Χωροταξικές κόντρες υπάρχουν πολλές. Υπάρχουν κόντρες ανάμεσα σε χώρες που γειτονεύουν και οι οποίες κρατάνε εξαιτίας ενός παλιού πολέμου που έχει συμβεί. Υπάρχουν κόντρες εξαιτίας διαφορετικής κουλτούρας ή κόντρες ακόμα και εξαιτίας ενός ποδοσφαιρικού γεγονότος. Αλλά υπάρχουν και εκείνες οι χωροταξικές κόντρες που δεν έχουν καμία αιτία. Είναι οι κόντρες ανάμεσα σε γειτονικές πόλεις. Ή εν γένει ανάμεσα σε πόλεις που ανήκουν στην ίδια χώρα. Δεν υπάρχει κανείς ιδιαίτερος λόγος για τέτοιου είδους αντιπαλότητες και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο ακροβατούν ανάμεσα στην γραφικότητα και την κωμωδία.
Κανείς δεν θυμάται γιατί ξεκίνησαν όλα αλλά δεν έχει σημασία. Αυτές οι πόλεις λατρεύουν να τσακώνονται και έτσι θα εφεύρουν τους πιο χαζούς και ανούσιους λόγους άμα είναι να συνεχίσουν την φάση τους.
Στην Ελλάδα έχουμε μπόλικες τέτοιες κόντρες και να πέντε από τις πιο χαρακτηριστικές
ΑΘΗΝΑ εναντίον ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Η μητέρα των μαχών, η πρωτεύουσα από την μία και η συμπρωτεύσουσα από την άλλη. Σουβλάκι ή καλαμάκι; Λεμονάδα ή λεμονίτα; Σε λέω ή σου λέω; Οδήγαγα ή οδηγούσα; Αλλά πάνω από όλα: τι ακριβώς παίζει με την μπουγάτσα και με το φύλλο της;
Προαιώνια ερωτήματα που απασχολούν διαρκώς κάθε Αθηναίο (ή Αθηνέζο;) και κάθε Θεσσαλονικιό αν η κακιά η ώρα το φέρει και βρεθούν στην ίδια παρέα. Καλού-κακού πάντως, αν είστε από την μία πόλη και βρεθείτε στην άλλη, αλλάξτε πινακίδες…
ΗΡΑΚΛΕΙΟ εναντίον ΧΑΝΙΩΝ
Πάλι καλά που υπάρχει το Ρέθυμνο στη μέση και ηρεμεί τα πνεύματα γιατί αν το Ηράκλειο και τα Χανιά συνόρευαν θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα με την ειρήνη στο συμπαθές νησί. Γενικά, το τι σημαίνει Κρήτη είναι ένα ζητηματάκι για αυτές τις δυο πόλεις. Για τους Ηρακλειώτες, η Κρήτη είναι κατά βάση το Ηράκλειο και όλοι οι υπόλοιποι.
Για τους Χανιώτες από την άλλη, το Ηράκλειο είναι μια πόλη που τυχαίνει να συνορεύει με την Κρήτη. Φτιάχτηκε κάποτε και ένα Εφετείο στα Χανιά που ονομάστηκε «Εφετείο Κρήτης» (δηλαδή όόόλης της Κρήτης αν και στα Χανιά…) και η κόντρα αναζοπυρώθηκε…
ΛΑΡΙΣΑ εναντίον ΒΟΛΟΥ
Μόλις 60 χιλιόμετρα χωρίζουν αυτές τις δύο πόλεις. Κανείς δεν θυμάται για ποιο λόγο διαφωνούν αλλά όπως και να έχει δεν θέλουν ούτε να βλέπονται. Άλλοι λένε πως η κόντρα ξεκινάει από τα αθλητικά, άλλοι πως η βασική διαφωνία είναι το ποια από τις δυο πόλεις έχει καλύτερη νυχτερινή ζωή.
Οι φοιτητές τόσο στη μια πόλη όσο και στην άλλη συμφωνούν πως για ωραία φοιτητική ζωή υπάρχουν και πολύ καλύτερες πόλεις αλλά οι ντόπιοι δεν διστάζουν να διεκδικήσουν και τον χαρακτηρισμό της καλύτερης φοιτητούπολης. Γενικά, οι Λαρισαίοι αποκαλούν «πόλη» τον τόπο τους και «χωριό» τον Βόλο. Οι Βολιώτες φυσικά δεν μπορούν να αμφισβητήσουν πως η Λάρισα είναι πόλη αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αυτό δεν ισχύει για τον Βόλο! Σε δουλειά να βρισκόμαστε γενικά…
ΑΓΡΙΝΙΟ εναντίον ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Εδώ μιλάμε για μια πέρα για πέρα «τεχνητή» κόντρα δεδομένου πως οι κάτοικοι των δυο αυτών πόλεων δεν τσακώνονται μεταξύ τους στην πλειονότητά τους. Ωστόσο οι πιο κομματικοποιημένοι εξ΄αυτών βρίσκονται στην κόντρα και αυτό είναι δεδομένο. «Μεσολογγιτομάχοι» οι μεν και «Αγρινιοτομάχοι» οι δε: έτσι τους αποκαλούν οι περισσότεροι κάτοικοι των δυο πόλεων.
Μια κόντρα που ξεκινάει για κρατικά κονδύλια και δημόσια έργα και καταλήγει να είναι τοπική. Χαλαρά πράγματα εδώ πάντως.
ΛΗΞΟΥΡΙ εναντίον ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ
Μια από τις πιο παλιές κόντρες της Ελλάδας καθώς φέρεται να κρατάει από το μακρινό 1700! Οι δυο πόλεις της Κεφαλονιάς έχουν μια πραγματικά πολύ μεγάλη κόντρα με τους κατοίκους των δυο περιοχών να αλληλοπεριφρονούνται, να σνομπάρονται και να κάνουν πως απαξιούν να ασχοληθούν με τους «αντιπάλους» τους αλλά να είναι πάντα στο τσακ από το να αρπαχτούν.
Στα βάθη του χρόνου λοιπόν, περίπου στα μέσα του 18ου αιώνα, ο μόνος αξιόλογος οικισμός του νησιού ήταν το Ληξούρι. Τότε άρχισαν οι κάτοικοι από το κάστρο του Αγίου Γεωργίου να κατεβαίνουν και να εγκαθίστανται στο λιμάνι του Αργοστολίου και σιγά-σιγά διαμορφώθηκε ως το αντίπαλον δέος του Ληξουρίου. Μετά το ένα έφερε το άλλο και η κόντρα κρατάει μέχρι σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι το άγαλμα του Ανδρέα Λασκαράτου στο Ληξούρι, είναι τοποθετημένο έτσι ώστε τα…οπίσθιά του να βλέπουν στο Αργοστόλι. Για ευνόητους λόγους…
