“Όλα συγχωρούνται”. Το εξώφυλλο του Charlie Hebdo για την τρομοκρατική επίθεση που άλλαξε τον κόσμο.
Τέσσερα χρόνια μετά την επίθεση που αποδεκάτισε τη συντακτική ομάδα της, η σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo κυκλοφορεί με ένα επετειακό τεύχος-καμπανάκι για τον λαϊκισμό και την απειλή στην δημοκρατία.
Η αιματηρή επίθεση στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού στο Παρίσι στις 7 Ιανουαρίου 2015 κόστισε τη ζωή σε 12 ανθρώπους και άνοιξκε την κερκόπορτα της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας του ISIS στην Ευρώπη.
Δύο ένοπλοι οι τζιχαντιστές αδελφοί Κουασί εισέβαλαν στα κεντρικά γραφεία του Charlie Hebdo στον αριθμό 10 της οδού Νικολά Απέρ και άνοιξαν πυρ. Υποχρέωσαν την σκιτσογράφο Κορίν “Κοκό” Ρεΐ να πληκτρολογήσει τον κωδικό πρόσβασης για την πόρτα και τότε ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί, που είχαν ως πρώτο θύμα τον εργαζόμενο συντήρησης Frédéric Boisseau που βρισκόταν στην υποδοχή. Έπειτα ανάγκασαν με την απειλή όπλου τη Ρεΐ να τους οδηγήσει στο γραφείο των συντακτών.
Εκτέλεσαν 12, τον Διευθυντή Σύνταξης Stephane Charbonnier, γνωστό ως Charb, τον σωματοφύλακά του, Franck Brinsolaro, τους σκιτσογράφων Cabu, Tignous, Philippe Honoré και Georges Wolinski, τον αρθρογράφο Bernard Maris, τον Mustapha Ourrad, την ψυχαναλύτριας Elsa Cayat και έναν επισκέπτη.
Στις 14 Ιανουαρίου 2015, μια βδομάδα ακριβώς από την αιματηρή επίθεση στα γραφεία του περιοδικού, το Charlie Hebdo κυκλοφόρησε την «Έκδοση των επιζώντων». Τύπωσε 3 εκατομμύρια φύλλα, αντί για 60.000 που ήταν το κανονικό τιράζ.
Το εξώφυλλο του πρώτου φύλλου μετά την επίθεση απεικόνιζε μια καρικατούρα του Μωάμεθ να δακρύζει, κρατώντας μία πινακίδα με το σύνθημα “Je suis Charlie”, που έγινε σύμβολο. Το σκίτσο έφερε την υπογραφή του σκιτσογράφου Λουζ, ενώ συνοδεύτηκε από τον τίτλο “Όλα συγχωρούνται”.
Σήμερα, 4 χρόνια μετά κυκλοφορεί πάλι με τον τίτλο “Όλα συγχωρούνται” σε ένα εξώφυλλο με δύο “σκοταδιστές” που σβήνουν το φως της παγκόσμιας Δημοκρατίας.
Το editorial:
“Για να απομακρύνουμε τους τύραννους που θεώρησαν τους εαυτούς τους θεούς, ήταν απαραίτητο να ανατρέψουμε πρώτα τον ίδιο τον Θεό. Παρ’ όλα αυτά, εδώ και πάνω από δύο αιώνες η θρησκεία επιστρέφει κρυφά στην πολιτική ζωή. Οι αισιόδοξοι δεν βλέπουν τίποτα λάθος σ’ αυτό. Υπάρχουν, ωστόσο, πολλές ανησυχίες. Η επιστροφή του Θεού δεν σηματοδοτεί την έλευση μιας σύγχρονης εποχής, αλλά την επιστροφή του θρησκευτικού δογματισμού και των πιστών οπαδών του, των τυράννων και των λαϊκιστών.
