Η Κεφαλονιά δεν είναι μόνο τουρισμός. Είναι και γη, είναι και άνθρωποι που δουλεύουν σιωπηλά για να μας θρέψουν. Ο πρωτογενής τομέας είναι απαραίτητος για τη βιωσιμότητα του νησιού — κι έχουμε όλοι μας ευθύνη να τον στηρίξουμε, αγοράζοντας τοπικά προϊόντα.
Μέσα από τη συνέντευξη του Αμβρόσιου Αμβροσιάτου, γνωρίζουμε αυτή την “άλλη” Κεφαλονιά — αυθεντική, αυτάρκη, ζωντανή.
Μπορεί να είναι 2025, αλλά στα κτήματα της οικογένειας Αμβροσιάτου στην Κρανιά, λίγα μέτρα από το Αργοστόλι, η γη μιλάει ακόμα τη δική της γλώσσα. Εκεί μας υποδέχτηκε ο Αμβρόσιος Αμβροσιάτος, αγρότης 36 ετών, με το χαμόγελο του ανθρώπου που πατάει γερά στο χώμα — και στο πεπρωμένο του.
“Το χωράφι δεν είναι πίσω από τη ζωή. Είναι η ίδια η ζωή.”
📍 Αμβρόσιε, σε λέμε “νέο αγρότη”. Εσύ πώς αυτοπροσδιορίζεσαι;
Με λένε αγρότη. Ούτε νέο ούτε παλιό. Έτσι μεγάλωσα, στο χωράφι. Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου αλλού. Ήταν η δική μου επιλογή — όχι απουσία άλλων επιλογών.
📍 Δηλαδή, ούτε σκέψη για άλλες σπουδές ή επαγγέλματα;
Ε, μικρός παράτησα το Γυμνάσιο για το χωράφι. Αργότερα, το μετάνιωσα. Το τελείωσα στο Εσπερινό και τώρα είμαι σπουδαστής στη Σχολή Πληρώματος Ασθενοφόρων. Καμία σχέση με τη γη, αλλά η προσφορά στον άνθρωπο με ενδιαφέρει πολύ.
📍 Από το θερμοκήπιο, λοιπόν, στο ασθενοφόρο. Πώς τα συνδυάζεις;
Με πρόγραμμα και ξύπνημα πριν τις έξι! Ο καφές είναι ιερός και μετά ξεκινάει η μέρα. Στο θερμοκήπιο μέχρι το μεσημέρι, μετά διάλειμμα γιατί τα φυτά θέλουν ξεκούραση το μεσημέρι και το απόγευμα ξανά μέσα — μάζεμα, τροφοδοσία του μαγαζιού και πελάτες.
📍 Τι καλλιεργείτε;
Όλα τα κηπευτικά και τα αρωματικά βότανα— μέσα και έξω από τα θερμοκήπια. Το κάθε φυτό έχει το χρόνο του, τον χαρακτήρα του. Θέλει να το ακούς.
📍 Παλιά έφερες πρωτοπορία με τις μωβ και πορτοκαλί πατάτες. Τι απέγιναν;
Ήταν εξαιρετικές, αλλά δεν “έπιασαν” στην αγορά. Ο κόσμος στην Κεφαλονιά δεν δοκιμάζει εύκολα κάτι καινούργιο. Δεν είναι εύκολο να στηρίξεις καινοτομία όταν δεν έχεις κοινό πρόθυμο να την αγκαλιάσει.
📍 Φοβάσαι την κλιματική κρίση; Τις ζημιές από τις κακοκαιρίες;
Ναι, φυσικά έχουμε ζημιές από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά ο αληθινός εφιάλτης για τον αγρότη είναι άλλος…
📍 Ποιός;
Οι ασθένειες. Μια μόλυνση μπορεί να σου καταστρέψει τα πάντα — να μείνεις με άδειο πάγκο και άδειες τσέπες. Αυτή είναι η καθημερινή μας αγωνία, ειδικά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Τότε είναι που αρρωσταίνουν τα φυτά.
📍 Άρα φθινόπωρο και χειμώνα κοιμάστε πιο ήσυχοι;
Ακριβώς. Είναι οι εποχές που δεν χρειάζονται φυτοφάρμακα. Τα λαχανικά τότε είναι πιο καθαρά, πιο “αθώα”.
📍 Η επικονίαση στα θερμοκήπια σου βλέπω έχει εντυπωσιακά αποτέλσματα.
Ναι στις αρχές της άνοιξης χρησιμοποιούμε έντομα επικονίασης. Η φύση ξέρει καλύτερα από εμάς. Αν την αφήσεις, θα σου επιστρέψει ό,τι της έδωσες με το παραπάνω.
📍 Αμβρόσιε , σε ζει το χωράφι;
Μας ζει αξιοπρεπώς. Και εμάς και τους εργάτες μας. Αλλά η ανασφάλεια υπάρχει πάντα. Το χωράφι είναι σχολείο αντοχής και εμπιστοσύνης.
📍 Η φράουλα που με τρατάρισες, είχε άλλη γεύση…
(γελάει) Έτσι είναι. Όταν το κόβεις απ’ τον κορμό του το φρούτο, το γεύεσαι αλλιώς.
📍 Σκέφτεσαι να φύγεις ποτέ από το κτήμα;
Ποτέ. Ό,τι κι αν κάνω στη ζωή μου, εδώ θα είναι η βάση μου.Εδώ περπάτησα, εδώ μεγάλωσα.. Μπορώ να έχω κι άλλα ενδιαφέροντα, αλλά μακριά από το κτήμα μου δεν υπάρχω.
📍 Σε ευχαριστούμε, Αμβρόσιε, για αυτή την παραγωγική συζήτηση και την ξενάγηση στο κτήμα σου.
Και εγώ σας ευχαριστώ για την επίσκεψή σας!
Ο Αμβρόσιος Αμβροσιάτος είναι η ζωντανή απόδειξη ότι η Κεφαλονιά δεν ζει μόνο από τον τουρισμό. Ζει και από ανθρώπους που δουλεύουν τη γη με σεβασμό και πίστη.
Η στήριξη του πρωτογενούς τομέα είναι ευθύνη όλων μας — για τη βιωσιμότητα του νησιού, για την ποιότητα της τροφής μας, για να μην ξεχάσουμε ποτέ από πού πραγματικά τρεφόμαστε.