Σε υψόμετρο 750 μέτρων στην Πέλλα, βρίσκεται το χωριό Παναγίτσα.
Εκεί οι κάτοικοί του εκτός από συγχωριανοί, φίλοι, συγγενείς είναι και συνέταιροι! αφού κατέχουν μετοχές της ίδιας επιχείρησης εδώ και αρκετά χρόνια.
Από τους 300 μόνιμους κατοίκους της Παναγίτσας, οι 550 είναι μέτοχοι μιας εταιρείας, στις συσκέψεις της οποίας συζητούνται πρώτα τα προσωπικά νέα και μετά τα επαγγελματικά, αφού γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους, δεδομένου ότι οι περισσότεροι μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά.
Όλα ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990 όταν υπήρχε πρόβλημα με την άρδευση των εκτάσεων.
Ο Γιώργος Παρθενόπουλος, τότε πρόεδρος της κοινότητας και πρώην δήμαρχος Βεγορίτιδας, φιλόδοξος και οραματιστής ξεκίνησε όταν ανέλαβε την κοινότητα να λύσει το αρδευτικό πρόβλημα.
Τότε γνώρισε έναν καθηγητή ο οποίος του είπε ότι θα υπήρχε επιδότηση για παραγωγή ρεύματος και πράγματι ο κ. Παρθενόπουλος, συνταξιούχος σταθμάρχης του ΟΣΕ σήμερα, έφτιαξε έναν μικρό σταθμό παραγωγής με τρεις τεχνητές λίμνες που φτιάχτηκαν για την άρδευση.
“Ξεκινήσαμε αλλά χωρίς τη λογική ότι θα βγάλουμε λεφτά από αυτή την ιστορία. Ποιος θα το πίστευε τότε το 1996. Οπότε είπα στους συγχωριανούς να βάλουν από λίγα χρήματα όλοι για να μπούμε σε πρόγραμμα, και έτσι έγινε”, λέει στο OTAmagazine.gr ο κ. Παρθενόπουλος.
Η πολυμετοχική επιχείρηση ξεκίνησε αρχικά με τρεις τεχνητές λίμνες για την υδροδότηση των καλλιεργειών, ενώ σήμερα κινείται σε τρεις πυλώνες.
Ύδρευση μαζί με παραγωγή ενέργειας, μεταποίηση με πολλά τοπικά προϊόντα αλλά και τουρισμό.
“Όταν τελειώσαμε με τους σταθμούς κάναμε και ένα αναψυκτήριο για να δημιουργήσουμε ένα σημείο αναφοράς, το ΕΒΟΡΑ 1030 όπου είναι η εταιρεία που διαχερίζεται έναν πολυχώρο που γίνονται events όπως γάμοι, βαφτίσεις, εκδηλώσεις και έχουμε και τις μεταποιήσεις τοπικών προιόντων που εξάγουμε και στο εξωτερικό”.
Αυτή τη στιγμή στο χωριό υπάρχουν περίπου 550 μόνιμοι κάτοικοι, αλλά οι 245 είναι οι μέτοχοι της εταιρείας που συστήθηκε το 1997 με τον τίτλο “Ενεργειακή Τουριστική Παναγίτσας ΑΕ” και παράγει ηλεκτρική ενέργεια από μικρούς υδροηλεκτρικούς σταθμούς που λειτουργούν από το νερό που συγκεντρώνεται σε ταμιευτήρες.
«Σημαντικό ποσό κάθε χρόνο δαπανάται για τον εκσυγχρονισμό του χώρου αναψυχής και τη βελτίωση των υποδομών», λέει ο κ. Γιώργος Παρθενόπουλος, ο οποίος είναι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας.
Το νερό που συγκεντρώνεται στους ταμιευτήρες αξιοποιείται για τις αρδευτικές ανάγκες του χωριού κατά τους θερινούς μήνες.
“Με τη λύση της αποθήκευσης νερού καταφέραμε να έχουμε οφέλη και για την άρδευση, της οποίας το πρόβλημα οξύνεται κάθε χρόνο.
Σκεφτείτε ότι όταν ξεκινήσαμε είχαμε 1500 στρέμματα που ποτίζονταν και τώρα φθάσαμε τις 5000 στρέμματα με πολύ χαμηλό κόστος”.
Το brand name της εταιρείας «EΒOΡA 1030» που χρησιμοποιήθηκε για τις τουριστικές εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Παναγίτσα από το 2008 και από το 2017 μετά την επέκταση των δραστηριοτήτων της στον τομέα της επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προϊόντων είναι το σήμα της στη συσκευασία.
Το 2017 ξεκίνησε η καινούργια δραστηριότητα, σε μια προσπάθεια προβολής και προώθησής της τοπικής παραγωγής.
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε, αφού πρώτα επισκευάστηκε, το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο ΜΗΛΙΔΑ, ιδιοκτησίας του ΑΣΚ Παναγίτσας, και τα 1.000 τετραγωνικά μετατράπηκαν σε εργαστήριο επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προϊόντων του τόπου.
Με την παραγωγή γλυκών και μαρμελάδων με ή χωρίς ζάχαρη, βασισμένων σε παραδοσιακές συνταγές όπως στο σπίτι μας, έγινε η αρχή. Ακολούθησε η παραγωγή και τυποποίηση αποξηραμένων φρούτων και τομάτας που καλλιεργούνται και συλλέγονται στον τόπο.
Το 2019 το φθινόπωρο υπήρξε επέκταση και στην παραγωγή σάλτσας και κομπόστας ροδάκινο χωρίς προσθήκη ζάχαρης.
Τα προϊόντα που παρασκευάζονται και είναι σήμερα διαθέσιμά είναι: Γλυκά, μαρμελάδες, σάλτσα ,κομπόστα ροδάκινο και αποξηραμένα φρούτα. Τα προϊόντα διατίθενται σε 250 καταστήματα σε Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα, Ξάνθη, Κομοτηνή, Έδεσσα, Νάουσα, Αιγίνιο, Κατερίνη, Πτολεμαΐδα, Λάρισα και Αθήνα.
Βέβαια ο κ. Παρθενόπουλος δεν μένει στα παραπάνω: “Έχω κάνει κάποιες συζητήσεις για ένα πειραματικό σταθμό παραγωγής υδρογόνου. Θα το κάνουμε σε δικό μας χώρο, δίπλα σε έναν υδροηλεκτρικό σταθμό. Έχω κάνει με ένα κέντρο Πανεπιστημιακό κάποιες διαβουλεύσεις ώστε να το φτιάξουν εκείνοι και να μας το δώσουν και εμείς στη συνέχεια θα δούμε τι θα κάνουμε. Με αυτό το πειραματικό να δώσουμε το ρεύμα που θα παράγουμε στις αρδευτικές γεωτρήσεις για να μην πληρώνουν και ίσως να δίνουμε ρεύμα και στο δημοτικό σχολείο για παράδειγμα”.
ΠΗΓΗ https://www.otamagazine.gr
