Εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα: Η μοιραία ερωτική σχέση δύο αδελφών

Είναι κάποιες φορές που η ζωή φτιάχνει τα πιο ευφάνταστα σενάρια με το πιο απροσδόκητο τέλος. Και μια τέτοια ιστορία είναι αυτή που αφορά δύο αδέλφια από τον Πύργο Ηλείας, τα οποία αφού επιβίωσαν από ένα σκληρό χτύπημα της μοίρας, μετά από αρκετά χρόνια έμπλεξαν σε μία ιστορία τυφλού ερωτικού πάθους, με τραγική κατάληξη τον φόνο της κοπέλας από τον ίδιο της τον αδελφό.

Πρόκειται για ένα από τα εγκλήματα που παρουσιάζονται στο βιβλίο «100 εγκλήματα στην Ελλάδα» που έχει κυκλοφορήσει μαζί με το ΘΕΜΑ της Κυριακής.*

Η ιστορία ξεκινά πολύ νωρίτερα από την τραγική κατάληξη. Ήταν το απόγευμα της Δευτέρας 30 Σεπτεμβρίου του 1968, όταν τα δύο αδέλφια, ο 14χρονος Γιάννης και η 3χρονη Έλενα επέστρεφαν με το τρένο στην Αθήνα. Είχαν ταξιδέψει στον Πύργο με τη μητέρα και τον πατριό τους, οι οποίοι είχαν ψηφίσει στο λεγόμενο και «δημοψήφισμα» του δικτάτορα Παπαδόπουλου για την έγκριση του νέου Συντάγματος της Ελλάδας. Η ημέρα εκείνη σημαδεύτηκε με τη χειρότερη μέχρι τα Τέμπη σιδηροδρομική τραγωδία στη χώρα μας, όταν δύο αμαξοστοιχίες βρέθηκαν στην ίδια γραμμή και έπεσε η μία πάνω στην άλλη. Μέσα στα τρένα βρίσκονταν συνολικά πάνω από 2,5 χιλιάδες ετεροδημότες που επέστρεφαν στην Αθήνα. Ο απολογισμός των θυμάτων σε αυτή την εθνικών διαστάσεων τραγωδία ήταν 34 νεκροί και πάνω από 100 τραυματίες. Οι εφημερίδες της εποχής μετέφεραν σοκαριστικές εικόνες και αφηγήσεις από τον τόπο της τραγωδίας, μεταξύ των οποίων ξεχώριζε η ιστορία του «μικρού ήρωα». Αυτός ήταν ο 14χρονος Γιάννης, ο οποίος μέσα από τα χαλάσματα και αφήνοντας πίσω τους νεκρούς γονείς του, κατάφερε να βγάλει σώα και αβλαβή τη μικρή του αδελφούλα από τον όλεθρο που επικρατούσε γύρω τους. Οι δυο τους έγιναν τα πρόσωπα των ημερών, με δεκάδες δημοσιεύματα να αναφέρονται στην ιστορία τους και να προκαλούν συγκίνηση σε όλη την Ελλάδα.

Όμως η συνέχεια δεν ήταν τόσο εύκολη για τα δύο παιδιά. Η μικρή Έλενα υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι εκπαιδευτικών στην Αθήνα, ενώ ο Γιάννης επέστρεψε στον Πύργο, σε συγγενείς του πατέρα του που είχε πεθάνει πριν από αρκετά χρόνια. Ο Γιάννης, έχοντας περάσει αυτό το ασύλληπτο σοκ του δυστυχήματος των τρένων και όντας πλέον στην εφηβεία, αρχίζει να βγάζει έναν χαρακτήρα ατίθασο και νευρικό, προκαλώντας προβλήματα στην οικογένεια που τον είχε κοντά της. Μην αντέχοντας άλλο αυτή την καταπιεστική κατάσταση, ο Γιάννης αναχωρεί για την Αθήνα, όπου μην έχοντας καμία υποστήριξη αναγκάζεται να κάνει διάφορες μικροκλοπές, για τις οποίες συλλαμβάνεται και οδηγείται στο Αναμορφωτήριο. Όταν βγήκε ξεκίνησε να εργάζεται σε οικοδομές ως υδραυλικός, όμως πολύ σύντομα ξανακύλησε στις παράνομες πράξεις. Για άλλη μια φορά συλλαμβάνεται για κλοπές και καταδικάζεται σε φυλάκιση 4 ετών. Η αδελφή του από την άλλη πλευρά είχε μία τελείως διαφορετική πορεία. Μεγαλώνοντας σε μία αστική οικογένεια με φροντίδα και αγάπη, εξελίχθηκε σε μία άψογη μαθήτρια και σε έναν υποδειγματικό χαρακτήρα. Κάποια στιγμή οι θετοί γονείς της αποφασίζουν να της αποκαλύψουν την αλήθεια για όσα είχαν γίνει στο παρελθόν, και τα οποία η έφηβη πλέον Έλενα δεν θυμόταν απολύτως τίποτα, καθώς το σοκ εκείνης της ημέρας ήταν ιδιαίτερα ισχυρό. Η Έλενα ακούει έκπληκτη όσα της εκμυστηρεύονται οι θετοί γονείς της και πέφτει από τα σύννεφα. Από εκεί και πέρα, και με την εφηβεία να μεγεθύνει τις επιπτώσεις των αποκαλύψεων, η Έλενα αλλάζει δραματικά και αρχίζει να έχει πολλές συναισθηματικές μεταπτώσεις και ψυχολογικά προβλήματα. Μα πάνω από όλα αποκτά μία νέα εμμονή: να βρει και να γνωρίσει τον χαμένο αδελφό της που της είχε σώσει τη ζωή εκείνη τη φοβερή ημέρα της σύγκρουσης των τρένων.
*

Μετά από πολλές προσπάθειες καταφέρνει να συναντήσει τον αδελφό της. Τα δύο παιδιά αρχίζουν να κάνουν και πάλι στενή παρέα, να βγαίνουν μεγάλες βόλτες και να περνούν ατέλειωτες ώρες μαζί. Όμως καθώς ο καιρός περνούσε, η σχέση τους πήρε μία εντελώς αναπάντεχη τροπή, καθώς αναπτύχθηκε μεταξύ τους μια ερωτική έλξη. Κυρίως από την πλευρά του Γιάννη, ο οποίος ερωτεύθηκε με πάθος την ετεροθαλή αδελφή του, από την οποία ήταν πια εξαρτημένος. Η ερωτική σχέση έμεινε κρυφή για αρκετό διάστημα, όμως κάποια στιγμή οι θετοί γονείς της Έλενας έμαθαν την αλήθεια. Αφού ξεπέρασαν το αρχικό σοκ, προσπάθησαν να τη μεταπείσουν και να την κάνουν να απεμπλακεί από αυτό το αρρωστημένο πάθος. Κάτι στο οποίο ο 29χρονος πλέον Γιάννης έφερνε μεγάλες αντιρρήσεις, ξεκαθαρίζοντας σε όλους ότι η ζωή του δεν θα είχε κανένα νόημα χωρίς την Έλενα. Όμως η 18χρονη Έλενα είχε πάρει πλέον την απόφασή της και στις αρχές του 1983 του ζήτησε να χωρίσουν οριστικά και τον παρακάλεσε να μη φέρει αντίρρηση. Ο Γιάννης, τυφλωμένος από το ερωτικό του πάθος, δεν δέχθηκε να υπακούσει και προσπάθησε με κάθε τρόπο να μεταπείσει τη νεαρή κοπέλα.
*
Αυτό έγινε και εκείνο το μεσημέρι, στις 11 Φεβρουαρίου του 1983, όταν της ζήτησε να συναντηθούν για μία τελευταία φορά, ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να τη μεταπείσει. Ανέβηκαν στη μοτοσικλέτα του και ξεκίνησαν να κινούνται στον χωματόδρομο που κινείται στους πρόποδες του Υμηττού και οδηγεί από την Καισαριανή στα Γλυκά Νερά της Παιανίας. Όμως όπως φαίνεται, ο Γιάννης δεν κατάφερε να πείσει την κοπέλα για να συνεχίσουν μαζί και έτσι προχώρησε στην αποτρόπαια δολοφονία.

Λίγες ώρες αργότερα, ένας οικοδόμος που περνούσε τυχαία από το σημείο βρήκε το πτώμα μιας κοπέλας που ήταν πεσμένη ανάσκελα στο έδαφος, με κατεβασμένο το παντελόνι, χωρίς εσώρουχα και σχισμένο το μπλουζάκι μέχρι το στήθος. Έφερε ίχνη στραγγαλισμού έχοντας γύρω από τον λαιμό της περασμένο ένα καλσόν και τη ζώνη του παντελονιού της, ενώ είχε και ένα πολύ μεγάλο τραύμα στο κεφάλι, προφανώς από χτύπημα με πέτρα. Το ρολόι της είχε σταματήσει 6 λεπτά μετά τις 4 το απόγευμα.Χρειάστηκαν λίγες ημέρες στην Αστυνομία για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα της δολοφονημένης κοπέλας. Και όταν έφτασαν στους γονείς της, εκείνοι τους αποκάλυψαν την αιμομικτική σχέση που είχαν τα δύο αδέλφια και την ασφυκτική πίεση που ασκούσε ο Γιάννης πάνω στην Έλενα για να μη χωρίσουν. Οι αστυνομικοί προχώρησαν άμεσα στη σύλληψη του Γιάννη, ο οποίος ομολόγησε την πράξη του λέγοντας ότι το έκανε γιατί δεν άντεχε στη σκέψη ότι θα την έχανε. Ο ίδιος έδειχνε χαμένος μέσα στις σκέψεις του, λέγοντας άλλες φορές ότι ήθελε να καταδικαστεί σε θάνατο για να πάει κοντά στην Έλενα και άλλες φορές κατηγορούσε τους θετούς γονείς της ότι εκείνοι είχαν όλη την ευθύνη γιατί προσπαθούσαν να τους χωρίσουν. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη.
*

Τον Δεκέμβριο του 1990 έγινε η δίκη σε δεύτερο βαθμό, όπου του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 21 ετών. Κανείς ποτέ από τότε -και παρά το γεγονός ότι η ιστορία των δύο αδελφών έγινε και δραματοποιημένο επεισόδιο ενός σίριαλ στην τηλεόραση- δεν άκουσε ή δεν έμαθε κάτι για την πορεία του Γιάννη, που από «μικρός ήρωας» που έσωσε τη ζωή της αδελφής του, ήταν και αυτός ο ίδιος που της την αφαίρεσε με τόσο φριχτό τρόπο.