Ζάκυνθος | Άγιος Διονύσιος – Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός (Live τωρα)

Κατεφθασε και παλι η εορτιος μνημη του Αγιου της συγγνωμης μεσα στο μηνα Δεκεμβριο, τον τελευταιο του κοσμικου λεγομενου ετους, ολιγο πριν απο τη μεγαλη δεσποτικη εορτη της κατα σαρκα του Κυριου ημων Ιησου Χριστου θειας Γεννησεως και ακτινοβολει ως ενας αλλος ακομη αστηρ φαεινος προαναγγελοντας το κατεξοχην ”αστρον εξ Ιακωβ”οπως λεγουν οι προφητικες Γραφες το οποιον μελλει να ανατειλει , δηλ τον Χριστον τον Θεανθρωπον που ειναι ο νοητος της δικαιοσυνης Ηλιος.
Ο σημερον και αυριον εορταζομενος αγ Διονυσιος ειναι ο εκλαμπρος γονος της Ζακυνθου και συναμα ο καλος ποιμην των Αιγινητων οπως λεει ενα απο τα τροπαρια του( α στιχηρο του ”Κυριε εκεκραξα”). Ο αγιος Διονυσιος γεννηθηκε σε εποχη κατοχης απο ξενους και αλλοδοξους και εξελαμψε ως φωστηρ φαεινος με την ζωη και το παραδειγμα του, κατοχος της Αγιας Γραφης και της πατερικης θεολογιας και αργοτερα ως μοναχος στη Μονη των Στροφαδων, οπου φανηκαν εναργεστερα οι πνευματικες αρετες του καθιστωντας τον εκλαμπρο πνευματικο τεκνο της αυτης Μονης και συναμα προεστωτα και ηγουμενο αξιο και αργοτερα εψηφισθη ”ουκ ανθρωπινη ψηφω”( Αποστολος Παυλος, Α Επιστολη προς Τιμοθεον) και εχειροτονηθη επισκοπος Αιγινης και Πορου, οπου ανεδειχθη καλος ποιμην σε εποχη εσχατης αθλιοτητας του εκει πληθυσμου οπου κυριαρχουσαν η βαρβαροτητα, τα ανημερα ηθη και η μακραν του Θεου ζωη, οπως αυτα επεκρατησαν εν μεσω πειρατων και αγαρηνων εγκατοικων της αυτης νησου. Ο αγιος Διονυσιος λαμπρυνε τον εκει επισκοπικο θρονο με απλοτητα αποστολικη και ποιμαντικη φροντιδα εξεχουσα γενομενος ”λυχνος επι την λυχνια” η οποια ”λαμπει πασιν τοις εν τη οικια”και αργοτερα στη Ζακυνθο την πατριδα του οπου ετεθη ”ως πολις επανω ορους κειμενη” και ελαμψε το φως των αρετων του ενωπιον των ανθρωπων, οι οποιοι ειδαν τα καλα του εργα και εδοξασαν ”τον Πατεραν ημων τον εν τοις ουρανοις”, οπως λεει και το κατα Ματθαιον ιερον Ευαγγελιον.
Με την ενθεο πολιτεια του και τα καλα του εργα κατεστη” αρχιερεων το κλεος”,”αρχιθυτων η δοξα” και” Εκκλησιας νεος φωστηρ”και με το παραδειγμα του αποδεικνυει περιτρανα σε ολες τις εποχες οτι ο ορθοδοξος επισκοπος ο αρχιερευς, ο εψηφισμενος και χειροτονημενος απο το Παναγιον Πνευμα και καθημενος σε τοπο Χριστου και Θεου και τοπο συνεδριου των Αποστολων, ο ακριβης γνωστης και θεματοφυλακας των ορθοδοξων παραδεδομενων δογματων και βιωματικος κατοχος της ορθοδοξου πιστεως οπως την αποτυπωσαν οι κατα καιρους αγιοι θεοφοροι πατερες της Εκκλησιας και την περιχαρακωσαν οι κανονες των αγιων επτα οικουμενικων συνοδων και επισης μιμητης του καλου ποιμενος Χριστου του ”επισκοπου των ψυχων ημων”και αρχι-ποιμενος, ο εγκρατης, σωφρων ,νηφαλιος, ο φιλοτιμος, ο φιλοξενος και εστολισμενος με οσα υπογραμμιζει ο Αποστολος των εθνων προς τον Τιμοθεον
καθισταται γονος εκλαμπρος της πατριδος οπου τον εγεννησε και τον ανεθρεψε πνευματικα και υλικα και συναμα ποιμην καλος και καυχημα της τοπικης Εκκλησιας την οποια ”ελεω Θεου ”εκληθη να διακονησει.