Μένω Σαρλατα. Σε ένα από τα χιλιάδες μικρά χωριά της ελληνικής επαρχίας όπου δυστυχώς ολο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια τα ανοικτά σπίτια με φως το βράδυ είναι πολύ λιγότερα από τα σκοτεινά και σφραγισμένα.
Θέλετε ο πληθυσμός της χώρας που ολοένα φθίνει , θέλετε οι νέοι που φεύγουν προς τις μεγαλες πόλεις ή το εξωτερικό και δύσκολα επιστρέφουν , θέλετε οι κάθε τύπου οθόνες που μας απορροφούν μέσα τους, στα χωριά μας πλέον βασιλεύει η ερημιά και η μοναξιά.
Χθες λοιπόν , ένα χειμωνιάτικο απόγευμα του Δεκέμβρη , ένα μήνυμα στο fb ( παλιότερα θα πέφτε κανένα τηλέφωνο ή κάποιος θα το κουβέντιαζε στη γειτονιά ή στο καφενείο )με οδήγησε στο παλιό δημοτικό σχολείο Σβορωνατων ( χρόνια τώρα κλειστό)που αποτελεί πλέον φιλόξενη στέγη του πολιτιστικού συλλόγου Αγία Πελαγια
Εκεί χθες το βράδυ αντικρυσα ένα φως.
Ο πολιτιστικός συλλογος των χωριών της περιοχής μας οργάνωσε μια ζέστη χριστουγεννιάτικη γιορτή.
Ο αεικίνητος πρόεδρος Στέλιος Ρετσιλας με το συμβούλιο του τα είχαν όλα καθαρά και νοικοκυρεμένα καλοσωρίζοντας τους συγχωριανούς.
Η έκπληξη της βραδιάς ήρθε λίγο αργότερα με την συγκινητική και μοναδική απόδοση του θεατρικού μονόπρακτου του Ιάκωβου Καμπανέλλη , “Αυτός και το παντελόνι του “, από τον χαρισματικό συγχωριανό μας Γιάννη Νεόφυτο. Ένας μονόλογος καθηλωτικός γεμάτος συναίσθημα και αναμνήσεις.
Στιγμές ξεχωριστές.
Το κλείσιμο της βραδιάς έγινε με όμορφα χριστουγεννιάτικα τραγούδια από τη χορωδία του συλλόγου.
Ήταν μια βραδιά για μένα ιδιαίτερη , ωραία , αξέχαστη,πλούσια. Γεμάτη παρελθόν , στο δύσκολο παρόν ,προσμένοντας το μέλλον.
Το μέλλον μας όμως απαιτείται να έχει τέτοιες στιγμές και βιώματα που αναπτερώνουν το ηθικό μας , δηλώνουν τη συνέχεια μας και τον πολιτισμό μας και σπάνε έστω για λίγο τους “τοίχους” μας.
Είναι άκρως αναγκαια η διατήρηση και ενίσχυση σε όλη τη χώρα αυτών των φωτεινών πυρήνων πολιτισμού ειδικά στα χωριά μας ,όχι μονο από την τοπική αυτοδιοίκηση και την πολιτεία αλλά κυριως από την ατομική συμβολή,πρωτοβουλία παρουσία και υποστήριξη όλων των κατοίκων ,αν θελουμε να αφήσουμε κάτι στα παιδιά μας εκτός από τσιμέντινα κλουβιά με οθόνες.
Καλά. Χριστούγεννα σε όλους!
Φώτης Αυγουστάτος
