Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
Γράφουν Παναγιώτης Τσιμπούκης / Βασιλική Κόκκαλη
Βάσει αυτής της απόφασης του Ανώτατου Ποινικού Δικαστηρίου της χώρας ο Νίκος Σειραγάκης, ο οποίος είχε κριθεί ένοχος για ασέλγεια εις βάρος 36 ανηλίκων (κατά την πενταετία 2006-2011) και είχε καταδικαστεί σε 401 χρόνια κάθειρξη (κατά συγχώνευση 220), συνελήφθη εκ νέου και αναφυλακίστηκε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι αρεοπαγίτες, στο κατάστημα κράτησης της Τρίπολης.
Ειδικότερα, οι αρεοπαγίτες έκαναν δεκτή την πρόταση της αντεισαγγελέα Αδαμαντίας Οικονόμου (είχε προηγηθεί αίτηση αναίρεσης του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρου Ντογιάκου) για αναίρεση του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου με το οποίο ο 59χρονος καταδικασθείς έπειτα από μόλις 12,5 έτη παραμονής του στη φυλακή αφέθηκε ελεύθερος τον περασμένο Απρίλιο προκαλώντας την οργή των θυμάτων και των οικογενειών τους. Στην αρεοπαγιτική απόφαση, την οποία παρουσιάζει το «ΘΕΜΑ», επισημαίνεται ότι το επίμαχο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών με το οποίο η πόρτα της φυλακής άνοιξε ξανά για δεύτερη φορά για τον 59χρονο δεν έχει την απαιτούμενη αιτιολογία.
Το πλέον σοβαρό όμως είναι ότι οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί διαβλέπουν το ενδεχόμενο ο Νίκος Σειραγάκης να τελέσει νέα εγκλήματα εις βάρος παιδιών, σαν και αυτά για τα οποία καταδικάστηκε, αν βρεθεί εκτός φυλακής. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι αρεοπαγίτες στην απόφαση που εξέδωσαν, το βούλευμα που υπό όρους αποφυλάκισε τον Σειραγάκη «δεν αποκλείει την πιθανότητα υποτροπής του στην ηβηφιλία και εφηβοφιλία, καθώς η κρίση του (δικαστικού συμβουλίου) δεν βασίζεται σε συγκεκριμένα περιστατικά, αλλά αποτελεί γενική εκτίμηση μη δυνάμενη θεωρητικά να αποκλειστεί». Ούτε όμως αιτιολογεί το βούλευμα, σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, ότι ο 59χρονος έχει μεταμεληθεί για τις πράξεις που τέλεσε.
«Θα εγκληματήσει ξανά»
Εξάλλου, οι αρεοπαγίτες σημειώνουν στην απόφασή τους ότι η καλή συμπεριφορά του μέσα στη φυλακή, η οποία μέτρησε για την αποφυλάκισή του, «δεν αποτελεί ασφαλή ένδειξη για την ανυπαρξία κινδύνου μελλοντικής υποτροπής του», ούτε αποκλείεται «η συμπεριφορά του αυτή να είναι προσποιητή». Και όλα αυτά τη στιγμή κατά την οποία ψυχίατρος δημόσιου νοσοκομείου βεβαιώνει ότι «η υποτροπή της ηβηφιλίας και εφηβοφιλίας του μπορεί να συμβεί».
Κατά τα μέλη του Ζ΄ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου «το προσβαλλόμενο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου δεν διέλαβε την επιβαλλόμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού δεν εκτίθενται σ’ αυτό με σαφήνεια και πληρότητα τα στοιχεία εκείνα από τα οποία να προκύπτει διαφοροποίηση της προσωπικής κατάστασης του καταδικασθέντος κρατουμένου και απεξάρτησή του από την έξη της ηβηφιλίας και εφηβοφιλίας».
Σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου, η αιτιολογία του προσβαλλόμενου βουλεύματος, ως προς την «καλή διαγωγή» του κρατουμένου τυγχάνει υποθετική και ενδοιαστική, δεδομένου ότι, ενώ κατέληξε στην κρίση ότι ο κρατούμενος κατά τη διάρκεια της κράτησής του επέδειξε «εξακολουθητικά καλή διαγωγή και επιπλέον υφίστανται και τα εχέγγυα σχετικά με την εκτός του καταστήματος κράτησης διαβίωσή του και βιοπορισμό του», εν τούτοις καταλήγει ότι «η πιθανότητα υποτροπής της ηβηφιλίας και εφηβοφιλίας του δεν βασίζεται σε συγκεκριμένα περιστατικά, αλλά αποτελεί γενική εκτίμηση, μη δυνάμενη θεωρητικά να αποκλειστεί».
Στο σημείο, όμως, αυτό, σύμφωνα με την αρεοπαγιτική απόφαση, «δημιουργείται ασάφεια που καθιστά την αιτιολογία του προσβαλλόμενου βουλεύματος ελλιπή, με λογικά κενά και τον αναιρετικό έλεγχο περί της ορθής ή μη εφαρμογής διατάξεων του άρθρου 106 παρ. 1 Π.Κ.». Το Συμβούλιο Εφετών Ναυπλίου, συνεχίζει το Ζ΄ Ποινικό Τμήμα, «εσφαλμένα εφάρμοσε τις διατάξεις του άρθρου 106 Π.Κ., που παραβίασε εκ πλαγίου, αφού δεν αναφέρονται στο βούλευμα κατά τρόπο σαφή, πλήρη και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν τη θετική κρίση των προϋποθέσεων για την υφ’ όρο απόλυση του καταδίκου, με συνέπεια να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος για την ορθή ή μη εφαρμογή της διάταξης που εφαρμόστηκε».
Αναλυτικότερα, κατά τους αρεοπαγίτες, ενώ το Συμβούλιο του Ναυπλίου δέχεται ότι ο κατάδικος κατά τη διάρκεια της κράτησής του δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά και έχει επιδείξει «εξακολουθητικά καλή διαγωγή, δεν εξηγεί αν τα στοιχεία αυτά της ως άνω συμπεριφοράς του δικαιολογούν θετική κρίση για την υφ’ όρο απόλυσή του, αλλά αρκείται για την αποτροπή της μελλοντικής αρνητικής εγκληματικής συμπεριφοράς του ως προς την ηβηφιλία και εφηβοφιλία στην μετά την αποφυλάκισή του πραγματοποίηση μιας συνεδρίας ανά μήνα με ψυχίατρο ή ψυχολόγο δημόσιου νοσοκομείου ή άλλου συναφούς ιδρύματος με μορφή ΝΠΔΔ».
Ακόμη, όπως αναφέρουν οι αρεοπαγίτες, για τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε ο προπονητής, το Συμβούλιο «δεν αιτιολογεί τη θετική ή αρνητική κρίση του ποινικού σωφρονισμού και την ηθική βελτίωσή του γι’ αυτά, την οποία να άντλησε από την αυτοπρόσωπη παράστασή του ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Τριπόλεως, αλλά αορίστως δέχτηκε ότι οι σχετικές εξηγήσεις του καταδικασθέντος αφορούν τις διατάξεις του άρθρου 79 Π.Κ.».
Ψυχοθεραπεία
Ούτε όμως -συνεχίζουν οι αρεοπαγίτες- η παραδοχή του βουλεύματος ότι η καλή συμπεριφορά του καταδικασθέντος κατά τη διάρκεια της κράτησής του και η καλή διαγωγή του κατά τη διάρκεια των τακτικών αδειών που έχει λάβει αποτελούν «ασφαλή ένδειξη για την ανυπαρξία κινδύνου μελλοντικής υποτροπής του».
Επιπλέον, στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου «δεν περιλαμβάνονται διαπιστώσεις ότι αποκλείεται η συμπεριφορά αυτή να είναι προσποιητή». Πολύ περισσότερο μάλιστα, συνεχίζει η απόφαση, «όταν η ψυχίατρος, αναφέρει ότι «η ομαδική ψυχοθεραπεία υποδεδειγμένη από τους ψυχοθεραπευτές θα βοηθούσε για όσο χρονικό διάστημα κρίνουν (οι ψυχοθεραπευτές), αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η υποτροπή της ηβηφιλίας και εφηβοφιλίας του μπορεί να συμβεί»».
Επομένως, καταλήγουν οι αρεοπαγίτες, στο επίμαχο βούλευμα, «εκτός από την έλλειψη αιτιολογίας και των λογικών κενών, περιέχονται ασάφειες, ενδοιαστική και υποθετική κρίση, με συνέπεια, εν όψει των ασαφειών και των υποθετικών και ενδοιαστικών σκέψεων να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος για την ορθή ή μη εφαρμογή της διάταξης που εφαρμόστηκε». Εν όψει αυτών, καταλήγει ο Αρειος Πάγος, «οι αναιρετικοί λόγοι είναι βάσιμοι και ως εκ τούτου πρέπει να αναιρεθεί το προσβαλλόμενο υπ’ αριθμ. 26/2023 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Συμβούλιο, του οποίου η συγκρότηση θα γίνει από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως».
Το ιστορικο
Αξίζει να σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Σειραγάκης βρέθηκε εκτός φυλακής. Τον Απρίλιο του 2020 είχε αποφυλακιστεί και πάλι, αλλά παραβίασε τους περιοριστικούς όρους που του είχαν επιβληθεί και μετά από παρέμβαση του τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασίλη Πλιώτα επέστρεψε στις φυλακές. Ο γυμναστής εξέτιε τότε την ποινή του στις Φυλακές Γρεβενών και αποφυλακίστηκε αφού είχε εκτίσει μόλις 7 έτη, 10 μήνες και 25 μέρες από τη δυσθεώρητη ποινή των 220 ετών κατά συγχώνευση που του είχε επιβληθεί.
Η αποφυλάκισή του τον Απρίλιο του 2020 είχε γίνει υπό τους περιοριστικούς όρους ότι δεν θα απομακρυνόταν από την περιοχή του Δήμου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης που είχε δηλώσει ως τόπο διαμονής και ότι θα εμφανιζόταν κάθε μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα της συγκεκριμένης περιοχής. Επίσης, του είχε απαγορευθεί να εμφανίζεται στο Ρέθυμνο της Κρήτης, εκεί όπου τέλεσε τα εγκλήματά του, όπως και του είχε απαγορευθεί η έξοδος από τη χώρα.
Ομως, λίγες μόλις ημέρες μετά την αποφυλάκισή του ο Νίκος Σειραγάκης συνελήφθη με εντολή του εισαγγελέα Γρεβενών για παραβίαση ενός εκ των περιοριστικών όρων που του είχαν επιβληθεί. Για τον λόγο αυτό συνελήφθη και οδηγήθηκε στις Φυλακές Τρίπολης, στις οποίες κρατούνται άτομα που έχουν διαπράξει εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, όπως είναι βιασμός, ομαδικός βιασμός, βιασμός ανηλίκου κ.λπ.
Από την Τρίπολη ο Νίκος Σειραγάκης υπέβαλε νέα, δεύτερη, αίτηση αποφυλάκισης, αλλά αυτή απορρίφθηκε στις αρχές του 2022 από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ναυπλίου. Στη συνέχεια άσκησε έφεση (18.3.2022), η οποία, με οριακή πλειοψηφία (με ψήφους 2 προς 1), έγινε δεκτή από το Συμβούλιο Εφετών Ναυπλίου. Το δικαστικό συμβούλιο του Ναυπλίου με το βούλευμά του, το οποίο τώρα ο Αρειος Πάγος αναίρεσε, έκρινε ότι ο προπονητής, ο οποίος είχε εκτίσει τα 3/5 της ποινής του, μπορεί να βρεθεί εκτός φυλακής με την επιβολή περιοριστικών όρων.
Οι δικαστές της πλειοψηφίας του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου είχαν λάβει υπόψη τους ότι ο καταδικασθείς εντός των φυλακών είχε επιδείξει άψογη συμπεριφορά, παρακολουθούσε μαθήματα σε σχολείο, εργαζόταν στο κυλικείο των φυλακών και είχε μεροκάματα (ευεργετικός υπολογισμός ημερών κράτησης), συμμετείχε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες και τον παρακολουθούσε ψυχολόγος. Ακόμη, σταθμίστηκε και το γεγονός ότι ο 59χρονος είχε ήδη λάβει άδειες από τις Φυλακές Γρεβενών πριν το έτος 2019 από 5 έως 7 ημέρες λόγω καλής διαγωγής και τήρησε απαρέγκλιτα την ημέρα και ώρα επιστροφής του στο κατάστημα κράτησης.
Ετσι, οι δικαστές του Ναυπλίου άνοιξαν την πόρτα της φυλακής στον Νίκο Σειρηγάκη, επιβάλλοντάς του έξι περιοριστικούς όρους: Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, αυτοπρόσωπη εμφάνιση δύο φορές τον μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής που θα διαμένει (έχει δηλώσει ως τόπο διαμονής προάστιο των Αθηνών), υποχρεωτική διαμονή του στον συγκεκριμένο τόπο που έχει δηλώσει, απαγόρευση μετάβασης στην Κρήτη και απαγόρευση συναναστροφής του με ανηλίκους χωρίς την παρουσία ή τη συναίνεση εκείνων που έχουν την επιμέλειά τους.
Παράλληλα, οι δικαστές υποχρέωσαν τον 59χρονο να επισκέπτεται για την επόμενη πενταετία μία φορά τον μήνα ψυχίατρο ή ψυχολόγο του Δημοσίου ή ΝΠΔΔ για συνεδρίες και να προσκομίζει σχετική βεβαίωση στην Υπηρεσία Επιμελητών Κοινωνικής Αρωγής Αθηνών. Ωστόσο, ο Αρειος Πάγος εξέφρασε εντελώς διαφορετική νομική άποψη και αναίρεσε το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου, με αποτέλεσμα να «αναφυλακιστεί» ο προπονητής.
