Κάθε Αφροδίτη Διηγείται μια Ιστορία
Pierre Leichner
Αυτό το υπό εξέλιξη έργο χρησιμοποιεί γυναικεία ειδώλια της αρχαιότητας, γνωστά συχνά ως Αφροδίτες.
Αν και λίγα είναι γνωστά για το τι αντιπροσώπευαν την εποχή της δημιουργίας τους και πώς χρησιμοποιήθηκαν, έχουν γίνει μεταφορές (ως αναπαραστάσεις) της μητρικής μας εστίας.
Σε αυτές τις σειρές έχω χρησιμοποιήσει:
Την Αφροδίτη του Brassempouy, ένα αποσπασματικό ειδώλιο από ελεφαντόδοντο από την Ανώτερη Παλαιολιθική, περίπου 25.000 χρόνια π.Χ. .Ανακαλύφθηκε σε μια σπηλιά στο Brassempouy της Γαλλίας.
H Αφροδίτη του Willendorf είναι ένα ειδώλιο ύψους 11,1 εκατοστών, που εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε περίπου 25.000–30.000 χρόνια πριν. Βρέθηκε στις 7 Αυγούστου 1908 σε μια παλαιολιθική τοποθεσία κοντά στο Willendorf, ένα χωριό στην Κάτω Αυστρία. Παρόμοια γλυπτά αναφέρονται παραδοσιακά στην αρχαιολογία ως «ειδώλια της Αφροδίτης», λόγω της ευρέως διαδεδομένης πεποίθησης ότι αντιπροσώπευαν μια πρώιμη θεότητα της γονιμότητας, ίσως μια θεά μητέρα. Η αναφορά στην Αφροδίτη είναι μεταφορική, καθώς τα ειδώλια προηγούνται της μυθολογικής μορφής της Αφροδίτης κατά πολλές χιλιάδες χρόνια.
Το ειδώλιο Cucuteni από τη Ρουμανία, που χρονολογείται στα 4000 χρόνια π.Χ. Είναι ένα κεραμικό ειδώλιο που έχει γραμμές, που μπορεί να αντικατοπτρίζουν την τροποποίηση του σώματος.
Στον κυκλαδικό πολιτισμό στην Ελλάδα γύρω στο 2500 π.Χ., ο ρόλος και το νόημα των ειδωλίων παραμένει απροσδιόριστος, αλλά οι γυμνές γυναικείες μορφές συνδέονται πιθανώς με τη γονιμότητα και τον κύκλο ζωής, ένα κεντρικό πνευματικό μέλημα στην αρχαία Μεσόγειο.
Η Αφροδίτη του Dolni Vestonice είναι ένα κεραμικό αγαλματίδιο γυμνής γυναικείας φιγούρας που χρονολογείται στα 31.000 – 30.000 χρόνια π.Χ. που βρέθηκε στη Μοραβία της Τσεχικής Δημοκρατίας.
Ενσωμάτωσα στο καθένα, σαν παράσιτα, τεχνουργήματα που αντικατοπτρίζουν τις τρέχουσες ζημιές που προκαλούμε στον πλανήτη και συνεπώς στον εαυτό μας. Κάποια εξόρυξη ορυχείων, ρύπανση και πόλεμο.
Θα μπορούσαν να εκτίθενται πίσω από βιτρίνες, όπως σε ένα μουσείο
Dr. Pierre Leichner
(www.leichner.ca).
Every Venus Tells a Story
Pierre Leichner
This ongoing project uses female figurines of antiquity often known as Venuses.
Although little is known about what they represented at the time of their creation and how these where used they have become metaphors for our mother hearth. In these series I have used :
The Venus of Brassempouy, a fragmentary ivory figurine from the Upper Palaeolithic. About 25,000 years BP discovered in a cave at Brassempouy, France.
The Venus of Willendorf is an 11.1-centimetre-tall Venus figurine estimated to have been made around 25,000–30,000 years ago. It was found on August 7, 1908, at a Paleolithic site near Willendorf, a village in Lower Austria. Similar sculptures traditionally referred to in archaeology as “Venus figurines”, due to the widely-held belief that they represented an early fertility deity, perhaps a mother goddess. The reference to Venus is metaphorical, since the figurines predate the mythological figure of Venus by many thousands of years.
The Cucuteni Figurine from Romania dated to 4000 years BC is aceramic figurine that has lines that may reflect body modification.
Within Cycladic culture in Greece around 2500 BC, the figurines’ role and meaning remains elusive but the nude female figures are probably linked with fertility and the life cycle, a central spiritual concern in the ancient Mediterranean.
The Venus of Dolni Vestonice is a ceramic statuette of a nude female figure dated to 31 000 – 30 000 years BP found in Moravia, Czech Republic.
I imbedded in each, like parasites, artifacts that reflect the current damages we inflict on the planet and thus ourselves. Some mining extraction, pollution, and war.
They could be displayed behind vitrines as in a museum.
Dr. Pierre Leichner
(www.leichner.ca).
