Απίστευτη… κι όμως αληθινή (!) είναι η ιστορία της Κάντυ, μιας σκυλίτσας που βρέθηκε αδέσποτη στον Πύργο πριν μερικά χρόνια και που, πλέον, βρίσκεται στην Ελβετία όπου προσφέρει τις… υπηρεσίες της σε νοσοκομειακό ίδρυμα ως… σκύλος θεραπείας!
Πριν 5 χρόνια η Κάντυ βρέθηκε από φιλόζωους παρατημένη μέσα στη πόλη του Πύργου. Ήταν ένα ακόμα από τα πολλά κουταβάκια που περισυλλέγουν συχνά-πυκνά οι φιλόζωοι της πόλης (σ.σ. αν δεν ήταν κι αυτοί ποιός ξέρει πόσο χειρότερη θα ήταν η κατάσταση)… η τύχη της φαινόταν ότι είχε αλλάξει…
Μεγαλώνοντας η Κάντυ έγινε ένα από τα πιο συμπαθή θηλυκά σκυλιά αυτό όμως δεν φαινόταν ικανό να ωθήσει κάποιον να πάρει την απόφαση και να την υιοθετήσει. Ο καιρός περνούσε, κόντευαν 3 χρόνια που βρισκόταν υπό την φροντίδα των φιλόζωων, μέχρι που το καλοκαίρι του 2016 μια Ελβετίδα νοσηλεύτρια (σ.σ. η Silvie), την αντίκρισε κι ένιωσε την συμπάθεια που η Κάντυ χρειαζόταν για να την κάνει… δική της! Η Ελβετίδα νοσηλεύτρια –που λίγο καιρό πριν είδε το σκύλο της να πεθαίνει- αποφάσισε να διαλέξει την Κάντυ και να την πάρει μαζί της στην Ελβετία όπου ζει μόνιμα και εργάζεται σε νοσοκομειακό ίδρυμα, κοντά στην Γενεύη…
Το συγκεκριμένο ίδρυμα επιλέγει εδώ και αρκετά χρόνια να χρησιμοποιεί σκύλους για την βελτίωση της υγείας και της ψυχολογίας των ασθενών του. Η Κάντυ πέρασε επιτυχώς τις (απαραίτητες) εξετάσεις και λίγες μόνο ημέρες αφότου βρέθηκε στην Ελβετία έγινε μέλος του team περίθαλψης του ιδρύματος!
Μάλιστα η Κάντυ ανταποκρίθηκε αμέσως στα νέα της καθήκοντα φανερώνοντας ότι ήταν ένα έξυπνο σκυλί που μπορούσε να γίνει χρήσιμο για τους ανθρώπους. Ανθρώπους που στην Ελλάδα, και τον Πύργο, το είχαν εγκαταλείψει όπως συνηθίζεται δυστυχώς…
«Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα και στάση απέναντι στα ζώα και δη στους σκύλους! Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να ρίχνουμε φόλες, δεν σκεφτόμαστε καν πως μπορούμε να συνυπάρξουμε ή να τα αξιοποιήσουμε με διαφορετικούς τρόπους. Το σκυλί δεν είναι ανάγκη να είναι άγριο για να είναι καλό όπως λανθασμένα πιστεύεται από τους περισσότερους στην Ελλάδα. Κι αν δεν κάνει στον ιδιοκτήτη του, αν δεν είναι άγριο κι εχθρικό δηλαδή, αποφασίζει να το εγκαταλείψει ή ακόμα και να το σκοτώσει»… τονίζει η φιλόζωη που είχε βρει την Κάντυ, κουταβάκι
«Στον Πύργο και σε άλλες πόλεις στην Ελλάδα εκατοντάδες ζώα είναι παραμελημένα και ζουν δεμένα σε απαίσιες συνθήκες… άλλα δηλητηριάζονται και άλλα κακοποιούνται… άλλα τα σκοτώνουν επειδή δεν είναι φύλακες! Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για ζώα με αρετές και εξυπνάδα»… συμπληρώνει η φιλόζωη.
Εναλλακτική θεραπεία μέσω ζώων…
Οι σκύλοι θεραπείας είναι αυτό που φανερώνει και η ίδια η φράση: μια εναλλακτική (ή και συμπληρωματική) θεραπεία μέσω ζώων ή δια μέσου των ζώων με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ανθρώπου.
Ιδιαίτερα θετική επίδραση έχει η επαφή με τα ζώα για άτομα που ανήκουν στις αποκαλούμενες κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Είτε πρόκειται για παιδιά και ενήλικες με αναπηρίες, είτε για πάσχοντες από χρόνιες ή ανίατες νόσους, για ψυχικά ασθενείς, για πρώην εξαρτημένους είτε για ηλικιωμένους ανθρώπους, η επαφή με τα ζώα μπορεί να προσφέρει ικανοποίηση και χαρά. Ακόμα πιο εμφανής είναι η επίδραση που έχει αυτή η επαφή σε εκείνους που ζουν μόνιμα σε ιδρύματα κάθε είδους, μιας και η επαφή αυτή τους φέρνει πιο κοντά στον κόσμο έξω από το ίδρυμα και ένα βήμα πιο κοντά στη φύση.
Τα οφέλη που παρέχουν οι σκύλοι θεραπείας είναι πολλά. Η βοήθεια τους έρχεται με την μορφή κυρίως συναισθηματικής στήριξης, (π.χ επισκέπτονται ηλικιωμένους ανθρώπους και τους δείχνουν ότι αγαπιούνται), ενθάρρυνσης για σωματική διέγερση (π.χ. ανθρώπους που έχουν υποστεί εγκεφαλικό, θα πρέπει να σηκώσουν το χέρι τους για να τα χαϊδέψουν), ενθάρρυνσης για ψυχική διέγερση (αυξάνει την επικοινωνία-ομιλία, το χαμόγελο).
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι σκύλοι βοηθούν, εκτός από τα άτομα που χρειάζονται την θεραπεία, το προσωπικό των χώρων που επισκέπτονται καθώς και τις οικογένειες των ατόμων που κάνουν την θεραπεία.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι και οι ίδιοι οι σκύλοι, περνούν καλά…
