Πριν από 40 χρόνια άρχισε να κατασκευάζεται δίκτυο ύδρευσης στην καιόμενη περιοχή, με δεξαμενές και… κρουνούς πυρόσβεσης, που δεν λειτούργησαν ποτέ, αλλά επειδή καταστράφηκε από τις πλημύρες κατασκεύασαν νέο, σαν τους Αβδηρίτες, χωρίς πάλι νερό!
Ίσως, η περίπτωση της καταστροφής της απέραντης περιοχής της Μάνδρας Δυτικής Αττικής να διεκδικεί παγκόσμια πρωτοτυπία ανθρώπινης μωρίας και κρατικής αδιαφορίας, η οποία παραπέμπει ευθέως σε εκείνη των Αβδηριτών, των αρχαίων κατοίκων της ομώνυμης πόλης, κοντά στις εκβολές του Νέστου, στη Θράκη.
Το 2017 (χειμώνας!) η Μάνδρα καταστράφηκε, με εκατόμβη νεκρών, από το πολύ νερό, από τις έντονες πλημμύρες, διότι, όπως καταδείχθηκε, δεν εκτελέστηκαν τα αναγκαία έργα δημόσιων υποδομών, που προβλέπονταν από επίσημες μελέτες και προγράμματα.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια, από τις 16 Αυγούστου 2021, όλη η μείζων ορεινή περιοχή του Δήμου Μάνδρας με τα όμορφα πευκοδάση και το εκπληκτικό γεωγραφικό ανάγλυφο, φλέγεται από τις πυρκαγιές που είναι σε εξέλιξη και απειλούν οικισμούς και ανθρώπινες ζωές. Η παγκόσμιας ιδιαιτερότητας διαπίστωση αυτή φορά (καλοκαίρι!), είναι ότι η άτυχη φλεγόμενη περιοχή της Μάνδρας δοκιμάζεται διότι δεν έχει …σταγόνα νερού, δηλαδή δεν υδρεύεται, μολονότι υπάρχουν οικισμοί εντός σχεδίου πόλεως και πολυάνθρωποι!!! Αυτοί οι απειλούμενοι ακόμα και τη στιγμή αυτή οικισμοί είναι, όπως ακούτε από τις τηλεοράσεις και διαβάζετε, «Πανόραμα» (εντός σχεδίου πόλεως από το 1966!!!), Παλαιοκούνδουρα, Αγία Σωτήρα, Παλαιοχώρι, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Παντελήμων, Θέα, Καραούλι, Άγιοι Ανάργυροι και άλλοι.
Επειδή ζω και κατοικώ μόνιμα στη δύσμοιρη αυτή περιοχή επί δεκαετίες μπορώ να σας διηγηθώ από πρώτο χέρι ίσως τη μεγαλύτερη ιστορία τρέλας, μωρίας, κρατικής αδιαφορίας και προκλητικής εγκατάλειψής της, η οποία έγινε τώρα πάλι επίκαιρη και έντονη για δεύτερη φορά μετά την καταστροφή της Μάνδρας το 2017 από τις πλημμύρες.
Αυτές οι πλημμύρες αποκάλυψαν το μέγεθος της εγκληματικής κρατικής μωρίας και αδιαφορίας. Οι πλημμύρες αποκάλυψαν όλο το κεντρικό δίκτυο ύδρευσης, το οποίο ξεκινούσε από την πόλη της Μάνδρας και σε πρώτο στάδιο σταματούσε στην Αγία Σωτήρα με δεξαμενή στο υψηλότερο σημείο των οικισμών που είναι στον οικισμό «Πανόραμα». 
Αυτό το κεντρικό δίκτυο ύδρευσης της φλεγόμενης σήμερα περιοχής της Μάνδρας άρχισε να κατασκευάζεται πριν από … σαράντα περίπου χρόνια, με το μέγεθος της μωρίας να κορυφώνεται με την κατασκευή … αντλιοστασίου στο ενδιάμεσο της απόστασης και την ανακατασκευή της δεξαμενής, η οποία είχε χτιστεί το 1990 για τον σκοπό αυτό και για … δασοπυρόσβεση. Το δίκτυο αυτό σχεδόν ολοκληρώθηκε πριν από … είκοσι χρόνια, ενώ οι κάτοικοι περιχαρείς και ευτυχισμένοι προώθησαν με δικά τους χρήματα την κατασκευή του εσωτερικού δικτύου με την τοποθέτηση μάλιστα πολλών «κόκκινων» μεγάλων κρουνών πυρόσβεσης! Εννοείται ότι, καθώς το νερό δεν ερχόταν, απαξιώθηκε εντελώς ή καλύτερα αποτελειώθηκε από τις πλημμύρες, ενώ το εσωτερικό δίκτυο καταστράφηκε και οι μεγάλοι «κόκκινοι» κρουνοί πυρόσβεσης έμεναν για μερικά χρόνια όρθιοι για να δείχνουν τον νέο ελληνικό «αβδηριτισμό» μέχρι που … εξαφανίστηκαν!
Νέο δίκτυο, νέες δαπάνες, νέα εγκατάλειψη, νέοι «Αβδηρίτες»!
Έπρεπε να καταστραφεί η Μάνδρα και να πεθάνουν πολλοί συνάνθρωποι από τις πλημμύρες για να αρχίσει ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα κατασκευής έργων των αναγκαίων από χρόνια δημόσιων υποδομών στην περιοχή και μαζί με αυτό και εκείνο του ξηλώματος του κεντρικού δικτύου ύδρευσης και της κατασκευής νέου, της κατασκευής νέου εσωτερικού δικτύου στον οικισμό με κρουνούς πυρόσβεσης και νέας μεγαλοπρεπούς δεξαμενής για την ύδρευση της περιοχής. Το έργο αυτό ολοκληρώθηκε το 2018 και αρχές του 2019 με συνεχώς και καθημερινώς ευχάριστες ειδήσεις ότι το νερό θα ερχόταν τον Μάρτιο του 2019, τον Μάρτιο του 2020, τον Μάρτιο του 2021 και, όπως πάμε, σε κάποιο Μάρτιο του 2121!!!
Για περισσότερες λεπτομέρειες, οι ενδιαφερόμενοι μπορεί να αποταθούν στον αρμόδιο υπουργό, τον αρμόδιο περιφερειάρχη, τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη, τον αρμόδιο δήμαρχο Μάνδρας, υπενθυμίζοντας τη νέα περίπτωση «Αβδηριτισμού» με τη Μάνδρα, που σημαίνει μία πράξη ή μία σκέψη, που τη χαρακτηρίζει η προσπάθεια ανόητης επίδειξης. Αναφέρεται, λοιπόν, ότι οι Αβδηρίτες (κάτοικοι της πόλεως Άβδηρα, κοντά στις εκβολές του ποταμού Νέστου, στη Θράκη», είχαν μιαν ανόητη ματαιοδοξία ή μωρία. Αποφάσισαν κάποτε να κατασκευάσουν ένα υδραγωγείο, για να υδρεύσουν την πόλη τους, που δεν είχε νερό. Έτσι άρχισαν έναν έρανο και με το σημαντικό ποσόν που μάζεψαν, κατασκεύασαν μια μεγάλη δεξαμενή και μια εξ’ ίσου ωραιότατη καλλιμάρμαρη βρύση. Όταν όλα αυτά ήταν έτοιμα, ανακάλυψαν ότι είχαν λησμονήσει το σπουδαιότερο: τη μεταφορά δηλαδή του νερού στην πόλη! Και επειδή στο μεταξύ τα λεφτά είχαν εξαντληθεί, έμειναν η δεξαμενή και η βρύση χωρίς νερό!
Κάποτε επισκέφτηκε τα Άβδηρα ο Διογένης ο Κυνικός. Όταν αντίκρισε τη μεγαλοπρεπέστατη και τεράστια πύλη της πόλης, η οποία βρισκόταν σε μεγάλη αντίθεση μπροστά στην έκταση, αλλά και τους κατοίκους της, είπε στους Αβδηρίτες: «Σας συνιστώ να φράξετε λίγο την πύλη σας, γιατί υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει από εκεί μέσα ολόκληρη η πόλη σας…».
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και ως … μωρία…
