H ψηλότερη κατασκήνωση στο ψηλότερο βουνό του κόσμου είναι γεμάτη σκουπίδια που θα χρειαστούν χρόνια για να καθαριστούν, σύμφωνα με μια ομάδα που έστησε ολόκληρη επιχείρηση για την απομάκρυνση απορριμάτων και πτωμάτων που είναι παγωμένα για χρόνια κοντά στην κορυφή του Εβερεστ.
Η ομάδα στρατιωτών και Σέρπα (σ.σ. ορεινός λαός του Νεπάλ και της Πολιτείας Σικίμ της Ινδίας, που έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη ως οδηγοί και αχθοφόροι στα Ιμαλάια) που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση του Νεπάλ, αφαίρεσε 11 τόνους σκουπίδια, τέσσερα πτώματα και έναν σκελετό από το Εβερεστ κατά τη φετινή αναρριχητική περίοδο.
Ο Σέρπα Ανγκ Μπαμπού, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας, είπε ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν μέχρι και 40-50 τόνοι σκουπιδιών ακόμα στο South Col, τον τελευταίο καταυλισμό από όπου οι ορειβάτες ξεκινούν την προσπάθειά τους για να φτάσουν στην κορυφή.
«Τα σκουπίδια που έμειναν εκεί ήταν ως επί το πλείστον παλιές σκηνές, μερικές συσκευασίες τροφίμων, φιάλες οξυγόνου και σχοινιά που χρησιμοποιούνται για αναρρίχηση και δέσιμο σκηνών», είπε, προσθέτοντας ότι υπάρχουν στρώσεις από σκουπίδια που έχουν παγώσει σε 8.000 μέτρα υψόμετρο όπου βρίσκεται το South Col.
Από τότε που η κορυφή κατακτήθηκε για πρώτη φορά το 1953, χιλιάδες ορειβάτες την έχουν σκαρφαλώσει και οι περισσότεροι έχουν αφήσει πίσω τους πολλά περισσότερα από τα ίχνη τους.
Τα τελευταία χρόνια, η απαίτηση των τοπικών αρχών από τους ορειβάτες να φέρνουν πίσω τις ακαθαρσίες τους, μαζί με την αυξημένη ευαισθητοποίηση των ορειβατών για το περιβάλλον, έχουν μειώσει σημαντικά την ποσότητα των σκουπιδιών που μένουν πίσω. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες. «Τα περισσότερα σκουπίδια είναι από παλαιότερες αποστολές», επισημαίνει ο Ανγκ Μπαμπού.
Οι Σέρπα της ομάδας μάζευαν σκουπίδια και πτώματα από τις περιοχές με υψηλότερη ανθρώπινη παρουσία, ενώ οι στρατιώτες εργάζονταν σε χαμηλότερα επίπεδα και στην περιοχή του στρατοπέδου βάσης για εβδομάδες κατά τη δημοφιλή περίοδο της άνοιξης, όταν οι καιρικές συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές.
Ο Ανγκ Μπαμπού είπε ότι ο καιρός ήταν μια μεγάλη πρόκληση για το έργο τους στην περιοχή South Col, όπου τα επίπεδα οξυγόνου είναι περίπου στο 1/3 σε σχέση με το κανονικό, οι άνεμοι μπορούν γρήγορα να μετατραπούν σε χιονοθύελλα και οι θερμοκρασίες να πέσυν κατακόρυφα.
«Επρεπε να περιμένουμε τον καλό καιρό, όταν ο ήλιος θα έλιωνε το κάλυμμα του πάγου. Αλλά η αναμονή για μεγάλο χρονικό διάστημα σε τέτοιο υψόμετρο με αυτές τις συνθήκες απλά δεν είναι δυνατή», εξήγησε. «Είναι δύσκολο να μείνεις για πολύ με το επίπεδο οξυγόνου πολύ χαμηλό».
Το σκάψιμο των σκουπιδιών είναι επίσης μεγάλο έργο, καθώς είναι παγωμένα μέσα στον πάγο και το σπάσιμο των τεμαχίων δεν είναι εύκολο.
Χρειάστηκαν δύο ημέρες για να ξεθάψουν ένα άψυχο σώμα κοντά στο South Col, το οποίο ήταν παγωμένο σε όρθια θέση βαθιά στον πάγο, όπως αποκάλυψε. Εν μέρει, η ομάδα έπρεπε να αποσυρθεί σε χαμηλότερες κατασκηνώσεις λόγω της επιδείνωσης του καιρού και στη συνέχεια να συνεχίσει αφού ο καιρός βελτιώθηκε.
Μια άλλη σορός βρισκόταν πολύ ψηλότερα στα 8.400 μέτρα και χρειάστηκαν 18 ώρες για να τη σύρουν στο Camp 2, όπου την παρέλαβε ένα ελικόπτερο. Τα πτώματα μεταφέρθηκαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Tribhuvan στο Κατμαντού για αναγνώριση.
Από τους 11 τόνους σκουπιδιών που αφαιρέθηκαν, τρεις τόνοι αποσυνθέσιμων αντικειμένων μεταφέρθηκαν σε χωριά κοντά στη βάση του Εβερεστ και οι υπόλοιποι οκτώ μεταφέρθηκαν με φορτηγά στο Κατμαντού. Εκεί έγινε η διαλογή τους για ανακύκλωση σε μια εγκατάσταση εταιρείας που διαχειρίζεται τα ανακυκλώσιμα απόβλητα.
Τα παλαιότερα απόβλητα που συνέλεξαν ήταν από το 1957, και αυτά ήταν επαναφορτιζόμενες μπαταρίες για φακούς.
Για όσους αναρωτιούνται γιατί οι ορειβάτες αφήνουν πίσω τους σκουπίδια, η απάντηση είναι απλή: Σε αυτό το μεγάλο υψόμετρο, η ζωή είναι πολύ δύσκολη και το οξυγόνο είναι πολύ χαμηλό. Ετσι, οι αναρριχητές και οι βοηθοί τους επικεντρώνονται περισσότερο στο να σώσουν τον εαυτό τους.
