Περισσότερο από ένας μήνας συμπληρώνεται με την κρίση του «Oruc Reis» και χιλιάδες άνδρες και γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονται όλο αυτό το διάστημα σε συνεχή επιφυλακή.
Γράφει ο Νίκος Χασαπόπουλος
Οι πιλότοι των F-16, Mirage και Phantom κοιμούνται στα φορτωμένα από πυρομαχικά μαχητικά αεροσκάφη τους μέσα στα αεροδρόμια διασποράς με συνεχή σκραμπλ και με καθημερινές εμπλοκές. Πληρώματα υποβρυχίων βρίσκονται εν καταδύσει και οι χειριστές των ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας δεν έχουν αφήσει ούτε στιγμή τις οθόνες από τα μάτια τους, επιτηρώντας με σχολαστικότητα και με άψογο επαγγελματισμό τον εθνικό εναέριο χώρο αλλά και το FIR Αθηνών. Βρίσκονται 24 ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες τον χρόνο, εκεί, στο καθήκον. Καθισμένοι στα ραντάρ τους, δεν τους ξεφεύγει τίποτα. Ούτε μύγα…
Στο αφτί των πιλότων
Με διάφορα συνθηματικά αναγνώρισης, όπως «Αλεπού» ή «Μπάμπο» ή «Fox» ή «Wolf» και «Tiger», όχι μόνο επιτηρούν τον ουρανό του Αιγαίου, αλλά δίνουν και κατευθύνσεις στους πιλότους των πολεμικών αεροσκαφών κατά τη διάρκεια των αναχαιτίσεων των τούρκων εναέριων εισβολέων, καθώς και των εμπλοκών μαζί τους στις περίφημες εικονικές αερομαχίες (dogfights). Ενα μεγάλο μέρος της επιτυχούς πτήσης των οκτώ «αόρατων» F-16 από την Κρήτη στην Κύπρο (μετ’ επιστροφής), χωρίς τα ελληνικά μαχητικά να γίνουν αντιληπτά από τους Τούρκους, οφειλόταν στους χειριστές των ελληνικών ραντάρ. Των επίγειων ραντάρ καθώς και των ιπτάμενων. Πώς τα κατάφεραν να κάνουν τα ελληνικά F-16 αόρατα και να περάσουν χωρίς να γίνουν αντιληπτά πάνω από τον τουρκικό στόλο που ήταν απλωμένος στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο; Ερώτημα που προφανώς θα απαντηθεί εν καιρώ, μόλις αποδεσμευθούν από το ΓΕΑ οι κανόνες εμπλοκής – αν αποδεσμευθούν καμιά φορά. Απλώς εφάρμοσαν απόρρητα και καλά σχεδιασμένα σενάρια, με την καθοδήγηση τόσο της ηγεσίας της Πολεμικής Αεροπορίας όσο και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, στο πλαίσιο της διακλαδικότητας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η καρδιά της ελληνικής άμυνας
Ολο αυτό το διάστημα της έντασης με τους Τούρκους στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο υπήρχαν τα ηλεκτρονικά μάτια της Πολεμικής Αεροπορίας που παρακολουθούσαν τα πάντα. Είτε από το ραντάρ της Πάρνηθας, είτε από τον Χορτιάτη, είτε στη Ζήρο της Κρήτης, είτε από τα ιπτάμενα (ραντάρ Erieye) ή ακόμα από τα ραντάρ των πολεμικών πλοίων και από τα σόναρ των υποβρυχίων. Ακόμα και τα μικρότερα που υπάγονται σε ισάριθμες Μοίρες Προειδοποίησης. Ολα αυτά έδιναν εκεί που πρέπει, εκεί που χτυπούσε η καρδιά της άμυνας της χώρας, real picture on real time από το Καστελλόριζο έως την Κύπρο. Ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, όση κίνηση και αν υπήρχε στον ουρανό της ΝΑ Μεσογείου. Παράλληλα οι άνδρες και οι γυναίκες της Πολεμικής Αεροπορίας των ραντάρ επιτηρούν και όλα τα αεροπλάνα που πετούν στον χώρο ευθύνης τους, συν στον χώρο ευθύνης των Σκοπίων, είτε στο πλαίσιο εκπαιδευτικών αποστολών είτε στις αναχαιτίσεις. Και εδώ ακριβώς είναι η υπεροχή τους.
«Mambo to Tiger» ακούν στους ασυρμάτους τους οι χειριστές των ελληνικών μαχητικών που έχουν απογειωθεί για να αναγνωρίσουν και να αναχαιτίσουν τους τούρκους εναέριους εισβολείς. Ακούν αυτή τη φωνή από τον χειριστή ραντάρ και νιώθουν περισσότερη ασφάλεια. Γιατί ο «Mambo» ή η «Αλεπού» (τα συνθηματικά μοιάζουν με τα πραγματικά) βλέπουν στις οθόνες των ραντάρ τον… «μπούφο» (δηλαδή το τουρκικό F-16) να πλησιάζει το Tiger (το ελληνικό μαχητικό) και ο χειριστής του ραντάρ τον προειδοποιεί: «Προσοχή σε ταχέως ανερχόμενο μπούφο στην 4».
Εικόνα στο ΝΑΤΟ
Σε ύψος 1.413 μέτρων στην κορυφή της Πάρνηθας, στην τοποθεσία «Καραβόλα», λειτουργεί εδώ και χρόνια ένα από τα ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας. Το οποίο πρέπει να σημειωθεί ότι εκτός από την εξαιρετική δουλειά που κάνει με τα συστήματα αεράμυνας είναι συνδεδεμένο και με τα ιπτάμενα ραντάρ (Awacks) του ΝΑΤΟ που του δίνουν ακριβώς την ίδια εικόνα με αυτήν που δίνουν σε όλα τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ. Η επίσημη εμβέλεια αυτού του ραντάρ μπορεί να φθάσει και τα 470 χιλιόμετρα.
Ολοι οι χειριστές ραντάρ, σε οποιαδήποτε μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας και αν τους συναντήσει κανείς, διακρίνονται για την αποφασιστικότητά τους και την αφοσίωσή τους στον καθήκον. Είναι καλά εκπαιδευμένοι, είναι νέοι άνθρωποι (ο μέσος όρος ηλικίας τους δεν ξεπερνά τα 30 έτη) και αποτελούν το άγρυπνο μάτι της χώρας.
