Παρακινούμενος από τη μεγάλη αγάπη του για τα ζώα ένιωσε την ανάγκη να εκφραστεί μέσα από τη ζωγραφική που αποτελεί «τη δική του γλώσσα». Έτσι ο δάσκαλος της τέχνης με το όνομα Madpitt, δημιούργησε μια τοιχογραφία του χάσκι που συγκίνησε και κινητοποίησε ολόκληρη την Ελλάδα: Του Όλιβερ που έφυγε από τη ζωή στην Αράχωβα.
Επέλεξε τη Μαρίνα Καλλιθέας να εκφράσει την τέχνη του και να περάσει το μήνυμά του στους ανθρώπους που την επισκέπτονται συχνά ή απλά είναι περαστικοί, για να πάρουν μια αίσθηση θάλασσας γύρω από το αστικό -και πολλές φορές μουντό- τοπίο της Αθήνας.
Μιλώντας στο in ο Madpitt περιγράφει το πώς πήρε την απόφαση να δημιουργήσει την τοιχογραφία. «Το κίνητρό μου στόχευε τους μαθητές μου, αν κάποιο μήνυμα υπάρχει πίσω από αυτό το έργο έχει δοθεί (σ.σ. σε αυτούς), πριν γίνει αυτή η τοιχογραφία, μέσα στην αίθουσα την οποία διδάσκω ζωγραφική. Τα λόγια μου ήταν τα έξης: «έχουμε τη δυνατότητα μέσα από τις λίγες ή πολλές γνώσεις μας, πάνω στη ζωγραφική, να παίρνουμε μια άσχημη κατάσταση και να τη μετατρέπουμε σε κάτι όμορφο, αφήνοντας τον θεατή να νιώθει όμορφα με αυτό που βλέπει. Αυτό απαιτεί να ζωγραφίσουμε με βάση τα συναισθήματα μας, και αν αυτά είναι αρνητικά ή στενάχωρα, έχουμε τη δυνατότητα ή την επιλογή με τη φαντασία μας να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο, ανεξάρτητα το βάρος των συναισθημάτων μας», ανέφερε.
«Οι καλλιτέχνες που εκφράζονται στους δρόμους και στους τοίχους πιστεύω πως ήταν, είναι και θα είναι ελεύθεροι»
Ο ίδιος δεν έχει προβεί σε παρόμοια έργα, που έχουν κοινωνικά μηνύματα όπως αυτό του Όλιβερ, όμως σκοπεύει να το κάνει. «Η εννοιολογική ζωγραφική είναι ένα μια διαδικασία η οποία είναι πάρα πολύ δύσκολη, έχει να κάνει με τα συναισθήματά, τα βιώματα, την αισθητική, και την τεχνική κατάρτιση για να αποδώσεις αυτό που νιώθεις. Κρίνοντας τον εαυτό μου ταπεινά, νομίζω πως είμαι σχεδόν έτοιμος να απελευθερώσω τις γνώσεις μου, και τα συναισθήματά μου με μέσω τη ζωγραφική, την εννοιολογική ζωγραφική δηλαδή τη ζωγραφική την οποία έχει κάποιο λόγο που γίνεται, και κάποια μηνύματα που θέλει να περάσει», συμπληρώνει χαρακτηριστικά.
Το έργο στη Μαρίνα Καλλιθέας
«Σκοπός να δημιουργώ όνειρα στους μαθητές μου»
Σκοπός του Madpitt, είναι να διδάξει στους μαθητές του συγκεκριμένες τεχνοτροπίες τις οποίες έχει δημιουργήσει ο ίδιος μετά από χρόνια δουλειάς πάνω στο αντικείμενο. «Μέσα από την πολυετή προσπάθεια μου κατάφερα να έχω σημειώσεις βιώματα και εμπειρία ώστε να είμαι σε θέση να δημιουργήσω μια σειρά μαθημάτων. Αυτή τη στιγμή διδάσκω ζωγραφική στη σχολή του polis decay art tattoo school, με την ευκαιρία που μου έδωσε ο πολυβραβευμένος στον τομέα των Καλών Τεχνών Παναγιώτης Γεωργούλιας», επισημαίνει ο καθηγητής ζωγραφικής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η δράση του και ο σκοπός του δεν ήταν ένας αρχάριος ζωγράφος να ζωγραφίσει ή ένας προχωρημένος να ζωγραφίσει σε καλύτερο βαθμό.
Συνεχίζοντας ο Madpitt περιγράφει ότι σκοπός του ήταν/και είναι, να δημιουργεί συναισθήματα και εν μέρει όνειρα στους μαθητές του, φαντασία και μια όμορφη παρέα μέσα στη μέρα, όπως είναι η ζωγραφική. «Μια προσπάθεια να νιώθουν τα παιδιά ξεχωριστά μέσα από αυτό που προβάλουν πέρα από τον χαρακτήρα τους. Κάτι το οποίο λέει περισσότερα για τους ίδιους και τα πιστεύω τους, έναν ακόμα τρόπο να εκφραστούν, μια καθημερινή ένταση που τα χρώματα και ο κόσμος δείχνει ομορφότερος», όπως λέει.
Το έργο στη Μαρίνα Καλλιθέας
Οι καλλιτέχνες του δρόμου χωρούν σε συνολικό πλαίσιο αισθητικής αναβάθμισης της πόλης;
Απαντώντας για το εάν οι καλλιτέχνες μπορούν να χωρέσουν σε ένα συνολικό πλαίσιο αισθητικής αναβάθμισης της πόλης, μέσω ενδεχομένως και εμπλοκής των τοπικών-κρατικών φορέων, ο Madpitt απαντά πως αυτό δεν μπορεί να συμβεί.
«Επειδή τα χρώματα δημιουργούν συναισθήματα και οι θεματικές δημιουργούν εντυπώσεις, στα πλαίσια που λειτουργούν οι καλλιτέχνες οι οποίοι εκφράζονται στον δρόμο απαιτείται πλήρη ελευθερία. Καθοδηγούμενοι καλλιτέχνες, αν θυμηθούμε την Αναγέννηση, μέσα από ένα κρατικό οργανισμό, η τέχνη τους, η γλυπτική τους και η ζωγραφική τους ήταν πλήρως καθοδηγούμενη για να καθοδηγεί τις απόψεις τα πιστεύω και τα θέλω προς τον λαό», επισήμανε.
Έργο του καλλιτέχνη Simpleg1 στην ίδια περιοχή
Ο Madpitt έχει την πεποίθηση ότι η ζωγραφική είναι μια γλώσσα που αν ένας καλλιτέχνης έχει την τεχνική κατάρτιση, μπορεί άμεσα να μιλήσει στο μυαλό του θεατή, να δημιουργήσει συναισθήματα είτε αρνητικά είτε θετικά
«Οι καλλιτέχνες του δρόμου έχουν την ελευθερία και την επιλογή οι ίδιοι μέσα από τα συναισθήματά τους και τα ερεθίσματα τους να κάνουν την αισθητική της πόλης ομορφότερη όπως και να έχει όποιο και να είναι το πρόσημο στη ζωγραφική τους, είτε αρνητικό είτε θετικό», υπογράμμισε ο καθηγητής ζωγραφικής, παραθέτοντας καταληκτικά το δικό του βίωμα.
«Ζωγραφίζοντας σε έναν αστικό χώρο με έκανε να νιώσω ότι απαιτείται ελευθερία και καμία καθοδήγηση από κάποιον οργανισμό, αυτή είναι η άποψή μου. Οι καλλιτέχνες που εκφράζονται στους δρόμους και στους τοίχους πιστεύω πως ήταν, είναι και θα είναι ελεύθεροι», κατέληξε.
