Αν και η κυβέρνηση αποφεύγει συστηματικά να ενημερώσει τα κόμματα και τον ελληνικό λαό για τις ραγδαίες και εξόχως σημαντικές εξελίξεις με την κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, τα μηνύματα που έρχονται από διάφορες πλευρές επιβεβαιώνουν ότι, ανεξάρτητα όσων θα συμβούν το επόμενο διάστημα και τις κινήσεις τακτικής, στο τέλος της διαδρομής στόχος είναι υπάρξει μια συμφωνία που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα συνιστά μια μορφή συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και των ενεργειακών του κοιτασμάτων.
Η Τουρκία με της Navtex για έρευνες σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, ουσιαστικά αμφισβητεί έμπρακτα την επιρροή του Καστελόριζου στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Αυτό που κέρδισε η Άγκυρα με τις τελευταίες κινήσεις είναι πως η περιοχή «γκριζάρεται» επίσημα πλέον από τις ΗΠΑ και έμμεσα από την Κομισιόν, η οποία αναγνώρισε τις τουρκικές διεκδικήσεις. Συγκεκριμένα, το μέν State Department χαρακτήρισε «αμφισβητούμενα ύδατα» την περιοχή των ερευνών, ενώ η Ε.Ε. προτρέπει την Τουρκία σε προσφυγή στη Χάγη, κάτι που προδιαγράφει, σχεδόν με βεβαιότητα, ότι η κρίση του Διεθνούς Δικαστηρίου θα μοιράσει στη «μέση» τις διεκδικήσεις μεταξύ των δύο χωρών. Στο ίδιο πλαίσιο κινείται εξάλλου και η γερμανική παρέμβαση, τόσο με τις τηλεφωνικές επικοινωνίες Μέρκελ σε Ερντογάν – Μητσοτάκη, όσο και με τις επίσημες δηλώσεις του Γερμανικού Υπ. Εξωτερικών.
Η Τουρκία αφού πέτυχε τον πρώτο της στόχο μέσα σε ένα 24ωρο έντασης, μπορεί τώρα να προχωρήσει σε μερική αποκλιμάκωση. Και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα εμφανίζεται ανίκανη και αδύναμη διπλωματικά και χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, τρέχοντας πίσω από τις εξελίξεις και κινήσεις της Τουρκίας. Ακόμη και αν η ελληνική κυβέρνηση προσπαθήσει για άλλη μια φορά, με όπλο την επικοινωνία, να παρουσιάσει την αποκλιμάκωση ως επιτυχία, η πραγματικότητα είναι πως η Τουρκία απλώς κατάφερε να επιβάλλει τις θέσεις της.
Η ελληνική κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός έχουν κατ’ επανάληψη κατηγορηθεί για «μυστική» ή προσωπική διπλωματία σε σχέση με την Τουρκία. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε δηλώσεις του το Γενάρη δεν είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο, σχολιάζοντας την άποψη που έχει εκφράσει υπέρ της συνεκμετάλλευσης ο βουλευτής της ΝΔ Μπάμπης Παπαδημητρίου. Αργότερα αναγκάστηκε να «αδειάσει» τον αναπληρωτή σύμβουλο εθνικής ασφαλείας του Πρωθυπουργού, Θάνο Ντόκο που αναφέρθηκε δημοσίως στη συνεκμετάλλευση, ενώ αντίστοιχο θόρυβο προκάλεσαν μέσα και έξω από τη ΝΔ αντίστοιχες δηλώσεις του Χρήστου Ροζάκη.
Παράλληλα, μια σειρά από άρθρα στο φιλοκυβερνητικό τύπο όπως αυτό του Γιάννη Πρετεντέρη για το «αν αξίζει να πολεμήσουμε για το Καστελόριζο», έχουν προετοιμάσει το έδαφος για μια τέτοια συμφωνία. Άλλωστε και η τουρκική πλευρά έχει στον πιο επίσημο τόνο κάνει γνωστό ότι, μετά την αποχώρηση από την εξουσία του Αλέξη Τσίπρα, που θεωρούσε αρκετά διεκδικητικό, βρίσκεται σε απευθείας συνομιλίες με την Ελληνική πλευρά, κάτι που πάντως αγνοεί η ελληνική κοινή γνώμη.
Μια συμφωνία με τους γείτονες θα κριθεί στον κατάλληλο χρόνο και για την ουσία της. Όμως αν ευσταθούν οι ενδείξεις ότι αυτή είναι προδιαγεγραμμένη και η κυβέρνηση σήμερα επενδύει σε ανέξοδους λεονταρισμούς και υπερπατριωτική ρητορική για εσωτερική κατανάλωση και επικοινωνιακούς λόγους, τόσο πιο ανώμαλη θα είναι η “προσγείωση” αύριο.
