Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
Στο Καλό Λιβάδι της Μυκόνου η τιμή εκκίνησης εκτοξεύτηκε από τα 120.000 στα 926.000 ευρώ, ενώ στη Μήλο για την παραλία της Αγίας Κυριακής η αρχική τιμή των 28.620 ευρώ «πέταξε» στα 294.910 ευρώ. Και στις δύο αυτές χαρακτηριστικές περιπτώσεις, οι πλειοδότες δεν εμφανίστηκαν ποτέ να προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την υπογραφή σύμβασης παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού. Επίσης, εταιρείες που ιδρύονται γι’ αυτόν τον σκοπό αναστέλλουν άμεσα τη λειτουργία τους μόλις τελειώσει το όλο θέμα και ο διαγωνισμός κηρυχθεί άγονος. Μπροστάρηδες σε αυτές είναι συνήθως οι λεγόμενοι «αχυράνθρωποι», που φέρεται να λειτουργούν με τις ευλογίες του εκάστοτε επιχειρηματία, ο οποίος δεν επιθυμεί ανταγωνιστή στο άλλο άκρο της παραλίας.
Η εξήγηση είναι απλή και παραπέμπει στο γνωστό ανέκδοτο με τη φράση του τύπου που ζητάει από τον Θεό «Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», επειδή αυτός δεν έχει.
Στη Μύκονο
Στις 21 Μαΐου έγινε γνωστή η προκήρυξη της δημοπρασίας για την εκμετάλλευση της παραλίας που βρίσκεται τέρμα δεξιά όπως κατεβαίνει κάποιος τον δρόμο στο Καλό Λιβάδι.
Δίπλα ακριβώς υπάρχει το γνωστό beach club «Lohan», συμφερόντων επιχειρηματία που δραστηριοποιείται έντονα στο νησί εδώ και χρόνια, χωρίς ο ίδιος να εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης των καταστημάτων εστίασης που διαθέτει ή στα οποία είναι μέτοχος.
Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός της παραλίας έγινε στις 11 Ιουνίου, δύο εταιρείες πλειοδότησαν, ενώ το αρχικό τίμημα των 120.000 ευρώ εκτινάχθηκε με διαδοχικά χτυπήματα των διεκδικούντων στα 926.400 ευρώ. Τελικά νικητής αναδείχθηκε η εταιρεία με το εξωτικό όνομα Vaqueros ΕΕ και διαχειριστή τον Αβτδανίλ Ξανθόπουλο που είχε διαδεχθεί τον Hasamj Lulzim, η οποία όμως δεν εμφανίστηκε μετά από τέσσερις ημέρες για να καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά ώστε να υπογραφεί η σύμβαση εκμετάλλευσης. Προτίμησε να χάσει τα 12.000 ευρώ της εγγυητικής επιστολής, αποκλείστηκε και άφησε τη δουλειά στον δεύτερο πλειοδότη, την εταιρεία με το εξίσου εξωτικό όνομα Prado El Playa, η οποία ακολούθησε ακριβώς την ίδια τακτική με την προκάτοχο. Δεν προσκόμισε στην ορισθείσα ημερομηνία τα δικαιολογητικά, απώλεσε και αυτή τα 12.000 ευρώ της εγγυητικής επιστολής, ενώ τα ίδια αποτελέσματα είχε και ο διαγωνισμός για τη δεύτερη παραλία αριστερά και δίπλα ακριβώς από το «Lohan».
Η αρχική τιμή εκκίνησης είχε οριστεί στα 120.000 ευρώ και το τίμημα έφτασε τα 890.400 ευρώ με πρώτο πλειοδότη την εταιρεία Red Sea, η οποία έπραξε και αυτή το ίδιο, αφού πέρασε η προθεσμία των τεσσάρων ημερών. Απώλεσε την εγγυητική των 12.000 ευρώ και τη θέση της πήρε ο δεύτερος πλειοδότης, που ήταν η Prado El Playa, αυτή που είχε συμμετάσχει και στον διαγωνισμό για την πρώτη παραλία στο Καλό Λιβάδι.Η συνέχεια; Ακριβώς η ίδια με αυτή του πρώτου πλειοδότη, που κέρδισε αλλά επέλεξε να αποχωρήσει και να μην αναλάβει την παραλία στο Καλό Λιβάδι, χάνοντας τα 12.000 ευρώ της εγγυητικής. Κερδισμένο από όλον αυτόν τον θόρυβο για το τίποτε, τελικά, φέρεται να είναι το «Lohan» που δεν έχει τελικά κανέναν ανταγωνιστή, ούτε δεξιά ούτε αριστερά.
Μήλος: Αγία Κυριακή και Φυριπλάκα χωρίς ξαπλώστρες
Στη Μήλο δύο από τις πλέον δημοφιλείς παραλίες του νησιού παραμένουν και φέτος χωρίς ξαπλώστρες και καντίνες, γεγονός που συζητήθηκε και σχολιάστηκε έντονα. Ο διαγωνισμός δημοπρασίας για την Αγία Κυριακή έγινε γνωστός στους ενδιαφερόμενους στις 24 Μαΐου και έλαβε χώρα στις 14 Ιουνίου ηλεκτρονικά. Η τιμή εκκίνησης μίσθωσης του συγκεκριμένου κομματιού της παραλίας είχε οριστεί στα 28.620 ευρώ, συμμετείχαν δύο υποψήφιοι και το τελικό τίμημα έφτασε τα 294.910 ευρώ, δέκα φορές πάνω από την αρχική τιμή.
H Milos by the Sea κερδίζει τον ηλεκτρονικό διαγωνισμό και ακολούθως πράττει τα «δέοντα», αφού δεν εμφανίζεται μέσα σε τέσσερις ημέρες για να προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Ετσι το Δημόσιο καλεί τον δεύτερο πλειοδότη, την εταιρεία Kapsa, που ακολουθεί την ίδια ακριβώς τακτική με τη Milos by the sea και στις 23 Ιουλίου αποκλείεται, ενώ αμφότερες χάνουν την εγγυητική ύψους 2.862 ευρώ που καταπίπτει υπέρ του Δημοσίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιες από αυτές τις εταιρείες τίθενται σε αναστολή μόλις «επιτελέσουν» τον σκοπό τους, φαινόμενο που παρατηρήθηκε τόσο στον διαγωνισμό της Μυκόνου όσο και σε αυτόν της Μήλου.
Καταλήγοντας στην τοποθέτησή του, ο δήμαρχος της Μήλου δεν επιρρίπτει ευθύνες στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου για την κατάσταση, αλλά «σε ένα νησί πιστεύω ότι όλα αυτά τα θέματα πρέπει να τα διαχειρίζεται ο δήμος».