ετοιμάζεσαι με τα λάβαρα τση επανάστασης! Πού πα να κάμεις μωρέ τον κάργα; Πού;
-Δε σκιαζόμαστε μάνα κανένα!
-Τι θα πει δε σκιάζεσαι; Μωρέ δεν έχω κάμει εγώ παιδί!!! Τον πικατάρατο έκαμα για τσι αμαρτίες μου! Δε μου λές… Τσου είδες εφκιούς τσου λεβέντες; Ούλοι μαζί στη σειρά στέκουνται και σας περιμένουνε!! Με τσι ασπίδες, με τσι μπόμπες που τσι πετάνε απάνου σας και σας στεγνώνουνε τον καταπιόνα και σας πετάνε τα μάτια όξω… Και με κάτι στελιάρια να!!
-Μωρε τι μας λες!… Κάτσε σύ στη γωνιά σου ,κοίτα τα νιτερέσα σου και ξέχνα τη χούντα και τσου φοιτητές που τση αντισταθήκανε! Εμείς μάνα δεν τσου ξεχνάμε και θα τσου θυμίζουμε …
– Κακό σε μένανε! Εσένανε περιμένουνε μαγκούφη μου …
(Ο γιος κουνάει το χέρι του απαξιωτικά)
-Ναι! Εσένανε! Το λιμοξίφτερο! Που τάβαλες και με τη μάνα σου απόψε!
– Με το κράτος τά βαλα μάνα! Που μας θέλει μόμολα και μας κογιονάρουνε κάθε μέρα μες τα μούτρα! Που μας βάλανε τσου χωροφυλάκους μες τσι σχολές για να μας σπαβεντάρουνε! Αλλά έγνοια σου , δε θα τσου περάσει! Είμαστε λεύτεροι και αντιστεκόμαστε!
-Καλά, καλά… Από μπούρλες άλλο τίποτσι ο μοσκογιός μου! Για τήρα γύρω σου να γδεις τι γένεται! Ούλοι είναι ευκαριστημένοι και τσου ψηφίσανε κιόλας! Ολούθενε λιβάνισμα και Άγιος ο Θεός! Κάτι κουρλοί σαν και σένανε ανταρεύονται! Μα άμα εβουρλιστήκατε, θε να σας πάμε στον Αγιο να περάσει πάνουθέ σας! Που πας και ξεσυνερίζεσαι τον κάθε μπαρλαφέστα, διαλέμπα μέσα του, και σε συνταορίζει….
-Κουράζεις μάνα, κουράζεις…
-Ψέμματα; Σε γλέπω καιρό τώρα, αλλά δε μιλώ. Όλη μέρα ρεμπελιό και μανιφέστα με τσου κολέηδές σου… Σπίτι δεν έχεις να μαζωχτείς; Δουλειές δεν έχεις να κάμεις; Αλλά τσι γλέπω απόψε τσι δουλειές με τα κοντάρια και τσι μποτίλιες! Θε να μου κάμεις και τον Κανάρη, το μπουρλοτιέρη; Πανάθεμα τη μάνα και τον πατέρα σου!
-Θα δείξει… Άμα πα να μας νετάρουνε δε θα κάτσουμε και σα δεούτελα !
-Μπίρι σου και μπίρι μου με τσι φωτιές; Τήρα ωρέ κάτι κώλεθρα! Έτοιμοι για μπαταγια!
(Ο γιος σηκώνεται την αγκαλιάζει και της λέει τρυφερά)
-Έλα ρε μάνα , και να γίνουμε κότες;
(Η μάνα τον χαϊδεύει προστατευτικά )
-Και κότες και κοκόροι ψυχή τση ψυχής μου. Φοβάμαι μη σε φάνε τα θεριά… Γιατί είναι θερία ανήμερα! Που κακό χρόνο νάχουνε! Που να τσου πάνε τέσσαροι!….
-Και τσι μποτίλιες φέρτες εδώ, να τσι γυρίσω στο μπακάλη!
-Μη!!!!
(Και πιάνουν και οι δυο το καφάσι και το τραβάνε…)
ΤΕΛΟΣ
