Προχθές η χώρα βρέθηκε σε μία από τις δυσκολότερες καταστάσεις των τελευταίων δεκαετιών και στην πιο περίπλοκη από τις αρχές του νέου αιώνα. Η τουρκική προκλητικότητα κορυφώθηκε, αμφισβητώντας με στρατιωτικά μέσα κυριαρχικά δικαιώματά μας.
Η ελληνική κυβέρνηση απάντησε με κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων σε όλο το μήκος της συνοριακής γραμμής, χερσαίας και θαλάσσιας. Ταυτόχρονα προέβη σε διπλωματικές κινήσεις ενημέρωσης και διαμαρτυρίας τόσο προς τη γείτονα όσο και προς τους συμμάχους, φίλους και τους ισχυρούς του πλανήτη.
Από τον τρόπο της αντίδρασής της οφείλουμε να συμπεράνουμε πως η χώρα βρέθηκε πολύ κοντά σε θερμό επεισόδιο, το οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί με απρόβλεπτες συνέπειες για τα εθνικά συμφέροντα. Μία μέρα μετά, ουσιαστική αποκλιμάκωση δεν υπήρξε.
Στο πλαίσιο αυτής της κατάστασης, την οποία την αντιλαμβανόμαστε όπως την περιγράψαμε γιατί η κυβέρνηση έδωσε το συγκεκριμένο στίγμα και τον συγκεκριμένο τόνο, θα περίμενε κανείς από τον πρωθυπουργό της χώρας στοιχειώδη υπευθυνότητα και σοβαρότητα.
Δηλαδή υπεύθυνη ενημέρωση των κομμάτων, σύγκληση των θεσμοθετημένων, τυπικά ή άτυπα, οργάνων της Πολιτείας, συγκροτημένη παρουσίαση του προβλήματος στον ελληνικό λαό, δημιουργία, εντέλει, των βασικών προϋποθέσεων της αναγκαίας εθνικής ενότητας μπροστά στην απειλή.
Είδαμε το ακριβώς αντίθετο. Οι αρχηγοί των κομμάτων θα αρχίσουν να ενημερώνονται ένα 48ωρο μετά. Ο ελληνικός λαός δεν γνωρίζει τον κίνδυνο, με αποτέλεσμα ή να τον υποτιμά ή να τον υπερτιμά, ενώ η εθνική αντιπροσωπεία κλήθηκε να συζητήσει το πόρισμα για τον Δημ. Παπαγγελόπουλο.
Να αποφασίσει δηλαδή μια πολιτική δίωξη, ενώ ο πρωθυπουργός δεν θεώρησε σκόπιμο να περάσει έστω και για λίγο από τη Βουλή, αφήνοντας τον προκάτοχό του, Αντ. Σαμαρά, και τα πρωτοπαλίκαρα της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του να παραληρούν και να απειλούν την αξιωματική αντιπολίτευση και τον ηγέτη της.
Αρα ή ο κίνδυνος από την Τουρκία σκοπίμως διογκώθηκε από τους κυβερνώντες ή αυτοί οι άνθρωποι είναι ό,τι πιο ανεύθυνο και τυχοδιωκτικό βρέθηκε ποτέ στη διακυβέρνηση της χώρας. Αλλη εξήγηση δεν μπορεί να δοθεί.
Αλλά όποια εκδοχή και αν πάρουμε, το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Με αυτή την κυβέρνηση ούτε τα εθνικά θέματα, ούτε η δημοκρατία, ούτε η πολιτική ομαλότητα έχουν μέλλον.
