Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Γράφει Βασίλης Τσακίρογλου
Χρησιμοποιώντας τον «πατέρα» Φώτιο, ως λίγο-πολύ αρχέτυπο δείγμα ζηλωτή κατά των ταυτοτήτων, τα επιχειρήματά του συνίστανται σε μια τρομοκρατική εσχατολογία, άνευ ειρμού ή οποιουδήποτε ίχνους τεκμηρίωσης: «Δεν υπάρχει επιστροφή. Βγάλατε ταυτότητα για την αιώνια κόλαση. Αυτή η σατανο-ταυτότητα είναι βιομετρική, ηλεκτρονική, χάραγμα στο μέτωπο και το χέρι. Υπάρχει το σκοτεινό δωμάτιο στο αστυνομικό τμήμα του σατανά, θα σου κάνει ενδοσκόπηση, θα σου χαράζει την ίριδα, χάραγμα στο μέτωπο και χάραγμα από σκάνερ, στην παλάμη, στο δάχτυλο και το χέρι. Χάραγμα στο χέρι και το μέτωπο είναι η ταυτότητα που θα πας να παραλάβεις».
Στη Θεσσαλονίκη, όμως, τον ρόλο του οργανωτή είχε αναλάβει κυρίως ένας «λαϊκός», ο τέως αστυνομικός από τη Σταυρούπολη, Τάσος Θεοδωρίδης. Ηδη γνωστός στο πεδίο των αρνητών από προηγούμενες κινητοποιήσεις ενάντια στην εκάστοτε εκσυγχρονισμένη εκδοχή των ταυτοτήτων, παράλληλα ιδρυτής και πρόεδρος του Ελληνορθοδόξου Συλλόγου «Αγιος Βασίλειος», στο συλλαλητήριο που διοργάνωσε στην παραλιακή ζώνη της συμπρωτεύουσας πέριξ του Λευκού Πύργου ο κ. Θεοδωρίδης φρόντισε να δώσει το μικρόφωνο σε ιεράρχες των παλαιοημερολογιτών. Ενώ στο βάθρο των ομιλητών βρίσκονταν προσωπικότητες όπως ο πασίγνωστος τηλεκήρυκας Νίκος Κωνσταντινίδης.
Ενδεικτικό της αποφασιστικότητας και της ετοιμότητας των παρευρισκομένων για πόλεμο μέχρις εσχάτων είναι το ύφος και η φρασεολογία ενός εκ των ρητόρων που διέγειραν το πλήθος. Ο επίσκοπος Δαβίδ είπε, μεταξύ άλλων, ότι «εμείς ερχόμαστε εδώ εκπροσωπώντας την εκκλησία των γνησίων ορθοδόξων χριστιανών. Είμαστε μαζί σας, είμαστε με τους Ελληνες, είμαστε με τους ορθοδόξους, είμαστε με την πατρίδα μας, είμαστε με την Ιστορία μας, είμαστε με τη Ρωμιοσύνη, η οποία είναι αθάνατη και θα ζήσει εις τους αιώνας των αιώνων. Εδώ υπάρχει αντίσταση απέναντι στον “Πονηρόν”, όπως λέγει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός -“αντισταθείτε εις τον Πονηρόν”. Και μη σταματήσετε ποτέ να τον πολεμάτε. Διότι εκείνος δεν σταματά ποτέ να σας πολεμά. Δεν υπάρχει ειρήνη, αγαπητοί μου αδελφοί. Υπάρχει πόλεμος. Αδιάπτωτος και συνεχής πόλεμος μέχρι τέλους. Μέχρι το τέλος της ιστορίας, μέχρι το τέλος της ζωής μας, είθε ο Χριστός να είναι μαζί μας, είθε εμείς να είμαστε με τον Κύριο, την Ορθοδοξία, τον Ελληνισμό, τη Ρωμιοσύνη και να ζήσουμε εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
Ταυτότητα με Νίκη και Χρυσή Αυγή
Σε ό,τι αφορά τον βασικό διοργανωτή του συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη, τον κ. Θεοδωρίδη, εκτός από τη δραστηριότητά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φιλοξενείται επίσης σε τηλεοπτικές εκπομπές, δελτία ειδήσεων κ.λπ. Μέσω αυτού του βήματος, ο κ. Θεοδωρίδης έχει την ευκαιρία να εκθέσει τις απόψεις του ως εξής: «Συντασσόμαστε με τη Νίκη, το κόμμα του κ. Νατσιού. Είμαστε αντίθετοι σε αυτή την ηλεκτρονική φυλακή, σε αυτή την ηλεκτρονική δικτατορία που έρχεται. Η ψηφιακή ταυτότητα στο μέλλον θα συνδεθεί με το ψηφιακό χρήμα.
Θα υπάρχει κόφτης αγορών, θα σε ελέγχει ένα λογισμικό το τι θα αγοράσεις, τι θα φας καθημερινά και πολλά άλλα. Είναι ένα γιγαντιαίο ηλεκτρονικό φακέλωμα, οι κινήσεις μας θα είναι δακτυλοδεικτούμενες. Εμείς θέλουμε να κόψουμε γέφυρες από τέτοια μέσα, διότι είναι ένα σκαλοπάτι για την εμφύτευση ενός μικροτσίπ στο δεξί μας χέρι ή στο μέτωπο. Αυτή είναι η ηλεκτρονική φυλακή. Δεν θα μπορείς ούτε να κοιμηθείς χωρίς αυτή την ταυτότητα».
Η επιχειρηματολογία κατά των νέων ταυτοτήτων επαναλαμβάνεται με ελάχιστες τροποποιήσεις στη δημόσια σφαίρα, είτε γραπτώς είτε προφορικώς – περιέργως όμως κατά κόρον μέσω των ηλεκτρονικών μέσων. Τα οποία, παρεμπιπτόντως, βάσει κοινής λογικής, θα έπρεπε να βδελύττονται και να αποτάσσονται οι αρνητές. Αντιθέτως, εκφράζονται ελεύθερα και χωρίς ενδοιασμούς στο Facebook, στο YouTube και, οπωσδήποτε, στο TikTok.
«Η ταυτότητα έχει ένα τσιπάκι. Είναι το προάγγελμα του τσιπαρίσματος, το προχάραγμα. Ολα τα στοιχεία θα πηγαίνουν σε έναν κεντρικό υπολογιστή, από εκεί θα ελέγχονται εκατομμύρια άνθρωποι, κι αν δεν είσαι καλό παιδί κι αν είσαι κατά του συστήματος μπορεί να σου κλείσουνε την πόρτα στα μούτρα και να μη μπορείς να ψωνίσεις, αυτό που γίνεται στην Κίνα. Δεν μπορούν να φάνε. Μας ειδοποίησε ο Αγιος Παΐσιος πριν από 30 χρόνια. Είναι σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων». Τάδε έφη σε δελτίο ειδήσεων μια αρνήτρια των ταυτοτήτων από τη Θεσσαλονίκη. Κατά σύμπτωση, στις βουλευτικές εκλογές του 2019 είχε θέσει υποψηφιότητα με τη Χρυσή Αυγή.
Αντι-νεοταξίτες και χριστιανοί
Μεταξύ των αρνητών υπάρχουν διαφορετικά, ανεξάρτητα ρεύματα, τα οποία όμως εν τέλει εκβάλλουν στον ίδιο ταμιευτήρα καχυποψίας και φοβικής άρνησης. Σε αυτούς κατατάσσονται φέρ’ ειπείν οι ακροατές και ακόλουθοι (69.094 άτομα) του Γρηγόρη Πετράκου. Η τάση αυτή διακατέχεται γενικώς από έναν οργουελικού τύπου τρόμο και καταγγέλλει τη Νέα Τάξη αποκαλύπτοντας την οικουμενική συνωμοσία που εξυφαίνεται εις βάρος της ανθρωπότητας, με έλεγχο της συνείδησης, αδυσώπητη παρακολούθηση, χειραγώγηση κ.λπ. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα κατά την περίοδο της πανδημίας ήταν, φυσικά, η μεγάλη ευκαιρία για τους θιασώτες τέτοιων αντιλήψεων να αποκτήσουν ένα εκτενές ευήκοο ακροατήριο, το οποίο είναι πρόθυμο να μεταβολίσει ανορθολογικούς συλλογισμούς, οι οποίοι όμως παρουσιάζονται ως απόσταγμα έρευνας, βαθιάς γνώσης και σοφίας.
Εν τούτοις, όπως και να έχει, ακόμη και όσοι δεν είναι εντατικά θρησκευόμενοι, αλλά αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την αθωότητα της τεχνολογικής προόδου, παρασύρονται από το κατά πολύ ισχυρότερο ρεύμα μιας σύγχρονης εκδοχής των ίδιων πάντα δεισιδαιμονιών. Οι οποίες ανακυκλώνονται μέσω θρησκευτικών και παραθρησκευτικών διαύλων, με δήθεν ειδήσεις όπως «το Ιδρυμα του Μπιλ Γκέιτς προωθεί την ψηφιακή ταυτότητα στην Ινδία».
Πάντως, το συστατικό της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης θα μπορούσε να θεωρηθεί το βασικό συνεκτικό υλικό μεταξύ των διαφορετικών υποσυνόλων ανάμεσα στους συναθροιζόμενους αρνητές. Διότι, αν κάποιος επιχειρήσει να αποτυπώσει την ανθρωπογεωγραφία των επιμέρους ομάδων, θα βρει διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και προτάγματα, πεποιθήσεις, ακόμη και καθαρές προλήψεις ή απροκάλυπτα fake news μέσα σε μια απέραντη ποικιλία ηλικίας, μορφωτικού υπόβαθρου κ.λπ. Οσο για τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό «ΨΕΚ» (εκ του «ψεκασμένοι») που αποδίδεται αδιακρίτως από ορισμένους σε όλους τους διαμαρτυρόμενους συλλήβδην, ένας ιεραπόστολος της άρνησης, ο περιβόητος παπα-Μανώλης από το Ρέθυμνο, έχει δώσει αποστομωτική απάντηση στους κακεντρεχείς μέσα από ένα viral βίντεο με κάποιο από τα κηρύγματά του: «Καλύτερα ψεκασμένοι παρά μπολιασμένοι. Να ’στε περήφανοι που σας λένε “ψεκασμένους”. Είναι τιμή σας!».
Οι «φυλές» όσων αντιτίθενται σθεναρά στις νέες ταυτότητες διασταυρώνονται μεταξύ τους και αλληλοϋποστηρίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό, εφόσον κατεπειγόντως προέχει η παλλαϊκή συσπείρωση σε ένα ενιαίο μέτωπο κατά των ψηφιακών δαιμονίων. Οι εσωτερικές διαφοροποιήσεις αυτού του μετώπου εντοπίζονται ενδεχομένως στην ένταση του θρησκευτικού αισθήματος και το κατά πόσο η Ορθοδοξία ταυτίζεται στο μυαλό της εκάστοτε ομάδας αρνητών με ιδέες εθνικιστικού τύπου. Μια περαιτέρω διαφοροποίηση προκύπτει στην περίπτωση που φανατικοί υποστηρικτές της Ελληνορθοδοξίας συντάσσονται με την Εκκλησία των γνησίων ορθοδόξων χριστιανών, δηλαδή τους παλαιοημερολογίτες.
Και προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, αν αυτό το τούτι φρούτι ακραίων θέσεων για τη θρησκεία και την πατρίδα δέχεται ή όχι να στεγαστεί υπό την αιγίδα πολιτικών κομμάτων όπως η Ελληνική Λύση και η Νίκη. Τα οποία, άλλωστε, διαγκωνίζονται μεταξύ τους για την προσέλκυση ψηφοφόρων από αυτή τη δεξαμενή. Εξάλλου, λόγω της παρουσίας τους στη Βουλή, τόσο ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος όσο και ο κ. Νατσιός φροντίζουν να διατηρούν το ζήτημα των ταυτοτήτων στην επικαιρότητα του κοινοβουλευτικού βίου, με παρεμβάσεις, επερωτήσεις κ.λπ.
Σύλλογοι και αδελφότητες
Τα αυτοαποκαλούμενα «ορθόδοξα χριστιανικά σωματεία» συναπαρτίζουν, δικαιωματικά και λόγω μονιμότητας στην προκεχωρημένη γραμμή της ελληνορθόδοξης χριστιανικής πίστης, μια πρωταγωνιστική συνιστώσα στις τάξεις των αντιτιθέμενων προς τις νέες ταυτότητες. Πρόκειται για δεκάδες οργανώσεις απλωμένες σε ολόκληρη την Ελλάδα, είτε με αδελφά και ομόδοξα σωματεία είτε με κατά τόπους παραρτήματα. Ωστόσο, το παράδοξο είναι ότι ελάχιστα εξ αυτών έχουν ευδιάκριτη υπόσταση. Για την πλειονότητα των ορθόδοξων χριστιανικών σωματείων είναι από δύσκολο έως αδύνατον να εντοπίσει κάποιος βασικά στοιχεία όπως η έδρα, το διοικητικό συμβούλιο, ο ιδρυτής, το ιστορικό, κάποια επώνυμα μέλη τους, τηλέφωνα, διεύθυνση email κ.λπ. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνεται εύκολα ότι το νήμα που τα συνδέει μεταξύ τους είναι ένα μεγάλο και μπερδεμένο κουβάρι. Ενα πραγματικά αχανές και πολυδαίδαλο δίκτυο, ένας μηχανισμός που παραμένει διαρκώς ετοιμοπόλεμος και ενεργοποιείται αμέσως όποτε παραστεί ανάγκη να προστατεύσει την ορθόδοξη θρησκευτική πίστη και τα χρηστά ήθη της ελληνικής κοινωνίας.
Το δίκτυο αυτών των σωματείων διαρθρώνεται καταρχήν με βάση τον μέγιστο δυνατό κατακερματισμό: το ζητούμενο είναι να φαίνονται πολυάριθμα, ώστε να επιβάλλονται με τον -υποτιθέμενο- όγκο και την, εξίσου υποθετική, μαζικότητά τους. Ειδάλλως, ποιο είναι το νόημα να υπάρχουν τόσες πολλές ξεχωριστές ενώσεις, ενώ ποτέ δεν εμφανίζονται δημοσίως κατά μόνας; Ποιες θα μπορούσαν να είναι οι αγεφύρωτες διαφορές που χωρίζουν τα μέλη, π.χ., του Ελληνορθόδοξου Συνδέσμου «Οι Παναγιόφιλοι» από τον Ηθικοθρησκευτικό Σύλλογο Λαμίας «Ο Ευαγγελιστής Λουκάς», τον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο «Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» ή τους πάμπολλους Ορθοδόξους Ιεραποστολικούς Συλλόγους, οι οποίοι διαφέρουν μόνο κατά την αφιέρωση στην προμετωπίδα τους («Πορεία Αγάπης», «Απόστολος Παύλος», «Οσία Ξένη», «Αγία Φοίβη» κ.λπ.);
Το πιθανότερο είναι ότι η στρατηγική των εν λόγω σωματείων ακολουθεί κατά γράμμα τη βιβλική εντολή «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» – έστω και μόνο κατ’ όνομα. Εξάλλου, κανείς δεν εμποδίζει τα ίδια άτομα να ανήκουν σε περισσότερες της μιας οργανώσεις, ακόμη και ως επικεφαλής. Αυτό αποδείχθηκε, κατά λάθος, τον Μάρτιο του 2015, όταν 25 ορθόδοξα χριστιανικά σωματεία απέστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας για την Κάρτα του Πολίτη στα τότε κόμματα της Βουλής. Μόνο που ως νόμιμος εκπρόσωπος για δύο από αυτές τις εν Χριστώ αδελφότητες, τη Χριστιανική Ενωση Γονέων Θεσσαλονίκης και τον Σύλλογο «Ο Απόστολος Παύλος», υπέγραφε το ίδιο πρόσωπο.
Εμφανίζονται αναλόγως, είτε ως ορθόδοξα χριστιανικά σωματεία Αθηνών/Θεσσαλονίκης, είτε σύσσωμα, επικαλούμενα το σύνολο της δύναμής τους ανά την ελληνική επικράτεια. Στην πράξη όμως είναι πάντα τα ίδια – αν και σε διαφορετικούς συνδυασμούς, σαν να υπάρχει ένα κεντρικό σώμα στρατού, το οποίο κινητοποιεί διαφορετικά τμήματα ανά περίπτωση. Για παράδειγμα, για τις νέες ταυτότητες ανέλαβαν δράση επωνύμως μόνο 22 οργανώσεις, ενώ παλαιότερα, τον Δεκέμβριο του 2020, όταν απαιτούσαν το άνοιγμα των ιερών ναών εν μέσω πανδημίας, στον στίβο της κοινωνικής μάχης κατέβηκαν 180 ορθόδοξα χριστιανικά σωματεία (συγκαταμετρώντας τα τοπικά παραρτήματά τους).
Ανατρέχοντας στην προηγούμενη δεκαετία συναντά κανείς τακτικές συλλογικές παραστάσεις διαμαρτυρίας για ζητήματα όπως οι αμβλώσεις και η απόρριψη κάθε άλλης μορφής οικογένειας πλην του «μαμά-μπαμπάς-παιδιά», το δικαίωμα απαλλαγής μαθητών από τα Θρησκευτικά στο σχολείο, η νομιμοποίηση του ομόφυλου γάμου, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση κ.λπ. Ασφαλώς, τα σωματεία αυτά πρωτοστάτησαν επίσης στον ξεσηκωμό ενάντια στα εμβόλια κατά του COVID-19, απαίτησαν το άνοιγμα των εκκλησιών και ένωσαν τη φωνή τους με τα πλήθη που συμμετείχαν τον Ιούλιο του 2018 στα μεγάλα συλλαλητήρια κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Το εντυπωσιακό και αξιοπερίεργο εν μέρει είναι ότι τα εν λόγω σωματεία έχουν έντονη παρουσία κυρίως στο Facebook, προσελκύοντας δεκάδες σχόλια στις αναρτήσεις τους, όπου ενίοτε κλιμακώνονται η ένταση και η οξύτητα του κοινού με αυτοσχέδιους διαγωνισμούς συνωμοσιολογίας και δεισιδαιμονίας, με πολλούς σχολιαστές να δρασκελίζουν πρόθυμα το κατώφλι του φανατισμού. Με οργή και μίσος για τον Μεγάλο Αδελφό, ο οποίος ταυτίζεται με το Κτήνος, δηλαδή το 666, άρα τα τσιπάκια, το ψηφιακό φακέλωμα, την ηλεκτρονική σκλαβιά, τις ταυτότητες που «θα έχουν ακόμη και το DNA μας» κ.ο.κ.