Γιώργος Πετζετάκις: Σε πλειστηριασμό η κατοικία του στην Άνω Βούλα

Άλλη μια «ψηφίδα» στο πλούσιο «παζλ» της προσωπικής περιπέτειας του Γιώργου Πετζετάκι, γιου του Αριστόβουλου Πετζετάκι της ομώνυμης πτωχευμένης βιομηχανίας, έρχεται να προστεθεί, καθώς, εκτός από τα εργοστάσια, προγραμματίστηκε και πλειστηριασμός για μια κατοικία του στη Βούλα.

Αν και κανείς δεν γνωρίζει πού βρίσκεται εδώ και μια δεκαετία, τα χρέη εξακολουθούν να τον κυνηγούν. Έτσι, όπως αποκαλύπτει το newmoney.gr,  στις 7 Ιουνίου 2023 θα βγει στο σφυρί ένα διαμέρισμα και μια θέση στάθμευσης σε πολυκατοικία στην Άνω Βούλα.

Βρίσκεται ειδικότερα στη θέση Άγιος Νικόλαος στην Άνω Βούλα στην διασταύρωση των οδών Ηλίου (πρώην Ακτής), αρ.29 και Κέρκυρας (Ιφιγενείας). Η πρώτη ιδιοκτησία είναι διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου που αποτελείται από τραπεζαρία, καθιστικό, κουζίνα, τρία υπνοδωμάτια, δύο λουτρά, W.C. ξένων, διάδρομο, έχει δύο βεράντες προς την Νοτιοδυτική πλευρά και άλλη βεράντα προς την Βορειοανατολική πλευρά.Έχει επιφάνεια 220 τ.μ. και η τιμή πρώτης προσφοράς έχει οριστεί στα  1.232.000 ευρώ.

Μαζί βγαίνει και μια θέση στάθμευσης υπογείου 11 τ.μ. με τιμή εκκίνησης 37.000 ευρώ.

Το διαμέρισμα αποκτήθηκε από τον Γιώργο Πετζετάκι τον Ιούλιο του 2008 και επισπεύδουσα στον πλειστηριασμό είναι ή εταιρεία «Θεά Άρτεμις Α.Ε.» που ενεργεί για λογαριασμό της Artemis Securitisation S.A

Τα βάρη του ακινήτου

Στα βάρη του ακινήτου περιλαμβάνονται:

1) Μια προσημείωση υποθήκης υπέρ της «ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Α.Ε., ποσού 1.950.000 ευρώ εγγραφείσα στις 31-7-2008

2) Μια προσημείωση υποθήκης υπέρ της «EUROBANK ERGASIAS» ποσού 60.000 ευρώ εγγραφείσα στις 22-9-2015,

3) Μια υποθήκη υπέρ της «ALPHA BANK Α.Ε.», ποσού 50.000 ευρώ εγγραφείσα στις 1-3-2017,

4) Μια υποθήκη υπέρ της Δ.Ο.Υ. Γλυφάδας, ποσού 997.837,04 ευρώ ,εγγραφείσα στις 27-5-2021,

5) Μια αναγκαστική κατάσχεση υπέρ του Α΄ Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. Αθηνών, ποσού 1.404.494,71 ευρώ εγγραφείσα στις 1-3-2011,

6) Μια συντηρητική κατάσχεση υπέρ της «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε.», ποσού 1.800.000 ευρώ εγγραφείσα στις 8-2-2012,

7) Μια αναγκαστική κατάσχεση υπέρ της Φ.Α.Ε. Θεσσαλονίκης, ποσού αντί του ποσού 476.811,12 ευρώ εγγραφείσα στις 4-7-2012,

8) Μια αναγκαστική κατάσχεση υπέρ της Δ.Ο.Υ. Μεγάλων Επιχειρήσεων, ποσού 2.263.718,33 ευρώ εγγραφείσα στις 6-12-2012.

9) Μια αναγκαστική κατάσχεση υπέρ της Δ.Ο.Υ. Γλυφάδας, ποσού 32.979,63 ευρώ

10) Μια αναγκαστική κατάσχεση υπέρ της Δ.Ο.Υ. Γλυφάδας, ποσού 69.418,29 ευρώ εγγραφείσα στις 7-9-2020 και

11) Μια αναγκαστική κατάσχεση υπέρ της «ARTEMIS SECURITISATION S.A.» ποσού 50.000 ευρώ εγγραφείσα στις 3-11-2022.

Η πρώτη ελληνική πολυεθνική

Η Πετζετάκις υπήρξε η πρώτη ελληνική πολυεθνική. Δημιούργημα του Αριστόβουλου Πετζετάκι, ενός ανθρώπου που μέσα από την εφευρετικότητα και τις πατέντες του άνοιξε για την εταιρεία του τους ορίζοντες των διεθνών αγορών.

Ανοιχτοχέρης, αφοσιωμένος στη δουλειά του, αλλά αναμφισβήτητα ηγετική προσωπικότητα αναγνωρισμένη από έντυπα όπως το Time και οι Financial Times που τον είχαν χαρακτηρίσει «εφευρέτη πρώτης γραμμής».

Η αφετηρία του ήταν μια ταπεινή βιοτεχνία κατασκευής ελαστικών εξαρτημάτων που είχε δημιουργήσει ο πατέρας του στο Μοσχάτο. Ο Αριστόβουλος σπούδασε χημικός μηχανικός και όταν πήρε στα χέρια του τη μικρή βιοτεχνία τη μετέτρεψε σε έναν βιομηχανικό όμιλο για τον οποίο μιλούσαν σε όλο τον κόσμο.

Σε ηλικία μόλις 37 ετών απολάμβανε ήδη τη δόξα και τα οικονομικά οφέλη της διεθνούς αναγνώρισης. Bασικό «όχημα» της επιτυχίας ήταν η δημιουργία του εύκαμπτου ελαστικού πλαστικού σωλήνα Heliflex, αλλά και της μηχανής και των καλουπιών για την παραγωγή του.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, ο σωλήνας Heliflex αντικατέστησε αμέσως το σωλήνα ruber που κυριαρχούσε στην ύδρευση, την άρδευση και τη γεωργία.

Σύντομα άρχισε να κατοχυρώνει διεθνείς πατέντες, οι οποίες αργότερα εκχωρήθηκαν σε κολοσσούς όπως οι Goodyear, Pirelli, Dunlop κ.α.

Tούτο αποτέλεσε το «διαβατήριο» για τη γιγάντωση της Πετζετάκις και την ίδρυση θυγατρικών σε 22 χώρες, με έμφαση στη M. Aνατολή και την Aφρική που είχαν τεράστιες ανάγκες ύδρευσης, ενώ παράλληλα έδινε το δικαίωμα χρήσης των πατεντών σε βιομηχανικούς κολοσσούς της εποχής, έναντι υψηλών royalties.

Tο 1968 ήρθε άλλη μια «χρυσή» πατέντα για τους σωλήνες αποχέτευσης που έφερε εκατομμύρια στα ταμεία της εταιρείας. Αυτή η θριαμβευτική πορεία συνεχίστηκε μέχρι το 1973.

Το τέλος και ο διάδοχος

Τότε ο αιφνίδιος θάνατος του Aριστόβουλου Πετζετάκι, σε ηλικία μόλις 50 χρόνων, από καρδιακό επεισόδιο, ήταν το καθοριστικό γεγονός για να ξεκινήσει να γράφεται «η αρχή του τέλους». O φυσικός του διάδοχος, ο γιος του Γιώργος ήταν μικρό παιδί. Οπότε ανέλαβε τα ηνία, το 1986, όταν τέλειωσε τις σπουδές του στο Boston College και τα μεταπτυχιακά στο London School Of Econimics, σε ηλικία 23 ετών.

Στο μεταξύ όμως, είχαν μεσολαβήσει στη διοίκηση και το «ταμείο» συγγενείς, σύμβουλοι και «επενδυτικά κεφάλαια» που δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Διαδοχικές εξαγορές, επεκτάσεις χωρίς στρατηγική και σπατάλες, αποτέλεσαν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.

Έτσι, ο Γιώργος Πετζετάκις είναι γεγονός ότι κάθισε εξ αρχής σε μια «ηλεκτρική καρέκλα». Για να καλυφθούν τα χρέη που στο μεταξύ είχαν δημιουργηθεί αναγκάστηκε να πουλήσει το πατρικό σπίτι στο Kεφαλάρι, ένα ακόμη σπίτι στη Φλόριντα και πολλά άλλα περιουσιακά στοιχεία. Tίποτα, όμως, δεν μπορούσε να κρατήσει την εταιρεία όρθια κυρίως από την ώρα, μάλιστα, που είχαν λήξει και οι πατέντες.

Στράφηκε στην ελβετική Javes Services για χρηματοδότηση ύψους 25 εκατ. ευρώ. Xρήματα που δεν μπήκαν ποτέ στα ταμεία του ομίλου, με τον ίδιο τον Πετζετάκι να βρίσκεται εκτός διοικητικού συμβουλίου…

Το 2010 η μετοχή τέθηκε υπό επιτήρηση, καταγγέλθηκαν τρία ομολογιακά δάνεια συνολικού ύψους 122 εκατ. ευρώ, τα ίδια κεφάλαια ήταν αρνητικά (71 εκατ.), ενώ οι υποχρεώσεις αυξάνονταν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς (154 εκατ.), το ίδιο και οι συσσωρευμένες ζημίες από παρελθούσες χρήσεις (229 εκατ.).

Παράλληλα, οι 11 παραγωγικές μονάδες και το εκτεταμένο δίκτυο πωλήσεων του ομίλου σε Eυρώπη, Aμερική και Mέση Aνατολή χάθηκαν εν μέσω του σκληρού ανταγωνισμού από ασιατικές εταιρείες, αλλά και των αστάθμητων παραγόντων που εκείνη την εποχή κλόνιζαν τη διεθνή οικονομία.

Η σύλληψη, η φυγή και τα σφυριά

Tον Nοέμβριο του 2011 έσκαγε σαν «βόμβα» η είδηση της σύλληψης του Γ. Πετζετάκι για χρέη προς το Δημόσιο, ύψους 2,1 εκατ. ευρώ. Το 2012 καταδικάστηκε ερήμην σε 10ετή φυλάκιση χωρίς αναστολή και έκτοτε αγνοείται, ενώ πιθανολογείται ότι έχει διαφύγει στο εξωτερικό μαζί με την Ιταλίδα σύζυγό Γκαμπριέλα.

O όμιλος τέθηκε επισήμως σε κατάσταση πτώχευσης το Δεκέμβριο του 2015 και στη συνέχεια με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, στις 26 Ιουλίου 2016, διορίστηκε προσωρινή διοίκηση αποτελούμενη από τους Ευάγγελο Δαούτη, Συρίδωνα Αντωνάκη και Κυριακή Πετζετάκι Αργυροπούλου (χήρα του Αριστόβουλου Πετζετάκι), «με µόνη ειδική αρμοδιότητα την παραλαβή επιδόσεων, κοινοποιήσεων, γνωστοποιήσεων ή ειδοποιήσεων, και τον διορισµό αντικλήτου προς παραλαβή αυτών»…

Παράλληλα, άρχισαν να βγαίνουν στο σφυρί οι μονάδες της Πετζετάκις.

H εκκίνηση για τον εκπλειστηριασμό των ακινήτων δόθηκε στις 27 Iουνίου 2013 στο Δικαστικό Mέγαρο Θεσσαλονίκης και αφορούσε τη μονάδα που δέσποζε στη Bιομηχανική Περιοχή της Σίνδου. Mετά από επανειλημμένες άγονες προσπάθειες εξαιτίας της υψηλής τιμής πρώτης προσφοράς (9,24 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 5,5 εκατ. ευρώ αντιστοιχούσαν στην ακίνητη περιουσία και τα υπόλοιπα 3,74 εκατ. ευρώ στην κινητή περιουσία της εταιρείας), τελικά η ναυαρχίδα του ομίλου στη Bόρεια Eλλάδα πέρασε σε άλλα χέρια, τέλη Nοεμβρίου του 2015. Tο οικόπεδο 10,5 στρεμμάτων και το κτίριο εμβαδού 540 τ.μ., τα πήρε η εταιρία Aραμπατζής Eλληνική Zύμη, έναντι τιμήματος περίπου 1,5 εκατ. ευρώ.

H δεύτερη πράξη για τα ακίνητα της «αυτοκρατορίας» που βυθίστηκε στα χρέη, άρχισε και πάλι από τις δικαστικές αίθουσες, του Ειρηνοδικείου Θηβών αυτή τη φορά, και κατέληξε στην πλατφόρμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Αφορούσε το κεντρικό εργοστάσιο της Πετζετάκις στον Eλαιώνα Bοιωτίας, -σύμβολο εξωστρέφειας για δεκαετίες, αλλά και σύμβολο της αποβιομηχάνισης της χώρας στη συνέχεια-, συνολικής έκτασης 246 στρεμμάτων, με βιομηχανικό συγκρότημα επιφάνειας 47.779,40 τ.μ., μαζί με τον μηχανολογικό εξοπλισμό.

Η Εθνική Τράπεζα επί χρόνια προσπαθούσε να το πουλήσει, αρχικά για 15 εκατ. ευρώ, μετά για 12 εκατ. και στη συνέχεια για 9,26 εκατ. ευρώ. Όλοι οι πλειστηριασμοί, με τελευταίο στις 6 Οκτωβρίου 2021, κατέληξαν άγονοι.

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2022, μετά από προσφυγή της Εθνικής Τράπεζας, το Μονομελές Πρωτοδικείο Θηβών, λαμβάνοντας υπόψη τη νεότερη έκθεση εκτίμησης (3/1/2022), με βάση την οποία «έχουν κλαπεί μηχανήματα και ουσιώδη εξαρτήματα άλλων μηχανημάτων με αποτέλεσμα η αξία των μηχανημάτων που βρίσκονται στο εργοστάσιο να υπολογίζεται στο ποσό των 600.000 ευρώ, ενώ οι εγκαταστάσεις της μονάδας δεν διαθέτουν φύλαξη τα τελευταία δύο έτη, τα κτίρια είναι εγκαταλειμμένα στο σύνολό τους, ο δε χώρος έχει λεηλατηθεί και έχουν αποξηλωθεί σημαντικά τμήματά τους, ώστε να μην είναι λειτουργικά στην υφιστάμενη κατάστασή τους», αποφάσισε την περαιτέρω μείωση της τιμής εκκίνησης στα 7.360.000 ευρώ (αξία εγκαταστάσεων 6.760.000 ευρώ και αξία μηχανολογικού εξοπλισμού 600.000 ευρώ). Με αυτή η νέα τιμή χτύπησε το σφυρί στις 14 Οκτωβρίου και τελικά το εργοστάσιο κατακυρώθηκε με 500 ευρώ παραπάνω, στα 7.360.500 ευρώ.