- Από καφετέριες και μπαρ μέχρι τον σκοτεινό τουρισμό, το αναπόφευκτο της ανθρώπινης μοίρας πουλάει πολύ
Τι θα πάρετε; Ένα κοκτέιλ «Τελευταία Μέρα» ή ένα ρόφημα «Ασθένεια»; Ή μήπως ένα ταξίδι για ένα μέρος όπου άφησε την τελευταία του πνοή μια εκατόμβη ανθρώπων;
Όσο ανατριχιαστικό και αν ακούγεται ο θάνατος είναι μια… μπίζνα που πουλάει πολύ. Και επιχειρηματίες από πολλούς κλάδους το ξέρουν καλά αυτό. Και όχι μόνον όσοι ασχολούνται με κηδείες ή τελετές αλλά και με επαγγέλματα και δραστηριότητες που είναι κατεξοχήν συνδεδεμένα με την ψυχαγωγία.
Για παράδειγμα στον τουρισμό υπάρχει μια διαρκώς αυξανόμενη τάση που λέγεται «dark tourism» ή – επί το ελληνικότερον- «σκοτεινός τουρισμός». Ο σκοτεινός τουρισμός κερδίζει διαρκώς έδαφος σε όλο τον κόσμο. Και από τα blogs όπου οι λάτρεις των ταξιδιωτικών εμπειριών που σχετίζονται με τον τρόμο και το θάνατο μοιράζονται τις εμπειρίες και τις must do/visit λίστες τους δεν λείπει η Ελλάδα.
Η τάση του dark tourism καταγράφει κάθε χρόνο, εδώ και 6 χρόνια αύξηση της τάξεως του 65%! Προορισμοί των τουριστών είναι μέρη – μνημεία θανάτου, σημεία όπου υπήρξαν μαζικοί θάνατοι, τεράστιες φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, όπως πόλεμοι και άλλα δεινά.
Τουριστικά γραφεία διεθνώς διοργανώνουν εκδρομές στο πρώην κρησφύγετο του Οσάμα Μπιν Λάντεν, στην κοιλάδα Αμποταμπάντ του Πακιστάν, στην μετά Καντάφι Λιβύη, όπου τα απόνερα της βίαιης εξέγερσης σπαράζουν ακόμη τη χώρα κι επικρατεί το απόλυτο χάος αλλά ακόμη και σε επικίνδυνες ή και εμπόλεμες ζώνες αλλά και μέρη που έδρασαν serial killers.
Υπάρχουν όμως και τα «Θανάσιμα Καφέ» που αυξάνονται με αξιοσημείωτο ρυθμό σε όλο τον κόσμο, από την Μπανγκόκ μέχρι τη Βαρκελώνη και τη Νέα Υόρκη.
Χαρακτηριστικός «ναός» της μακάβριας αυτής τρέλας, το Kid Mai Death Awareness Cafe στη Μπανγκόκ. Πρόκειται για καφετέρια που με δέλεαρ κουλουράκια και αναψυκτικά και ροφήματα, προσφέρει στους πελάτες μια πρόωρη εμπειρία θανάτου.
Τα φέρετρα σε αυτό το μαγαζί, η διακόσμηση του οποίου έχει πολλά βουδιστικά αντικείμενα, είναι τοποθετημένα πάνω σε μια πλατφόρμα δίπλα από τα τραπεζάκια. Σερβίρει στους θαμώνες του κοκτέιλ με ονόματα όπως «Τελευταία Μέρα» και «Ασθένεια». Οι πιο τολμηροί – οι οποίοι κερδίζουν έκπτωση 10% στο λογαριασμό τους- μπορούν να κλειστούν για δέκα λεπτά μέσα σε ένα φέρετρο. Ή το «Θανάσιμο Καφέ», που έφτιαξε στην Ισπανία ο Σουηδός ανθρωπολόγος Bernard Crettaz το 2004, στη σάλα του οποίου οι επισκέπτες άρχισαν να μιλούν πάνω από ένα φλιτζάνι καφέ για τη μέρα που δεν θα υπάρχουν πια.
Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα El Pais, υπάρχουν σήμερα σε όλο τον πλανήτη 7.000 καφέ «θανάτου» σε 58 χώρες του κόσμου.
Στην Νέα Υόρκη επίσης ιδρύθηκε εσχάτως το Ινστιτούτο της Τέχνης του θανάτου (Art of Dying Institute). Το εκπαιδευτικό… κέντρο διοργανώνει επιμορφωτικά σεμινάρια και δραστηριότητες για όσους θέλουν να μάθουν ό,τι περισσότερο μπορούν για το θάνατο. Ενώ το Πανεπιστήμιο Columbia λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό ένα «Εργαστήριο θανάτου» (Death Lab).
Και αν πολλοί είναι αυτοί που ανατριχιάζουν ακόμη και στην ιδέα, άλλοι τόσοι (ή και περισσότεροι) είναι αυτοί που έχουν την περιέργεια να πάνε έστω και μια φορά σε αυτά τα μέρη. Άλλοι γίνονται λάτρεις. Το κερδοφόρον του πράγματος αποδεικνύει ο όλο και αυξανόμενος αριθμός των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη μπίζνα του θανάτου.
