Γράφει Βασίλης Τσακίρογλου
Ενας σεβασμιότατος μητροπολίτης και ένας πασίγνωστος διανοούμενος εξαπολύουν εν χορώ οξύτατες δημόσιες επικρίσεις εναντίον του 62χρονου «θαυματοποιού» παπά-Δημήτρη Λουπασάκη, κατηγορώντας τον απερίφραστα για κατά συρροήν εξαπάτηση του κοινού. Σύμφωνα με τον Αργολίδος Νεκτάριο και ιδιαίτερα τον Πέτρο Τατσόπουλο είναι τέτοιου μεγέθους και θράσους η δήθεν θαυματουργός δράση του παπα-Δημήτρη εν ονόματι Κυρίου, ώστε πρέπει να ληφθούν μέτρα, άμεσα και δραστικά.
Ο Αργολίδος και ο κ. Τατσόπουλος, δηλαδή ένας εκπρόσωπος περιωπής της Εκκλησίας και ένας κοσμικός συγγραφέας/πρώην βουλευτής αντιστοίχως, εκφράζουν συντονισμένα πλην αυθόρμητα την αγανάκτησή τους. Αμφότεροι θεωρούν εντελώς απαραδεκτό ότι εν έτει 2022 στην Ελλάδα ένας ιερέας υψώνει και περιφέρει τον δικό του Τίμιο Σταυρό σαν ένα θαυματουργό όργανο θεία χάριτι – έστω και αν ο ίδιος διευκρινίζει ότι πρόκειται περί ενός απλού ξύλου και όχι περί τμήματος του αυθεντικού σταυρού όπου μαρτύρησε ο Κύριος.
Οπως ο καθένας μπορεί να δει στο βιντεοσκοπημένο υλικό που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο ευρέως, ο περίφημος αυτός Σταυρός, στα χέρια και με την ειδική κινησιολογία που έχει αναπτύξει ο παπα-Δημήτρης, κολλά μυστηριωδώς στην πάσχουσα σάρκα και τη θεραπεύει αυτοστιγμεί από οποιαδήποτε νόσο, όσο σοβαρή και αν είναι. Επίσης, σύμφωνα με τα λεγόμενα του παπα-Δημήτρη, ο Σταυρός αναβλύζει μύρο που συχνά μουσκεύει την Αγία Τράπεζα, έχει διαφορετική θερμοκρασία στο πάνω και το κάτω μέρος του, ενώ έχει παρατηρηθεί ακόμη και αιμορραγία του ξύλου.
Ολη αυτή η πρακτική και η φιλολογία χρήζουν έως και αυτεπάγγελτη παρέμβαση από τον εισαγγελέα Αρείου Πάγου, όπως διατείνεται με τη χαρακτηριστική οξύτητά του ο κ. Τατσόπουλος. Οπως έχει ανακοινωθεί, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος πρόκειται να εξετάσει το ζήτημα σε προσεχή συνεδρίασή της, πιθανόν εντός του Οκτωβρίου. Παράλληλα, όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών προσανατολίζεται να απομακρύνει τον παπα-Δημήτρη από τον Λυκαβηττό. Εικάζεται ότι έχει ήδη αποφασιστεί η μετάθεσή του σε μονή των νοτίων προαστίων, προκειμένου να υπάρξει μια κάποια εκτόνωση της κρίσης, η οποία διχάζει έντονα όχι μόνο την κοινή γνώμη, αλλά και την ίδια την Εκκλησία.
Στο γραφείο του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου δεν φτάνει μόνο η άποψη του Μητροπολίτη Αργολίδος, ο οποίος αποκαλεί τη δράση του ιερέα Δημήτρη Λουπασάκη «μεγάλη πληγή» και ό,τι συντελούνται στους Αγίους Ισιδώρους και αλλού «ψευδοθαύματα». Στην αντίθετη πλευρά, με τον εφημέριο του Λυκαβηττού συντάσσεται μερίδα ιερωμένων, τον οποίο και στηρίζουν με έγγραφα διαβήματα προς την ιερατική ηγεσία.
Θα πάω κάτω στην πατρίδα μου, στα Χανιά, για να ηρεμήσω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι το πρόσωπό μου είναι καθαρό. Η πρώτη και η τελευταία προσευχή μου, κάθε μέρα, είναι γι’ αυτούς που με κατηγορούν. Δεν θα ήταν σωστό, όπως θα γινόταν παντού, να έρθουν να δουν οι ίδιοι τι κάνω; Και να κρίνουν εάν υποπίπτω σε κάποιο παράπτωμα. Είναι κάποιος π.χ. ανήθικος; Είναι ανώμαλος; Χρηματίζεται; Κλέβει; Φονεύει; Μοιχεύει; Εάν κάνει τέτοια πράγματα, τότε καταδικάστε τον. Αλλά πρώτα βρείτε εάν τα έχει κάνει όλα αυτά, όχι να παρασύρεστε από τον έναν και τον άλλον».
