Συγκλονισμένος είναι ο πολιτικός κόσμος από την είδηση πως ο Σήφης Βαλυράκης, συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, βρέθηκε νεκρός στο «Νησί των Ονείρων» έξω από την Ερέτρια.
Το μεσημέρι της Κυριακής 77χρονος πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Σήφης Βαλυράκης, πήρε το φουσκωτό του και βγήκε στ’ ανοιχτά της Ερέτριας.
Σύμφωνα με πληροφορίες είχε πάει βόλτα με το φουσκωτό σκάφος του στα νησάκια απέναντι από την Ερέτρια.
Οι ώρες περνούσαν αλλά ο Σήφης Βαλυράκης δεν επέστρεφε.
Σύμφωνα με τη σύζυγό του, ο Σήφης Βαλυράκης είχε αναχωρήσει στις 2:00 το μεσημέρι από την Ερέτρια με φουσκωτό σκάφος το οποίο βρέθηκε αργότερα από ένα αλιευτικό, προσαραγμένο νοτιοανατολικά στη νησίδα Αγία Τριάδα (Ασπρονήσι) χωρίς επιβάτες, με τη μηχανή να δουλεύει και με δύο ψαροντούφεκα στο εσωτερικό του.
Η σύζυγός του τηλεφώνησε στο λιμενικό για να εκφράσει την αγωνία της για το γεγονός πως ο πρώην υπουργός δεν επέστρεφε. Και κυρίως, δεν την είχε ενημερώσει ότι θα αργούσε.
Οι έρευνες ξεκίνησαν άμεσα. Πρώτα, βρέθηκε το φουσκωτό του, με αναμμένη τη μηχανή και δυο ψαροτούφεκά του μέσα, σχεδόν 2 ναυτικά μίλια από την Ερέτρια. 
Στις 21:00 παρά, ο Σήφης Βαλυράκης βρέθηκε νεκρός ένα ναυτικό μίλι μακριά από το σημείο όπου βρέθηκε το σκάφος του. Το άψυχο σώμα του βρέθηκε στο «Νησί των Ονείρων» ή Πεζονήσι όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι.
Άγνωστο παραμένει αν χτύπησε σε κάποιο σημείο του σκάφους πριν, με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις και να βρεθεί στο νερό ή τελικά αναγκάστηκε να κολυμπήσει για ώρα στη θάλασσα μέχρι που τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του καθώς το σκάφος, όταν βρέθηκε προσαραγμένο, η μηχανή ήταν στο πρόσω, δηλαδή δούλευε κανονικά.
Οπότε το πιθανότερο είναι ότι έπεσε στη θάλασσα είτε γιατί γλίστρησε είτε γιατί λιποθύμησε και το σκάφος συνέχισε κανονικά την πορεία του μέχρι που εντοπίστηκε κατά την διάρκεια των ερευνών στις οποίες συμμετείχαν πέντε πλωτά του λιμενικού, δύο ιδιωτικά σκάφη καθώς και ένα ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού.
Μια άλλη εκδοχή που δίνουν άνδρες του Λιμενικού που συμμετείχαν στις έρευνες, είναι να γλίστρησε και να χτύπησε στην προπέλα του σκάφους και στη συνέχεια να τραυματίστηκε σοβαρά και στο χέρι, καθώς όταν η σωρός του ανασύρθηκε διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί ακρωτηριασμό σε δάχτυλο του αριστερού χεριού του.
Εξετάζεται και το ενδεχόμενο να χτυπήθηκε από δεύτερο σκάφος καθώς εκείνος προσπαθούσε με όλες του τις δυνάμεις να κολυμπήσει για να βγει στη στεριά.
Ποιος ήταν ο Σήφης Βαλυράκης
Ο Σήφης Βαλυράκης γεννήθηκε το 1943 στα Χανιά. Ο πατέρας του, Γιάννης Βαλυράκης, ήταν αξιωματικός του Στρατού Ξηράς και βουλευτής της Ένωσης Κέντρου. Σπούδασε ηλεκτρονικός μηχανικός στη Γερμανία και τη Σουηδία, με ειδίκευση στους βιομηχανικούς αυτοματισμούς. Μιλά αγγλικά, γερμανικά και σουηδικά.
Κορυφαίο στέλεχος της αντι-χουντικής αντίστασης και του ένοπλου κλάδου του ΠΑΚ), ο Βαλυράκης ήταν καταζητούμενος από το καθεστώς της 21ης Απριλίου επί τρία χρόνια για βομβιστικές επιθέσεις και συνελήφθη τελικά το 1971, όπου βασανίστηκε και φυλακίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Απέδρασε όμως καθώς κατάφερε να κόψει τα κάγκελα του κελιού του και μετά προκάλεσε βραχυκύκλωμα στο ηλεκτρικό δίκτυο των φυλακών. Στη συνέχεια ανέβηκε στην στέγη ενός τραίνου που πήγαινε στη Γιουγκοσλαβία. Για κακή του τύχη το τραίνο σταμάτησε για ανεφοδιασμό στα σύνορα, οι προβολείς των φυλακίων έπεσαν πάνω του, τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν. Αυτή τη φορά οδηγήθηκε στις φυλακές Κέρκυρας. 
Τελικά κατάφερε πάλι να αποδράσει, αυτή τη φορά κολυμπώντας έως την Αλβανία. Αλλά το εκεί καθεστώς του Ενβέρ Χότζα νόμιζε πως ήταν Έλληνας κατάσκοπος της χούντας, και αρχικά του επέβαλε ποινή τριών ετών σε καταναγκαστικά έργα στο στρατόπεδο του Φίερι.
Όμως αυτή τη φορά στάθηκε τυχερός καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου κινητοποίησε τις επαφές του με το διεθνές Μαοϊκό και φιλοκινεζικό κίνημα (εκείνη την εποχή η Αλβανία ήταν δορυφόρος της Κίνας του Μάο) για να τον σώσει. Τελικά ο πρίγκιπας της Καμπότζης Σιχανούκ, στενός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, επενέβη στους Κινέζους, οι οποίοι επικοινώνησαν με τους Αλβανούς, και έτσι ο Σήφης Βαλυράκης αφέθηκε ελεύθερος.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με το ΠΑΣΟΚ το 1977. Διετέλεσε Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (Οκτώβριος 1981 – Νοέμβριος 1984), Υφυπουργός Πολιτισμού με αρμοδιότητα τον Αθλητισμό (Ιούλιος 1985 – Ιούνιος 1988), Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης (Ιούνιος 1988 – Ιούλιος 1989 και Ιούλιος 1994 – Μάρτιος 1995) και Υπουργός Δημόσιας Τάξης (Μάρτιος 1995 – Ιανουάριος 1996).
