Αναλλοίωτο στο χρόνο εντοπίστηκε μετά από 59χρόνια στις αποθήκες του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι, το νυφικό φόρεμα που επέλεξε να φορέσει η Άννα Μαρία, στον γάμο της με τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο τον Σεπτέμβριο του 1964 στη Μητρόπολη Αθηνών.
Φωτογραφίες του ιβουάρ νυφικού με την υπογραφή του Δανού σχεδιαστή Holger Blom ανάρτησε στην σελίδα του στο facebook ο συγγραφέας και προσωπικός φίλος της τέως βασιλικής οικογένειας Ανδρέας Μέγγος μαζί με πληροφορίες αναφορικά με το σχέδιο του που μεταμόρφωσε την 18χρονη τότε πριγκίπισσα της Δανίας σε μια από τις πιο σικάτες Royal νύφες όλων των εποχών.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα το νυφικό είναι από τις σπάνιες φορές που βλέπει το φως της ημέρας, καθώς βρίσκεται στα έμπειρα χέρια της εξειδικευμένης ομάδας των καταγραφέων της Διεύθυνσης Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων (ΔΔΕΑΜ) που όλο αυτό το διάστημα μελετά τους “θησαυρούς” του Τατοϊου.
«Ιδού το νυφικό της Βασίλισσας Άννας-Μαρίας που βρίσκεται στο Τατόι, όπου πριν λίγες ημέρες αποκαλύφθηκε μεταξύ των προσωπικών αντικειμένων της ελληνικής βασιλικής οικογένειας που συντηρούνται και φυλάσσονται εκεί. Ίσως θα εκτίθεται και αυτό στο Μουσείο, Ανάκτορο του Τατοΐου, κάτι για το οποίο δεν συμφωνώ. Θα ήταν πρέπον από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας και του υπουργείου πολιτισμού να επιστραφεί το νυφικό στη Βασίλισσα Άννα-Μαρία. Είναι ένα ιδιαίτερα προσωπικό κειμήλιο από την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της, την πιο ευτυχισμένη μέρα μιας γυναίκας που παντρεύεται τον άνδρα που αγαπά» αναφέρει στην ανάρτηση του ο Ανδρέας Μάγγος και προσθέτει :
«Η Άννα-Μαρία ήταν 18 ετών και 18 ημερών στις 18 Σεπτεμβρίου 1964, την ημέρα του γάμου της. Το ιβουάρ νυφικό της ήταν σε σχετικά λιτή γραμμή, που ακολουθούσε τις καμπύλες του σώματος της, του Δανού σχεδιαστή Holger Blom, απο ματ σατέν, με οβάλ ντεκολτέ ”χαμόγελο” μπρος και πίσω, μακρύ με πολύ μακριά ουρά. Είχε ένα κόψιμο κάτω από το στήθος με μια φάσα σε σχήμα ανάποδου ”ανοιχτού V”, που το έκανε πιο κομψό και αναδείκνυε το νεανικό σώμα της. Τρείς μικρές ανοιχτές πιέτες στο πάνω μέρος της κάθε πλευράς του “V” που ”κοιτούσαν” από ”το κέντρο προς τα έξω”, βοηθούσαν να σχηματιστεί καλύτερα το στήθος. Μπροστά, κάτω από τη φάσα υπήρχε ένα άνοιγμα και τα δύο φύλλα που σχηματίζονταν κατέληγαν στον ποδόγυρο με στρογγυλάδες και απο μέσα εμφανιζόταν μια δεύτερη φούστα. Τα φύλλα αυτά ήταν ρελιασμένα περιμετρικά με φαρδιές φάσες διαφορετικού υφάσματος στο ίδιο χρώμα. Λίγο πιο πάνω απο τη μέση και πίσω, ξεκινούσε δεύτερη ουρά που φτάνοντας τα 6 μέτρα μήκος, φάρδαινε και τελείωνε κι αυτή με στρογγυλάδες στις δυο γωνίες. Τα μανίκια ήταν 3/4. Δεν φορούσε γάντια, μόνο ένα μεγάλο διαμαντένιο σταυρό στο λαιμό με κοντή αλυσίδα».
Ιδιαίτερα ιστορική και η τιάρα που είχε επιλέξει να φορέσει την ημέρα του γάμου της:
«Στο κεφάλι φορούσε την τιάρα του Χεδίβη της Αιγύπτου, δημιουργία του Καρτιέ που είχαν φορέσει όλες οι πριν απο εκείνην, μετά την μητέρα της, Βασίλισσα Ίνγκριντ της Δανίας απόγονοι, την ημέρα του γάμου τους. Το μακρύ μέχρι το πάτωμα πέπλο ήταν από χειροποίητη Ιρλαδέζικη δαντέλα το κέντημα της οποίας ερχόταν σε αντίθεση με την λιτή γραμμή του φορέματος, στολίζοντας το μοναδικά. Το σχέδιο του νυφικού είχε κρατηθεί επτασφράγιστο μυστικό μέχρι την ημέρα του γάμου….και μετά… μετά όλοι συμφώνησαν ότι ήταν υπέροχο, υπέρκομψο, παραμυθένια μεγαλοπρεπές στην απλότητα του, ιδανικό για μια 18χρονη βασίλισσα με καλό γούστο και σωστή αισθητική.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1964 έγινε στην ηλιόλουστη και σημαιοστολισμένη Αθήνα ο τελευταίος βασιλικός γάμος στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Β’ της Ελλάδος παντρεύεται την Άννα-Μαρία, πριγκίπισσα της Δανίας».
