19 Μαρτίου 2020 και ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής εκδίδει απόφαση με την οποία χαρακτηρίζει ως απόρρητη κάθε σύμβαση ανάπτυξης, εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης των πληροφοριακών συστημάτων ελέγχου της πρόσβασης και διάθεσης παροχών καθώς και της πραγματοποίησης των απολύτως συναφών λοιπών υπηρεσιών και προμηθειών, στις δομές φιλοξενίας μεταναστών για την προστασία, όπως αναφέρει ουσιωδών συμφερόντων της ασφάλειας της χώρας.
του Μιχάλη Καρχιμάκη
Και κάπου εδώ αρχίζει η ιστορία μας η οποία διαδραματίζεται γύρω από τη δημιουργία της πασίγνωστης πλέον δομής φιλοξενίας μεταναστών της Μαλακάσας.
Η πρώτη εκτίμηση για την κατασκευή του έργου γίνεται από το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης ή εν συντομία ΔΟΜ που έχει την ευθύνη για την ένταξη του μεταναστευτικού πληθυσμού στις χώρες υποδοχής. Οι πληροφορίες λένε πως ο ΔΟΜ εκτιμά το κόστος κατασκευής της δομής φιλοξενίας μεταναστών – προσφύγων στη Μαλακάσα, σε 700.000 ευρώ.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Μετανάστευσης, εκμεταλλευόμενη την απόλυτη ελευθερία που της παρέχει η απόφαση του Υπουργού της περί απορρήτου χαρακτήρα των σχετικών συμβάσεων, το αναθέτει απευθείας, σε ανάδοχο, χωρίς διαγωνισμό σε τρεις ημέρες με 4,5 εκατομμύρια ευρώ. Με κόστος δηλαδή πενταπλάσιο από αυτό που φέρεται να εκτίμησε ο αρμόδιος Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση λέγεται ότι αντιδρά στο ύψος του ποσού ανάθεσης των 4,5 εκατομμυρίων ευρώ και δεν πληρώνει για τις υπερτιμολογημενες εργασίες.
Προφανώς, ενημερώθηκε είτε τυπικά είτε άτυπα από κάποιες υπηρεσίες του Δ.Ο.Μ στην Ελλάδα; Ουδείς γνωρίζει… το βέβαιο είναι ότι η ανάθεση προχωράει κανονικά χωρίς πισωγυρίσματα.
Μήπως άραγε υπάρχει λόγος να ανατεθεί σε συγκεκριμένο εργολάβο με γνωστό παρελθόν σε διακυβερνητικές συναλλαγές; Μήπως δεν είναι τυχαίο ότι ο εργολάβος που αναλαμβάνει τη Μαλακάσα ήταν διευθυντής διευθυντή real – estate του ομίλου που πρωταγωνιστούσε στην υπόθεση Βατοπεδίου;
Ποιος όμως θα πληρώσει τελικά;
Αφού το υπερτιμολογημένο αντικείμενο που υπεγράφη μεταξύ δημοσίου και εργολάβου πρέπει να το εισπράξει, ο ημέτερος εργολάβος, το μάρμαρο θα το πληρώσει και πάλι ο ελληνικός λαός.
Ποιος θα ελέγξει αν κατά τη σύναψη αλλά και την εκτέλεση της σύμβασης αυτών των κάμποσων εκατομμυρίων ευρώ , τηρήθηκαν έστω και στοιχειωδώς οι προϋποθέσεις νομιμότητας;
Κανείς απολύτως. Η κυβέρνηση φρόντισε να σβήσει απολύτως τα ίχνη των συναλλαγών της, χωρίς να αφήνει το παραμικρό ίχνος δυνατότητας ελέγχου των αναθέσεων, έργων και προμηθειών του δημοσίου πάσης φύσεως. Ψήφισε όποια διάταξη απαιτούνταν και όρισε την πλήρη απελευθέρωση και εξαίρεση των συμβάσεων του δημοσίου με ιδιώτες, από κάθε ισχύουσα διάταξη.
Βαφτίζοντας, το ανήθικο, νόμιμο.
Με πρόσχημα τον φόβο της πανδημίας και όχημα την περιβολή του νόμου.
Και οι πάσης φύσεως εφευρέτες φέρεται να συμμετέχουν και να συμπράττουν στη λεηλασία και τη ληστεία του δημοσίου πλούτου.
Όποιες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα αντιστέκονται σε αυτά τα φαινόμενα λεηλασίας και σπατάλης, σε βάρος του ελληνικού λαού.
ΟΦΕΙΛΟΥΝ, να επαναφέρουν χωρίς διακοπή καθημερινά επαναλαμβανόμενα, στην επιφάνεια αυτά τα φαινόμενα με κάθε δυνατό τρόπο, για να αντιλαμβάνεται και να μπορεί να κρίνει ο κόσμος που επιχειρείται η χειραγώγηση του, με τι έχει να κάνει.
Η σύγκρουση μας στο ΚΙΝ.ΑΛ, με τη διαφθορά την αδιαφάνεια και τη δημόσια λεηλασία, τα αίτια δηλαδή που μας οδήγησαν στην κρίση του 2009 και τη χρεοκοπία από την κυβέρνηση της δεξιάς και επαναλαμβάνονται και τώρα με αυτή την κυβέρνηση,
θα είναι καθημερινή ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ.
* Ο Μιχάλης Καρχιμάκης είναι πρώην υπουργός, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής, Β’ Αθήνας Δυτικός Τομέας.
