Οι Πουριτανοί αποικιοκράτες που εγκαταστάθηκαν στη Νέα Αγγλία τη δεκαετία του 1630 είχαν μία επίμονη ανησυχία για τις εκκλησίες, που έχτιζαν: Πώς θα διασφαλίσουμε ότι ο κλήρος μας θα είναι μορφωμένος; Η απάντησή τους ήταν το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, το οποίο ιδρύθηκε για να εκπαιδεύσει τους ιερείς με το μότο: «Truth for Christ and the Church» (Αλήθεια για τον Χριστό και την Εκκλησία). Έλαβε το όνομά του από έναν πάστορα, τον Τζον Χάρβαρντ, και χρειάστηκε να περάσουν 70 χρόνια πριν αποκτήσει πρόεδρο που δεν ήταν κληρικός.
Σχεδόν τέσσερις αιώνες μετά η οργάνωση ιερέων του Χάρβαρντ εξέλεξε έναν άθεο για πρόεδρό της. Ο Γκρεγκ Έπστιν, 44 ετών, συγγραφέας του βιβλίου «Good Without God» (Καλό χωρίς τον Θεό) είναι μία φαινομενικά ασυνήθιστη επιλογή. Θα συντονίσει τις δραστηριότητες περισσότερων από 40 πανεπιστημιακών ιερέων, που ηγούνται των θρησκευτικών κοινοτήτων Χριστιανών, Εβραίων, Ινδουϊστών, Βουδιστών και άλλων θρησκειών στο κάμπους. Παρόλα αυτά αρκετοί φοιτητές αναγνωρίζουν την επιρροή που είχε ο κ. Έπστιν στην πνευματική ζωή τους.
«Υπάρχει μία συνεχώς αυξανόμενη ομάδα ανθρώπων, που δεν ταυτίζονται πια με μία συγκεκριμένη θρησκευτική παράδοση, αλλά εξακολουθούν να αισθάνονται μία πραγματική ανάγκη για σύζητηση και στήριξη γύρω απότο τι σημαίνει να είσαι καλός άνθρωπος και να ζεις μία ηθική ζωή» λέει ο Έπστιν, ο οποίος μεγάλωσε σε μία οικογένεια Εβραίων και είναι στο δυναμικό του Χάρβαρντ από το 2005, διδάσκοντας για το προοδευτικό κίνημα που εστιάζει στις σχέσεις των ανθρώπων με άλλους ανθρώπους αντί για τη σχέση τους με τον Θεό.
Για τους ιερείς του κάμπους το γεγονός ότι έχουν για πρόεδρό τους έναν άθεο δεν είναι είναι τόσο αντιφατικό όσο ακούγεται. Η εκλογή του ήταν ομόφωνη. Ίσως σε ένα πιο συντηρητικό περιβάλλον να υπήρχε το ερώτημα “Μα καλά τι κάνουν στο Χάρβαρντ και έχουν έναν άθεο για πρόεδρο των ιερέων;» λέει η Μαργκίτ Χάμερστρομ. «Αλλά σε αυτό το περιβάλλον λειτουργεί» προσθέτει.
Οι δεκάδες φοιτητές που έχουν για μέντορά τους τον κ. Έπστιν έχουν βρει μία πηγή νοήματος στην οργάνωση ανθρωπιστικών, άθεων και αγνωστικιστών του πανεπιστημίου. Οι ιερείς εξακολουθούν ωστόσο να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στο κάμπους, αγγίζοντας τις ζωές εκατοντάδων φοιτητών. Για τον κ. Έπστιν το γεγονός ότι έγινε επικεφαλής τους είνα η επιβεβαίωση της πρσπάθειας του προκατόχου του (που ήταν ιερέας) να διδάξει ένα κάμπους με παραδοσιακές θρησκευτικές ρίζες για τον ανθρωπισμό. «Δεν ζητάμε απαντήσεις από τον Θεό» λέει. «Είμαστε η απάντηση ο ένας για τον άλλο».
Ο κ. Έπστιν συχνά συναντά φοιτητές που δυσκολεύονται και τους συμβουλεύει για το πώς να διαχειριστούν το άγχος τους ή για τη θερινή τους δουλειά, την οικογένειά τους, τις πιέσεις στα social media και την όλη αναταραχή της φοιτητικής ζωής. «Μου έδειξε ότι είναι εφικτό να βρω μία κοινότητα εκτός του παραδοσιακού θρησκευτικού πλαισίου, η οποία μπορεί να σου δώσει την προστιθέμενη αξία που προσφέρει η θρησκεία επί αιώνες» λέει η Αντέλ Γκόλντενμπεργκ, 22 ετών, η οποία μεγάλωσε σε κοινότητα Χασιδιστών.
Ορισμένοι από τους ιερείς λένε ότι η επιλογή του να ηγηθεί της ομάδας ήταν προφανής. «Παρουσιάζουμε το όραμα του πανεπιστημίου για το πώς ο κόσμος θα έπρεπε να λειτουργεί όταν οι διαφορετικές παραδόσεις εστιάζουν στο πώς να είμαστε καλοί άνθρωποι και καλοί γείτονες».
Copyright:
2021 The New York Times
