Στην καρδιά ενός δάσους στη Σουηδία, το αρχιτεκτονικό γραφείο Ulf Mejergren Architects (UMA) σχεδίασε μια εξωτερική τουαλέτα θερινής κατοικίας με ένα μοναδικό σύστημα φωτισμού που θυμίζει, πυρκαγιά. Οι πελάτες ήθελαν μια απλή κόκκινη καλύβα που σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αντικαθιστούσε την προηγούμενη εξωτερική τουαλέτα, η οποία είχε καεί μετά από ένα ατύχημα σε πάρτι.
Η παλιά τουαλέτα ήταν στο δάσος και δεν είχε ηλεκτροδότηση, κατά συνέπεια οι επισκέπτες πήγαιναν με κεριά για να προσανατολίζονται. Από το UMA ανακάλυψαν ότι οι πελάτες τους είχαν έρθει σε επαφή με ηλεκτρολόγο για την εγκατάσταση φωτισμού και άδραξαν την ευκαιρία για να προτείνουν μία διαφορετική προσέγγιση, με τη μορφή μιας μεγάλης, ρεαλιστικής φωτιάς που ανάβει κάθε φορά που κάποιος πλησιάζει στην καλύβα.
Θεώρησαν ότι αυτή ήταν η ευκαιρία τους να μετατρέψουν ένα μάλλον βαρετό ντιζάιν σε κάτι πιο ενδιαφέρον. Επιπλέον, η φωτιά είχε ένα σπουδαίο προτέρημα. Τρόμαζε τα ελάφια και τους λαγούς στο δάσος που συνήθως τρέφονται από τα σπαρτά που έχουν φυτέψει οι ιδιοκτήτες και επιπλέον είναι φορείς τσιμπουριών που ενδέχεται να μεταφέρουν ασθένειες σε ανθρώπους.
Για να δημιουργήσει τη «φωτιά», ο επικεφαλής του αρχιτεκτονικού γραφείου εμπνεύστηκε από το πάθος του εξάχρονου γιου του να φτιάχνει σε ψηφιδωτό χαρακτήρες του Super Mario χρησιμοποιώντας τις πολύ μικρές πλαστικές κυλινδρικές ψηφίδες που είναι γνωστές ως fuse beads. Βρήκε πολύ ενδιαφέρον το υλικό, καθώς οι ψηφίδες αυτές μπορούν να τοποθετηθούν σε πίνακα με διάτρητη επιφάνεια και στη συνέχεια να συντηχθούν με σίδερο σιδερώματος που θα περάσει και από τις δύο όψεις του πίνακα.
Επιπλέον, λόγω του ότι ο μικρός κύλινδρος έχει τρύπα επιτρέπει να περάσει φως που έρχεται από πίσω, ενώ αλλάζει η φωτεινότητά του ανάλογα με το πως πέφτει ο ήλιος πάνω στο υλικό.
Για να δημιουργήσουν το μοτίβο, οι αρχιτέκτονες του UMA έφτιαξαν ένα φωτομοντάζ της φωτιάς στις διαστάσεις της καλύβας και στη συνέχεια μετέτρεψαν τη φωτιά σε πίξελ για να έχουν οδηγό τοποθέτησης των ανακυκλωμένων κυλινδρικών χαντρών.
Δήλωσαν ότι η φωτιά ήταν τόσο ρεαλιστική «που ένας γείτονας από την αντίπερα όχθη της λίμνης κάλεσε την πυροσβεστική. Μετά από αυτό, αναγκαστήκαμε να πληροφορήσουμε όλους του γείτονες ότι είχαμε δημιουργήσει μια ”φλεγόμενη καλύβα” ώστε να μην καλούν την πυροσβεστική κάθε φορά που κάποιος έπρεπε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα το βράδυ».
