Η Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων, χαιρετίζει την απόφαση του Υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, ότι οι παθολόγοι πρέπει να ενισχυθούν, γιατί εκλείπουν από τον υγειονομικό χάρτη της χώρας, εντούτοις κρίνουν ανεπαρκή τα μέτρα που προτείνονται.
Ειδικότερα, όπως αναφέρουν οι Επαγγελματίες Παθολόγοι, το ποσό των 40.000 ευρώ για τα πέντε χρόνια της ειδικότητας αντιστοιχεί σε μηνιαίο επίδομα των 666 ευρώ μεικτά (350 ευρώ καθαρά), που δεν θεωρούμε ότι είναι δελεαστικό μέτρο για να προσελκύσει νέους γιατρούς στην ειδικότητα και χωρίς παράλληλα να λαμβάνεται καμία πρωτοβουλία για να αντιμετωπιστεί η εξουθένωση του παθολόγου με τις δυσμενείς εργασιακές συνθήκες που υπάρχουν σήμερα στο ΕΣΥ.
Δεν είναι δυνατόν να εξομοιώνονται στον θεσμό του προσωπικού γιατρού οι ειδικευμένοι γιατροί με τους εκπαιδευόμενους στην ειδικότητα, αλλά και τους αγροτικούς γιατρούς που δεν έχουν ειδικότητα. Αυτό οδηγεί σε υποβάθμιση των υπηρεσιών της ΠΦΥ.
Ο προσωπικός γιατρός είναι υποχρεωμένος να προτείνει στους ασθενείς του όλα τα προβλεπόμενα μέτρα πρόληψης των ασθενειών, αλλά και να τους φροντίζει για κάθε θέμα υγείας τους, περιορίζοντας την ανάγκη αναζήτησης ιατρικής φροντίδας στα ιατρεία επειγόντων περιστατικών του ΕΣΥ, με αποτέλεσμα να διευκολύνεται έτσι και η λειτουργία των ΤΕΠ.
Θεωρούμε ότι όπου δεν επαρκούν παιδίατροι προσωπικοί ιατροί, είναι λογικό να καλύπτονται οι ανάγκες του πληθυσμού από γενικούς οικογενειακούς γιατρούς, που έχουν λάβει πιστοποιημένη εκπαίδευση για την κάλυψη των αναγκών όλων των μελών μια οικογένειας, ακόμα και παιδιών και να μην επαφίεται η κάλυψη των αναγκών σε γιατρούς χωρίς ειδικότητα, όπως είναι οι αγροτικοί γιατροί, ή οι εκπαιδευόμενοι ακόμα στην ειδικότητα.
Θεωρούμε ότι είναι ορθή η σύσταση Πρότυπων Κέντρων Υγείας Πανεπιστημιακού χαρακτήρα που αναβαθμίζουν την ΠΦΥ, όπως και η σύσταση των υπηρεσιών ψηφιακής υγείας, με την υποστήριξη του δικτύου της τηλεϊατρικής. Αλλά θα πρέπει να ληφθούν μέτρα επαρκούς στελέχωσης τους σε όλες τις απαραίτητες ειδικότητες και σε προσωπικό (πληροφορικής -διοικητικό) για να μπορέσουν να υποστηρίξουν το έργο των συναδέλφων, σε απομονωμένες περιοχές της χώρας, ώστε να καλύπτουν πολλές από τις ανάγκες των ασθενών σε αυτές τις περιοχές.