Την αρχή έκανε μια ομάδα πολιτών στην Πάρο. Άνθρωποι απλοί που αγανάκτησαν δικαίως με μια κατάσταση, σώθηκε η υπομονή τους. Και αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Εννοείται όμως, όσες καλές κι αν είναι οι προθέσεις αυτών που μάθαμε να συνοψίζουμε ως «κίνημα της πετσέτας», δεν μπορούμε να περιμένουμε πως τα πράγματα θα αλλάξουν έτσι. Δίχως δηλαδή κρατική παρέμβαση, βούληση.
Ναι, είμαστε πολλάκις πικραμένοι, ίσως και προδομένοι, από τους κατά καιρούς κυβερνώντες. Όμως η βάση, παγκοσμίως, είναι η ίδια. Η κεντρική διοίκηση και αποκλειστικά αυτή έχει τη δύναμη και την ευθύνη να κάνει τις τομές, να φροντίσει για την τήρηση του νόμου. Οι πολίτες μπορούν μόνο να πιέσουν, να ωθήσουν τα πράγματα προς μια κατεύθυνση. Όπως εν προκειμένω.
Τα πρώτα άμεσα βήματα της αντίδρασης των καθ’ ύλην αρμοδίων είναι ελπιδοφόρα. Ο κρατικός μηχανισμός έχει επιτέλους ενεργοποιηθεί. Κάτι φαίνεται επιτέλους να κινείται για να σταματήσει η ασυδοσία ορισμένων που θεωρούν ότι μπρος στο κυνήγι του κέρδους μπορούν να καταπατούν τα δικαιώματα των πολλών, να «παίζουν» με τη δημόσια γη, να κάνουν ό,τι τους καπνίσει χωρίς να λογαριάζουν τις συνέπειες. Κακοί κοντόφθαλμοι επαγγελματίες του τουρισμού είναι στην ουσία, που δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό κάνουν, γενικώς και ειδικώς.
Ο εισαγγελέας Εφετών Αιγαίου Οδυσσέα Τσορμπατζόγλου είναι ένας από τους ανθρώπους που βάσει θέσης μπορεί να επηρεάσει κομβικά τη γενικότερη εικόνα. Και μοχθεί πλέον με όλες του τις δυνάμεις για να απαντήσει ως πρέπει στις διαδοχικές καταγγελίες για αυθαιρεσίες σε διάφορα νησιά του Αιγαίου.
Λόγω καταστάσεων και μεγεθών, αυτήν την εποχή βρίσκεται κυρίως στη Μύκονο. Αλλά (θα) πάει και όπου αλλού χρειαστεί στις Κυκλάδες. Ο ρόλος του είναι να συντονίζει, να ελέγχει και να προστατεύει, όχι μόνο στο επίπεδο των αυθαίρετων κτισμάτων, αλλά στην διαπίστωση παραβάσεων ηχορύπανσης ή άλλων κακουργηματικών πράξεων (ναρκωτικά ληστείες κλπ).
Μιλώντας στην «Καθημερινή» μας έδωσε να καταλάβουμε το ακριβές μέγεθος του προβλήματος καθώς και τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που συναντά καθημερινά στη δουλειά του.
Μοναδικό του μέλημα είναι η εφαρμογή του νόμου. Και πώς διασφαλίζεται αυτό; «Με την αμεσότητα, με τον παραδειγματισμό, με τη συζήτηση, με την κατανόηση, με την ενημέρωση. Η πρόληψη, επίσης, είναι μια πολύ σημαντική διάσταση σε αυτή την προσπάθεια. Προτιμώ να προλαμβάνω τα κακώς κείμενα μιλώντας με τους ανθρώπους, και έχω δει πως γενικά ακούν, κατανοούν και συμμορφώνονται», εξηγεί.
Ο ίδιος είδε με πολύ καλό μάτι τις πρωτοβουλίες των πολιτών στην Πάρο, αλλά και αλλού. Αντιμετωπίζει ως εξής το καθήκον του: «Εμείς διερευνούμε, διαπιστώνουμε και καταγράφουμε την εκτροπή. Το για ποιους λόγους συμβαίνει, κάτω από ποιες συνθήκες συμβαίνει και αν εξωθήθηκε σε αυτήν ο επιχειρηματίας, είναι καταστάσεις και δεδομένα που θα ελέγξει στη συνέχεια το δικαστήριο. Οι παραλίες, για παράδειγμα, ανήκουν στους Έλληνες και δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο παράνομης εκμετάλλευσης. Εγώ από την πλευρά μου δεσμεύομαι ότι θα πράξω με όλες μου τις δυνάμεις ό,τι περνάει από το χέρι μου για να τις απολαμβάνουν».
Ο κύριος Οδυσσέας Τσορμπατζόγλου ξέρει καλά πως δεν είναι οι Έλληνες περισσότερο παραβατικοί από άλλους λαούς. Όλοι, κι αυτό ουδεμία σχέση έχει με εθνικότητες, είναι εν δυνάμει επιρρεπείς στην παρανομία αν βασιλεύει η ατιμωρησία. Η εφαρμογή του νόμου, αυτή κάνει τη διαφορά.
Γι’ αυτόν, ικανοποίηση είναι να βλέπει μια επιχείρηση που τηρεί τη νομιμότητα και πηγαίνει καλά. Δεν δρα τιμωρητικά. Αλλά αποτρεπτικά. Χαίρεται επίσης γι’ αυτό που κάνει, έχοντας αποδεχτεί τις δυσκολίες που έχει η δουλειά του – όπως όλες. Ως πρώην αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού και έχοντας γυρίσει τον κόσμο με ποντοπόρα πλοία, αγαπάει τη θάλασσα και λέει πολλά για το πώς του αρέσει να ζει το γεγονός πως κατοικεί σε ένα τρεχαντήρι, ονόματι «Πολικός», το οποίο υπό νορμάλ συνθήκες βρίσκεται αραγμένο στην Ερμούπολη στη Σύρο.
Το σπίτι του είναι και το μέσο που τον μεταφέρει από νησί σε νησί. Δίνοντάς του το αβαντάζ να εμφανίζεται αναπάντεχα και να μην αφήνει χρόνο και χώρο σε τυχόν παραβάτες να κρύψουν τις ανομίες τους. Τον Μάιο δήλωνε ότι οι αυθαιρεσίες στη Μύκονο έχουν ημερομηνία λήξης και ότι αν κάποιος έπρεπε να φοβάται αυτοί είναι «όσοι παραβιάζουν το νόμο, όσο ψηλά κι αν είναι».
Καλή η ζωή στο καΐκι, αλλά δεν συνεπάγεται και απομόνωση. Ο Οδυσσέας Τσορμπατζόγλου ξέρει καλά πως η επαφή με την κοινωνία πρέπει να είναι προτεραιότητα αν θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του.
Να πώς το θέτει: «Ο εισαγγελικός λειτουργός πρέπει να ζει μέσα στην κοινωνία, την οποία καλείται να κρίνει. Δεν πρέπει να τη φοβάται, ούτε να οχυρώνεται πίσω από τείχη παριστάνοντας έναν γκουρού ο οποίος καλείται να εφαρμόσει τον νόμο στο όνομα κάποιας ανώτερης αυθεντίας. Αν το κάνει έτσι, κατά τη γνώμη μου θα αποτύχει. Πρέπει να ζει στην κοινωνία, να γνωρίζει την κοινωνία, να ξέρει τι είναι τι στην κοινωνία, σε επίπεδο και συναισθήματος αλλά και πραγματικότητας. Διαφορετικά η κρίση του μπορεί να γίνει εσφαλμένη και άδικη. Ο νόμος πάντοτε έπεται των κοινωνικών εξελίξεων».
Κάνει τη δουλειά του και την κάνει καλά αυτός ο «καπετάνιος» του νόμου. Χαρακτηριστικά, το διάστημα 21 Ιουλίου – 25 Αυγούστου ο συνολικός αριθμός των ελέγχων έφτασε τους 3.455 και ο συνολικός αριθμός των παραβάσεων τις 1.081. Κάτι επιτέλους κινείται, κάτι γίνεται σωστά. Το «κίνημα της πετσέτας» αυτό ακριβώς ζητούσε, το «κίνημα της πετσέτας» τώρα δικαιώνεται.
(ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ)
