Συνεχίζουμε να λαμβάνουμε μηνύματα και τηλεφωνήματα από ανήσυχους αναγνώστες που αναρωτιούνται τι πραγματικά συμβαίνει στον Αίνο.
Οι φωτογραφίες που μας αποστέλλονται, με μια πρώτη ματιά, προκαλούν αίσθημα αγωνίας και προβληματισμού. Αιωνόβια δέντρα της Μαύρης Ελάτης βρίσκονται πεσμένα στο έδαφος, κομμένα με ακρίβεια.
Σωροί από κορμούς στοιβάζονται σε τεράστιες ποσότητες, ενώ φορτηγά τα μεταφέρουν. Τα δέντρα που έχουν απομείνει καθαρίζονται επιμελώς από τα χαμηλά κλαδιά τους, και το δάσος μοιάζει να έχει απογυμνωθεί από κάθε σημάδι σάπιου ή ξηρού ξύλου. (Χρόνια μας λέγανε ότι δεν επιτρέπεται να πετάγεται ούτε κλαδάκι απο τον Αινο).
Αυτό το σκηνικό, που στα μάτια πολλών φαντάζει καταστροφικό, εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος Anti Nero III, το οποίο στοχεύει στον καθαρισμό 100 δασών σε όλη τη χώρα. Αν και το πρόγραμμα υποστηρίζεται ως μέτρο προστασίας από τις πυρκαγιές και βελτίωσης της υγείας των δασικών εκτάσεων, ανακύπτουν μια σειρά από ερωτήματα που ανησυχούν τόσο τους κατοίκους όσο και περιβαλλοντολόγους.
Πρώτο και κύριο ερώτημα: είναι αυτές οι παρεμβάσεις επαρκώς μελετημένες ώστε να διασφαλίσουν τη διατήρηση του μοναδικού οικοσυστήματος του Αίνου; Το δάσος αυτό, με τα αιωνόβια δέντρα της Μαύρης Ελάτης, αποτελεί ένα από τα λίγα του είδους του σε όλη τη χώρα και παίζει σημαντικό ρόλο στην ισορροπία του περιβάλλοντος. Η κοπή και απομάκρυνση τόσων δέντρων δημιουργεί ανησυχία για την πιθανή αλλοίωση της φυσικής του δομής.
Δεύτερον, προκαλείται προβληματισμός για το αν οι μέθοδοι που εφαρμόζονται αποσκοπούν μόνο στην πυροπροστασία ή αν ενδέχεται να δημιουργήσουν συνθήκες που θα καταστήσουν το δάσος πιο ευάλωτο στο μέλλον. Η απομάκρυνση νεκρού ξύλου μπορεί να μειώσει την καύσιμη ύλη, όμως τι συμβαίνει με την αναγέννηση του δάσους; Είναι αυτές οι πρακτικές βιώσιμες ή μήπως επηρεάζουν αρνητικά τη φυσική ανανέωση του δάσους και τη βιοποικιλότητα που φιλοξενεί;
Την ίδια στιγμή, ενώ ο Αίνος καθαρίζεται από τα δένδρα του, για το καλό και την προστασία του, η περίφραξη που θα έπρεπε να τον προστατεύει από τις επιδρομές των αδέσποτων κατσικιών παραμένει η ίδια εδώ και 40 χρόνια, χωρίς να ανανεώνεται ή να βελτιώνεται. Η πραγματική πληγή του Αίνου είναι τα κοπάδια των κατσικιών, τα οποία είτε προωθούνται συνειδητά από τους ιδιοκτήτες τους είτε είναι ζώα που έχουν αποδράσει από τα κοπάδια. Η ανεξέλεγκτη βοσκή έχει προκαλέσει σοβαρές ζημιές στη φυσική χλωρίδα και τις νέες φυτεύσεις.
Δεν είναι ξεκάθαρο αν το πρόγραμμα Anti Nero III περιλαμβάνει και μέτρα προστασίας από τις επιδρομές αυτών των κοπαδιών. Μέχρι στιγμής, από όσα έχουμε παρατηρήσει, δεν έχει τοποθετηθεί νέα περίφραξη, κάτι που αφήνει το δάσος ευάλωτο στις ίδιες απειλές που το έχουν ταλαιπωρήσει για δεκαετίες. Ποια είναι τα σχέδια για την ουσιαστική προστασία του Αίνου από αυτές τις επιθέσεις και πότε θα δούμε τη λήψη μέτρων που θα στοχεύουν στην πλήρη αποκατάσταση και διαφύλαξή του;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι κρίσιμες για την κατανόηση του τι πραγματικά συμβαίνει στο δάσος του Αίνου και για να διασφαλιστεί ότι οι όποιες παρεμβάσεις πραγματοποιούνται έχουν ως κεντρικό άξονα την προστασία, και όχι την αλλοίωση, αυτού του μοναδικού φυσικού θησαυρού.
Το ερώτημα είναι ποιός θα απαντήσει;
Kefalonia Press
Εικόνες απο το “Μεγάλο Βουνό” χθες 14 Οκτωβρίου
