«Υπήρχαν πολλές συναρπαστικές ιστορίες επειδή υπήρχαν καλλιτέχνες, μουσικοί και άνθρωποι που ήταν τόσο ανακουφισμένοι που θα μπορούσαν να απομακρυνθούν», δήλωσε ο Σατέλ στο Associated Press Sunday από την κατοικία του με θέα τα τιρκουάζ νερά του Περσικού Κόλπου. «Αλλά ταυτόχρονα υπήρξε και ένα ξέσπασμα αγωνίας».
Περίπου 2.600 Αφγανοί διερμηνείς, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, ακτιβιστές και στρατιωτικοί εργολάβοι μπήκαν σε πτήσεις από την Καμπούλ προς το Αμπού Ντάμπι στο δρόμο τους για το Παρίσι, με ελάχιστο χρόνο για να σκεφτούν όλα όσα είχαν αφήσει πίσω τους. Οι γαλλικές αρχές είχαν ξεκινήσει εκκενώσεις πριν από περίπου ένα χρόνο, με 2.400 άτομα να μεταφέρονται αεροπορικώς από την Καμπούλ τους μήνες πριν από την πτώση της κυβέρνησης, λέει ο Σατέλ.
Εν μέσω του χάους στο Αλ Ντάρφα, ο Σατέλ έλαβε μια ειδοποίηση ασφαλείας. Αξιωματικοί που ερευνούσαν εξτρεμιστικές απειλές της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους, είχαν ανακαλύψει παράνομο φορτίο σε αεροπλάνο.
Μια κοπέλα μικρότερη από 20 χρονών, εμφανίστηκε να κρατάει ένα μυστηριώδες κουτί από χαρτόνι. Μέσα βρισκόταν το αγαπημένο της κατοικίδιο με κομμένα φτερά – μια φλύαρη μάινα, που είναι ένα συνηθισμένο πτηνό στην Νοτιοανατολική Ασία.
Αλλά λόγω των υγειονομικών ανησυχιών, δεν υπήρχε τρόπος να φέρει το μικρό πουλί, το μόνο πράγμα που προφανώς είχε πάρει μαζί της από την Καμπούλ, στο Παρίσι.
Τότε άρχισε να κλαίει, λέει ο Τσάτελ. Αρνήθηκε να αποκαλύψει λεπτομέρειες για τη νεαρή γυναίκα για λόγους προστασίας της ιδιωτικής ζωής, εκτός από το να πει ότι «είχε χάσει τα πάντα. Είχε χάσει τη χώρα της. Είχε χάσει το σπίτι της, είχε χάσει τη ζωή της».
Η ιστορία του Σατέλ για το τι συνέβη στη συνέχεια δημοσιεύτηκε στο Twitter την περασμένη εβδομάδα και μετέτρεψε την Τζούτζι, το μικρό πτηνό, σε δημόσιο πρόσωπο.
Αφού έλαβε λεπτομερείς οδηγίες σχετικά με τις διατροφικές προτιμήσεις της Τζούτζι – αγγούρια, σταφύλια, φέτες ψωμιού και πατάτες – ο Σατέλ αποφάσισε να υιοθετήσει το πουλί, υποσχόμενος ότι θα το φρόντιζε καλά.
Η νεαρή γυναίκα βρήκε τον πρέσβη στο Twitter αμέσως μετά την απόβαση στη Γαλλία. Σο μυαλό της είχε, όταν ξεκίνησε μια νέα ζωή ως πρόσφυγας, το κατοικίδιο ζώο της που είχε παγιδευτεί στην Αραβική Χερσόνησο.
Ο Σατέλ απάντησε με βίντεο στην κοπέλα, με τον Τζούτζι να τσιμπολογά φρούτα, να πετάει γύρω από το λευκό του κλουβί και να μαθαίνει ακόμη και γαλλικά από το σαλόνι με το μαρμάρινο δάπεδο.
«Η κοπέλα μου είπε κάτι που μου δεν μπορώ να ξεχάω», λέει ο Σατέλ. «Το γεγονός ότι το πτηνό ήταν ακόμα ζωντανό και καλά φροντισμένο της έδωσε πίστη και ελπίδα να ξεκινήσει ξανά την ζωή της».
Το γιατί ακριβώς η ιστορία αγκαλιάστηκε τόσο μανιωδώς στα κοινωνικά μέσα παραμένει ένα μυστήριο, λέει ο Σατέλ. Ωστόσο δεν υπήρχαν καλές ειδήσεις από το Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια της αγωνιώδους αποχώρησης των αμερικανών και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.
Στην αεροπορική βάση Αλ Ντάρφα τον Αύγουστο, μπορούσε κανείς να δει τον φόβο στα πρόσωπα των ανθρώπων, λέει. Τα παιδιά αυτά πλέον κλαίνε στον ήχο μπαλονιών που σπάνε. Μια γυναίκα λέει ότι είχε αφήσει πίσω τους γονείς της σε μια ομίχλη που τους έκανε να χωριστούν στο αεροδρόμιο της Καμπούλ. Οι γονείς έφταναν εκεί με ιστορίες παιδιών που τα είχαν εγκαταλείψει.
Μέχρι να μπορέσει ο Σατέλ να επινοήσει έναν τρόπο επανένωσης της Τζούτζι με την πρώην ιδιοκτήτριά της, λέει ότι το μελανόφτερο πουλί παραμένει μια υπενθύμιση στη Γαλλία για αυτές τις τραγικές μέρες-το θάρρος αυτών που ξεκινούν νέες ζωές και το συναισθηματικό φορτίο τόσων πολλών που έχουν μείνει πίσω.
«Εν μέσω αυτών», λέει ο Σατέλ, «ανάμεσα σε όλους αυτούς τους εκατοντάδες ανθρώπους που έφτασαν εδώ, ήταν αυτό το κορίτσι και το πουλί».
