Είχα πάει για έναν έλεγχο του θυρεοειδή και επειδή ο γιατρός ήταν φίλος έκανε υπέρηχο και λίγο παραπέρα και ξαφνικά έκανε μια τεράστια παύση” δήλωσε ο Σπύρος Παπαδόπουλος.Ο Σπύρος Παπαδόπουλος μίλησε στην ημερίδα του φορέα «Θάλπος – Ψυχική Υγεία» που διοργανώθηκε πρόσφατα, και αναφέρθηκε στη δύσκολη περίοδο που χρειάστηκε να παλέψει με τον καρκίνο αλλά και το πόσο τον βοήθησε η δουλειά του να ξεχαστεί από όσα είχε περάσει.
«Εμένα ο καρκίνος διαγνώστηκε τελείως συμπτωματικά. Είχα πάει για έναν έλεγχο του θυρεοειδή και επειδή ο γιατρός ήταν φίλος έκανε υπέρηχο και λίγο παραπέρα και ξαφνικά έκανε μια τεράστια παύση. ”Κάτι περίεργο βλέπω εδώ, να πας να το κοιτάξεις, μάλλον λίπωμα θα είναι”. Εγώ κατάλαβα ότι δεν ήταν λίπωμα. Ο ακτινοδιαγνώστης ήταν από αυτούς που μιλάνε φόρα παρτίδα. Μου είπε ότι το νεφρό είναι σαν πορτοκάλι, ”αν έχει διηθήσει στην κάψα, σε δυο μήνες έχεις φύγει αλλιώς βγάζουμε το νεφρό και τελειώνουμε”» εξομολογήθηκε, αρχικά, ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
«Πέρασαν δύο μέρες μέχρι το μάθουμε. Τελικά το μάθαμε, δεν είχε διηθήσει, βγάλαμε το νεφρό και όλα καλά.
Εγώ για περίπου δύο μήνες χρειαζόμουν μία βοήθεια, την είχα από τους φίλους μου και την κοπέλα μου. Αλλά από την πρώτη στιγμή δεν έβλεπα την ώρα να γυρίσω στη δουλειά μου. Έλεγα ο καρκίνος τη δουλειά του κι εγώ τη δική μου.
Με το που άρχισα τις πρόβες στο θέατρο, τα ξέχασα όλα. Είμαι από τους τυχερούς δεν χρειάστηκε να επανενταχτώ ή να πάρω λιγότερη εργασία. Τελικά παίζει ρόλο η ψυχολογία.
Δεν άφησα το μυαλό μου να πάει σε σκέψεις όπως αν θα ξανάρθει. Έτσι πορεύομαι μέχρι τώρα, έχουν περάσει 11 χρόνια και πάω όλο και καλύτερα. Είναι κι αυτό μία ασθένεια», ανέφερε σε άλλο σημείο ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
