Τα τελευταία λόγια ενός θανατοποινίτη είναι συνήθως συγκεκριμένα.
Τουλάχιστον απ’ αυτά που έχουμε παρακολουθήσει στις ταινίες, στην πλειονότητα των περιπτώσεων δηλώνει αθώος.
Αν παραδέχεται την ενοχή του, ζητάει συγχώρεση για το έγκλημα που τον έχει οδηγήσει εκεί.
Είτε στη μια, είτε στην άλλη περίπτωση, το πολύ-πολύ να προσευχηθεί, γνωρίζοντας ότι είναι οι τελευταίες του στιγμές.
Υπήρξε όμως μια περίπτωση μελλοθάνατου που αντιμετώπισε με ιδιαίτερο τρόπο το επικείμενο μοιραίο.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι ύστατες λέξεις του έγιναν πηγή έμπνευσης για ένα από τα διασημότερα σλόγκαν του 20ου αιώνα!
Πάνε λοιπόν περισσότερα από 35 χρόνια που το περιβόητο «Just Do It» καθιερώθηκε ως εμβληματική εμπορική ατάκα.
Ταυτίστηκε με τη Nike, συνοδεύει κάθε καμπάνια της, μεταφράστηκε σχεδόν σε κάθε γλώσσα του κόσμου.
Μόνο περίεργη δεν τη λες εξάλλου την επιτυχία του:
Είναι δυνατό, ευθύ και ανταγωνιστικό.
Αποπνέει αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα.
Πόσοι γνωρίζουν όμως ότι προέκυψε (με μια ελαφρά παράφραση) από τα τελευταία λόγια ενός δολοφόνου;
Πίσω λοιπόν στο 1977 ο Γκάρι Γκίλμορ καταδικάστηκε σε θάνατο.
Το δικαστήριο της Γιούτα τον βρήκε ένοχο για δυο φόνους:
Ενός υπαλλήλου βενζινάδικου (αφού πρώτα τον είχε ληστέψει) και ενός εργαζόμενου σε μοτέλ.
Έτσι, στις 17 Ιανουαρίου είχε έρθει η ώρα να βρεθεί ενώπιον του εκτελεστικού αποσπάσματος.
Όταν τον ρώτησαν λοιπόν ποια είναι τα τελευταία του λόγια (και δεδομένου ότι η εκτέλεσή του είχε αναβληθεί ήδη δυο φορές) απάντησε κυνικά:
Ενώ ο ίδιος θα πέθαινε σε λίγα δευτερόλεπτα, είχε ήδη γεννηθεί μια από τις πιο «πιασάρικες» ατάκες όλων των εποχών:
Ως έμπνευση 11 χρόνια αργότερα του Νταν Γουίντεν.
Επικεφαλής της διαφημιστικής εταιρείας «Wieden & Kennedy», ο συγκεκριμένος είχε αναλάβει το 1988 να ετοιμάσει μια διαφημιστική καμπάνια για τη Nike.
Έχει εξηγήσει χαρακτηριστικά πως έγινε η σύνδεση στο μυαλό του.
«Είχαμε ετοιμάσει 5 σποτ.
Κάθε ένα απ’ αυτά όμως είχε δημιουργηθεί από διαφορετική δημιουργική ομάδα και ήταν αισθητά διαφορετικό από τα άλλα.
Ρίχνοντας λοιπόν μια ματιά το βράδυ πριν την παρουσίαση ένιωσα ότι χρειαζόταν ένα σλόγκαν που να τα συνδέει όλα αυτά.
Κάτι που να απευθύνεται από τους πιο σκληροπυρηνικούς αθλητές μέχρι αυτούς που απλά σκέφτονται έναν πρωινό περίπατο».
Εκεί λοιπόν του ήρθε η τολμηρή (αν μη τι άλλο) ιδέα να χρησιμοποιήσει τα τελευταία λόγια του Γκίλμορ.
«Για κάποιο λόγο σκέφτηκα:
“Πώς ζητάς την απόλυτη πρόκληση, την οποία πιθανότατα θα χάσεις, αλλά της ζητά έτσι και αλλιώς;
Κατέληξα όμως ότι δεν μου άρεσε το “Let’s do it”, γιατί θα ήταν σαν του δίνω εύσημα.
Οπότε το άλλαξα σε “Just do it”».
Όπως είναι εύλογο, η πρόταση του Γουίντεν αντιμετωπίστηκε τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα.
Μπόρεσε όμως να την περάσει:
«Όλοι όσοι εργάζονταν στο δημιουργικό τμήμα αμφισβήτησαν αν αυτό ήταν κάτι που το χρειαζόμασταν. Η Nike ήταν επίσης διστακτική. Τους είπα όμως:
“Κοιτάξτε, νομίζω ότι πρέπει να το κάνουμε.
Έχουμε πολλές ανόμοιες διαφημίσεις που δεν καταλήγουν πουθενά χωρίς κάποιο σλόγκαν.
Εξάλλου δεν το “παντρευόμαστε”, μπορούμε να το αφήσουμε (σ.σ. αν δεν πιάσει) στη συνέχεια.
Υπήρξαν πολλοί… ώμοι που ανασηκώθηκαν, αλλά το άφησαν τελικά να προχωρήσει».
Κάπως έτσι το «Just Do It» έγινε αποδεκτό.
Εμφανίστηκε πρώτη φορά στο τέλος ενός διαφημιστικού με τον 80χρονο δρομέα, Γουόλτ Στακ.
Και η ανταπόκριση του κοινού ήταν όχι μόνο άμεση, αλλά και εντυπωσιακή.
«Η κοινή γνώμη μας εξέπληξε όλους. Η Nike άρχισε να λαμβάνει πλήθος από τηλεφωνήματα και γράμματα», εξήγησε ο Γουίντεν.
Αυτό ήταν…
Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σλόγκαν όλων των εποχών (έστω και με μακάβρια πηγή έμπνευσης) είχε ήδη αρχίσει την πορεία του στον χρόνο…
