Βλέποντας τις φωτογραφίες της Gabriele Galimberti με τίτλο “Delicatessen with Love”, μου ήρθαν στο μυαλό γεύσεις και μυρωδιές από τις κουζίνες των γιαγιάδων μου αλλά και μια φράση της μαμάς μου όταν την ρωτάμε γιατί οι δικές σου πατάτες είναι πιο νόστιμες; Γιατί βάζω μέσα αγάπη! Η Ιταλίδα φωτογράφος ταξίδεψε σε 58 διαφορετικές χώρες του κόσμου για να φωτογραφίσει αγαπημένες γιαγιάδες να μαγειρεύουν για τις οικογένειες τους! Παρατηρήστε τα χαμόγελα , τα υλικά , τις κουζίνες και θα βγάλετε πολλά συμπεράσματα για τον κόσμο. Φυσικά θα παρατηρήσετε και το βλέμμα της καθεμιάς.
Γράφει η Μαρία Αμανατίδου
Δεν είμαι σπουδαία μαγείρισσα. Μάλλον είμαι φρικτή. Είμαι όμως αποδέκτης της καλής κουζίνας γιατί μεγάλωσα με φαγητό σπιτικό. Συνήθως έμπαινα σε 2 διαφορετικές κουζίνες. Η μια γιαγιά πόντια με σουρβάδες και στριφτές μελιτζανόπιτες , λαχανοντολμάδες και ιμάμ και η άλλη ντόπια με πίτες λαδερές και τραγανιστές , κουρκούτια και ρέγκα στα κάρβουνα μαζί με τσάι σε διάφανα ποτήρια τις κρύες μέρες του χειμώνα. Και οι δυο γιαγιάδες μου όμως έφτιαχναν το απόλυτο γκουρμέ , την απόλυτη λιχουδιά. Φετούλα ψωμί ψημένη στην σόμπα με λιωμένο βουτυράκι τον χειμώνα ή μια σταγόνα λάδι και λίγο ρίγανη ή θυμάρι για το καλοκαίρι. Θυμάμαι τουρσιά καυτερά και πικάντικα να επιπλέουν σε βάζα και καυτερά πιπεράκια κρεμασμένα στο σχοινί της μπουγάδας. Μυρίζω τσουρέκια που ψήναμε το Πάσχα , αφού πρώτα τα χουχουλιάζαμε σε κουβέρτες και σκεπάσματα για να φουσκώσει η ζύμη. Λατρεμένες γιαγιάδες. Τυχερά τα παιδιά που ζούνε με τις γιαγιάδες παντού στον κόσμο , γιατί εκτός από τις υπέροχες λιχουδιές ,οι γιαγιάδες χαρίζουν σοφία και αγάπη.
