Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, όμως ιδιαίτερα οξυμένο σε χώρες της Αφρικής ή της Μέσης Ανατολής με αυταρχικά καθεστώτα, όμως η έρευνα υπογραμμίζει ότι «το πιο αξιοσημείωτο το 2020 ήταν ο περιορισμός των ατομικών ελευθεριών στις προηγμένες δημοκρατίες».
«Η εθελοντική εγκατάλειψη θεμελιωδών ελευθεριών από εκατομμύρια ανθρώπους ίσως να είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα αυτής της πρωτόγνωρης χρονιάς (…) όμως δεν μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το υψηλό ποσοστό αποδοχής των περιοριστικών μέτρων σημαίνει ότι οι πολίτες εκτιμούν λιγότερο την ελευθερία», σχολίασε η Τζόαν Χόεϊ υπεύθυνη της έρευνας.
«Απλώς εκτίμησαν, με βάσει τα στοιχεία (…) ότι η αποφυγή θανάτων δικαιολογούσε την προσωρινή απώλεια της ελευθερίας», πρόσθεσε.
Στις πρώτες θέσεις του καταλόγου, με τις χώρες με τις περισσότερες δημοκρατικές ελευθερίες, βρίσκονται η Νορβηγία, η Ισλανδία, η Σουηδία, η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς. Στον αντίποδα, στην τελευταία θέση της κατάταξης είναι η Βόρεια Κορέα, ενώ προηγούνται η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Συρία και το Τσαντ.
Ο δείκτης δημοκρατίας (democracy index) υπολογίζεται κάθε χρόνο από την Economist Intelligence Unit και βασίζεται σε 60 κριτήρια, τα οποία είναι χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες: την εκλογική διαδικασία και τον πλουραλισμός στην πολιτική, τις ατομικές ελευθερίες, τη λειτουργία της κυβέρνησης, τη συμμετοχή στην πολιτική και την πολιτική κουλτούρα.
