Ο Μανώλης Γλέζος είπε ότι και οι τρεις παράγοντες, λειτουργούν κατά το ίδιο ποσοστό, με συμμετρία, και ανέλυσε τον καθένα ξεχωριστά, με αναφορές σε προσωπικά του βιώματα.
«Μην ακούς τον γιατρό, δεν πρόκειται να πεθάνω», έγραψε στη μάνα του το 1942 ο φοιτητής Μανώλης Γλέζος, όταν μετά από σοβαρή αιμόπτυση, ο γιατρός του έδινε δυο με τρεις μέρες ζωής.
Ζω για να εκτελώ εντολές εκείνων που χάθηκαν…..
«Πριν από κάθε μάχη μαζευόμασταν και λέγαμε ότι αν εσύ ζήσεις μη με ξεχνάς. Πως μπορώ εγώ να ξεχάσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που χάθηκαν ενώ εγώ ζω», είπε ο Μανώλης Γλέζος.
«Οι φίλοι μου έλεγαν, Μανώλη τον παφλασμό των κυμάτων θα τον ακούς και για μένα, θα χορεύεις και για μένα, θα πίνεις κρασί και για μένα……Θα ζεις για μένα ….» είπε, λέγοντας χαραστηριστικά ότι εκτελεί εντολές αυτών που χάθηκαν και έτσι εξήγησε και την πολυπραγμοσύνη που τον χαρακτηρίζει.
«Η πολυπραγμοσύνη δεν είναι δημιούργημα της δικής μου θέλησης είναι εντολή όλων αυτών που δεν ζουν και ζω εγώ σήμερα».
‘Αλλος παράγοντας μακροζωίας είναι η δραστηριότητα και όπως είπε ο Μανώλης Γλέζος, υπογραμμίζοντας, ότι «εάν δεν υπήρχε η δραστηριότητα για διάφορα θέματα δεν θα υπήρχε σήμερα ο Μανώλης». Φτάνουν όμως αυτοί οι δύο παράγοντες.
Σύμφωνα με τον κ. Γλέζο όχι, καθώς πρέπει να συνδυάζονται από σωστή διατροφή.
Η δίαιτα του Μανώλη Γλέζου
Τα γεύματα είναι πέντε με διαφορά 2-3 ωρών μεταξύ τους.
Κάθε πρωί καταπίνει χωρίς μάσημα μία σκελίδα σκόρδο καθαρισμένο. Ένα ποτήρι λεμονάδα με μια κουταλιά μέλι και ακολουθούν δύο παξιμάδια με μαλακό τυρί και μπόλικο λάδι. Το πρόγευμα περιλαμβάνει φρούτα, κυρίως ακτινίδια.
Το μεσημεριανό είναι ένα κανονικό γεύμα. «Τρώω αρκετά καλά», είπε ο κ. Γλέζος. Περιλαμβάνει σαλάτα, κρέας ή ψάρι, «ως νησιώτης προτιμώ το ψάρι», είπε και φυσικά πίνω κρασί ή μπύρα.
Το απόγευμα φρούτα και το βράδυ ένα γιαούρτι. Εξήγησε ότι όπου και να βρίσκεται και ότι πιο λαχταριστό να βρίσκεται μπροστά του, αυτός θα φάει το γιαούρτι του.
Ο Μανώλης Γλέζος απευθυνόμενος στους γιατρούς τους αποκάλεσε «αγαπητοί μου γονείς» εξηγώντας ότι το θέμα της υγείας του είναι δικό τους δημιούργημα, τους κάλεσε να συμπεριφέρονται σωστά στον ασθενή και να μην το βλέπουν ως αντικείμενο» και τους εκμυστηρεύθηκε το « μαρτύριο του».
«Πεθαίνουν οι φίλοι μου οι γνωστοί μου και εγώ ζω. Το πρόβλημα μου εμένα σήμερα είναι πως θα ξεπεράσω αυτό το θέμα, αυτό είναι το μαρτύριο μου».
