Πρέπει να είναι ξεκάθαρο κάτι. Με την επιχείρηση Δρυάδες η Πολιτική Προστασία, με εντολή του Πρωθυπουργού και τη στήριξη του Υπουργού μας, εμπλέκεται και αναλαμβάνει μία ευθύνη που δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, υλοποιώντας το νέο της δόγμα: όπου ελλοχεύει κίνδυνος, προχωράμε σε στοχευμένες παρεμβάσεις. Γιατί το έχουμε ξαναπεί: η ανθρώπινη ζωή, η ανθρώπινη περιουσία, το φυσικό περιβάλλον είναι πέρα και πάνω από οποιαδήποτε συζήτηση περί αρμοδιοτήτων και διαδικασιών (Νίκος Χαρδαλιάς, Ιούνιος 2021)
Τα «σύγχρονα επιχειρησιακά σχέδια» της κυβέρνησης, που παρουσίασε με καμάρι στην έναρξη της αντιπυρικής περιόδου ο Νίκος Χαρδαλιάς, έγιναν στάχτη και μπούρμπερη.
Μια από τις αιτίες είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει ιεραρχήσει την κατασταλτική θωράκιση του κράτους αντί για τη στελέχωση του πυροσβεστικού σώματος, ή της δημόσιας υγείας ή της δημόσιας παιδείας.
Μια ματιά στα στατιστικά του πυροσβεστικού σώματος στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη θα μας πείσει περισσότερο: Όπως εύστοχα σημειώνει ο Θύμιος Δραγώτης, η χώρα μας βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της αναλογίας πυροσβεστών/πληθυσμού, πολύ μακριά από το Μ.Ο. των Ευρωπαϊκών χωρών. Η αναλογία για 100.000 κατοίκους στη χώρα μας είναι 500 αστυνομικοί και 123 πυροσβέστες.
«Ένα πυροσβεστικό όχημα ρε παιδιά. Μόνο περιπολικά υπάρχουν», φωνάζει πολίτης αγανακτισμένος καθώς περνάνε τα περιπολικά στη Βαρυμπόμπη και δεν έχει εμφανιστεί ένα πυροσβεστικό.
Ξεκάθαρα πράγματα. Οι επιλογές της κυβέρνησης είναι σαφείς: προσλήψεις αστυνομικών, αγορές αυτοκινήτων και φορτηγών της αστυνομίας. Για παράδειγμα πριν λίγους μήνες η Κυβέρνηση προχώρησε στην υλοποίηση ενός από τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα ενίσχυσης της Ελληνικής Αστυνομίας. Ειδικότερα, σύμφωνα με το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ, ο προϋπολογισμός του προγράμματος ξεπερνά συνολικά το ποσό των 31.000.000 ευρώ, περιλαμβάνει την προμήθεια 675 οχημάτων, 15.690 αλεξίσφαιρων γιλέκων, καθώς και μεγάλου αριθμού ατομικών εφοδίων (επιχειρησιακές στολές, προστατευτικά κράνη, άρβυλα υψηλής και χαμηλής θωράκισης, χειροπέδες) και άλλου τεχνικού και υποστηρικτικού εξοπλισμού (θερμικές κάμερες, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αλκοολόμετρα κ.λπ.).
Αντί να ενισχυθεί το σύστημα υγείας, προσλαμβάνονται αστυνομικοί και στρατιώτες και αυξάνονται οι δαπάνες για εξοπλισμούς. Το Δεκέμβριο ανακοινώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα ενίσχυσης των ελληνικών διωκτικών αρχών που προβλέπει την πρόσληψη τουλάχιστον 5.200 αστυνομικών και την αγορά νέου στόλου οχημάτων. Ας σημειωθεί ότι και πριν την ανακοίνωση ενίσχυσης της αστυνομίας, η Ελλάδα καταλάμβανε τη δεύτερη θέση στην Ε.Ε. στην αναλογία αστυνομικών ανά 100.000 κατοίκους, ενώ ταυτόχρονα διέθετε τους λιγότερους πυροσβέστες σε μια χώρα που κάθε χρόνο καίγονται εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα.
Τα παραπάνω γίνονται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση προσλαμβάνει στο «πιτς φιτίλι» που λέει κι ο λαός μας 1.000 αστυνομικούς να «φυλάνε» τους φοιτητές στα Πανεπιστήμια.
Θα πείτε επιλογές της Κυβέρνησης είναι αυτές. Η επιλογή τους αφορά την «τάξη», την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών επιβολής της κυρίαρχης πολιτικής τους και τις ΝΑΤΟϊκές τους υποχρεώσεις σε εξοπλισμούς.
Σωστά σκέφτονται οι άνθρωποι. Έχουν γνώση ποια τάξη υπερασπίζουν και με ποια τάξη έχουν αντιπαλότητα.
Τι να τους κάνουν τους περισσότερους πυροσβέστες, τους περισσότερους γιατρούς και τους περισσότερους δασκάλους; Τι να τις κάνουν τις επενδύσεις στα νοσοκομεία και τα σχολεία;
Στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο της κυβέρνησης ζωές, υγεία και παιδεία είναι προϊόντα και εμπορεύματα και ως τέτοια πρέπει να πουλιόνται και να αγοράζονται.
Στο κάτω κάτω της γραφής, αν πλήθαιναν οι πυροσβέστες, οι νοσηλευτές και οι δάσκαλοι τι θα έκαναν την επόμενη μέρα της πανδημίας οι επενδυτές και «αξιοποιητές» γης καθώς και οι επιχειρηματίες της «υγείας» και της «γνώσης»; Μπρίκια θα κολλούσαν;
Είναι η ίδια αυτή πολιτική που κάθε χρόνο το φθινόπωρο οδηγεί σε πλημμύρες ολόκληρες περιοχές γιατί δεν υπάρχουν αντιπλημμυρικά έργα, το χειμώνα με τις πρώτες χιονοπτώσεις σε κατάρρευση του συστήματος ηλεκτροδότησης και κλείσιμο ακόμα και της εθνικής οδού και το καλοκαίρι σε καταστροφικές πυρκαγιές που στο παρελθόν έχουν οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο πολλών ανθρώπων.
